Datasets:

halitefe

/

lima-tr

like 4

[ "\"Aşağıdaki CNN makalesi, bir Michigan polis memurunun evinde KKK materyalleri bulundurduğu için idari izne alındığını açıklıyor: https://www.cnn.com/2019/08/10/us/michigan-officer-placed-on-leave-kkk-document-house/index.html. Malzemeler, potansiyel bir alıcı evini gezerken keşfedildi.\nKKK'yı şiddeti aktif ve kasıtlı bir şekilde teşvik etmediği sürece, bu memurun istediği şeyi evinde sergileme hakkı yok mu? Bu tür makaleler birinci değişiklik kapsamında korunmuyor mu? Bu aşırı bir örnek olduğunu biliyorum ve bir polis memuru olarak işi tüm ırklarla etkileşim gerektiriyor, ancak eğer onun ayrımcı olduğu ve iş performansını olumsuz etkilediği gösterilemezse, onu kovmak yasa dışı değil mi?\nİşverenler, işyerinde şirket politikasına göre konuşmayı sınırlayabilir, ancak hepimiz bir noktada eve gitmek zorundayız. Bu kısıtlamalar bizi saat dışında takip edebilir mi?\"", "Genel olarak, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki işverenler konuşmanız nedeniyle sizi işten çıkarabilir. Birinci Değişiklik, hükümet dışındaki herhangi bir kişiye uygulanmaz (özel üniversitelerin kampüs polislerini istihdam ettiği veya hükümet adına hareket eden veya hükümet rollerini üstlenen dar bir dizi durum dışında). Eğer memur özel bir şirketteki bir işten çıkarılıyorsa, bu ilginç bir soru olmaz - cevap açık bir şekilde \"hayır, burada birinci değişiklik iddiası yok.\" Bu, iş yasalarının devreye giremeyeceği anlamına gelmez (örneğin, federal yasa bir sendika örgütlemek için bir çalışanı işten çıkarmayı yasaklar ve bazı eyaletler saat dışı siyasi konuşma için işten çıkarmayı yasaklar); ancak, iş yasası korumaları yasa tarafından var edilir ve Birinci Değişiklik'ten türetilmez.\nBu durumu ilginç kılan şey, hükümetin dahil olmasıdır. Özel işverenlerin aksine, hükümet kurumları Birinci Değişiklik'e bağlıdır. Pickering v. Board of Education davasında, Yüksek Mahkeme, bu durumda onları işveren olarak sınırladığını ve bir çalışanı konuşma nedeniyle her zaman kovamayacaklarını belirtti. Pickering, çalışanın Birinci Değişiklik haklarına zararın, hükümetin etkin işleyişine olan çıkarıyla tartıldığı bir denge testi uygular. Mahkemeler, polis departmanlarının kamu güvenine ve güvenine zarar verecek konuşmaları cezalandırmasına özel bir esneklik tanımıştır. Bir polis memuru, özel olarak bile, ırkçı görüşlerini ifade ederse, bu konuşma kendisiyle ilişkilendirilirse departmanın etkinliğini ciddi şekilde engelleyebilir. Örneğin, Pappas v. Giuliani davasında, İkinci Devre, NYPD'den bir memurun evinden anonim olarak ırkçı diatribeler göndermesi nedeniyle kovulmasını onayladı.\nBaşka bir yanıt, ana sorunun bir kamu güvenliği sorusu olduğunu öne sürüyor: memurun önyargısız görevlerini yerine getirebileceğine güvenilip güvenilemeyeceği. Ancak bu, hükümet işvereni için tek meşru düşünce değildir. Mahkemeler, bir kurumun kamu algısının, özellikle toplumla iyi ilişkileri sürdürmeyi gerektiren kurumlar (örneğin polis) söz konusu olduğunda, meşru bir endişe olduğunu defalarca belirtmiştir. Pappas'ta, memur halkla teması olmayan bir bilgisayar operatörü olarak atanmış olsa da, hala NYPD'nin toplumla ilişkilerini ciddi şekilde zedeleyebilecek bir polis memuruydu." ]

[ "\"Matematikte güç nedir? Bu bir resmi bir fikir midir?\"", "Eğer $X$ ise, $Y$ derken bir teoreminiz olduğunu varsayalım. Böyle bir teoremi güçlendirmenin iki yolu vardır:\n\n* Daha az varsayım yapın. Hipotez sayısını azaltabilir, ancak aynı sonucu kanıtlayabilirseniz, o zaman daha \"güçlü\" bir sonuç kanıtlamış olursunuz (bu, daha fazla durumda geçerli olması anlamında).\n* Daha fazla kanıtlayın. Aynı hipotezleri koruyabilir, ancak sonuca daha fazla bilgi ekleyebilirseniz, yine daha \"güçlü\" bir sonuç üretmiş olursunuz.\n\nİşte Geometri'den basit bir örnek.\n\n $ABCD$ (kare olmayan) bir dikdörtgen olsun. O zaman köşelerin iç açılarının yarı doğruları dört noktada $WXYZ$ kesişir ve bu noktalar bir dikdörtgenin köşeleridir.\n\n($ABCD$'nin kare olmadığı koşuluna ihtiyacınız vardır çünkü eğer kare ise, dört açı yarı doğrusu tek bir noktada kesişir.)\nTeoremi güçlendirmenin birkaç yolu şunlardır:\n\n* Hipotez \"$ABCD$ bir (kare olmayan) dikdörtgendir\" daha genel \"$ABCD$ bir (eşkenar olmayan) paralelkenar\" olarak gevşetilebilir. $WXYZ$'in bir dikdörtgen olduğu sonucu hala geçerlidir.\n* Alternatif olarak, $ABCD$'nin bir (kare olmayan) dikdörtgen olduğu orijinal hipotezi koruyabilir ve sonucu $WXYZ$'in sadece bir dikdörtgen değil, aynı zamanda bir kare olduğunu belirtmek için güçlendirebilirsiniz.\n* Bunu yaptıktan sonra, teoremin sonucunu daha da güçlendirebilirsiniz, çünkü $WXYZ$ karesinin çapı, $ABCD$'nin kenarlarının farkına eşittir.\n* Bunu bildikten sonra, teoremi daha da güçlendirebilirsiniz (sonunda) ve $ABCD$'nin kare olmadığı, dört açı yarı doğrusunun tek bir noktada kesiştiği durumu sıfır uzunluğunda bir \"dejenere\" kare olarak dahil edebilirsiniz." ]

[ "\"Vejetaryenlik yaşam süresini etkiler mi?\nSadece diyetleri nedeniyle ortalama bir vejetaryen daha uzun yaşamalı mıdır?\"", "Evet, Amerikan Klinik Beslenme Derneği tarafından yapılan bir makaleye göre.\n\n> Sonuçlar: 6 çalışmanın gözden geçirilmesi aşağıdaki eğilimleri buldu: 1) çok düşük et tüketimi, 4 çalışmada ölüm riskinde önemli bir azalmayla ilişkiliydi, beşinci çalışmada önemsiz bir azalmayla ilişkiliydi ve altıncı çalışmada neredeyse hiçbir ilişki yoktu; 2) ölüm riskini önemli ölçüde azaltan düşük et tüketimi ile ilişkili olan 2 çalışma, bu diyetin ≥ 2 on yıl süreyle uygulanmasının ölüm riskinde önemli bir azalmaya ve yaşam süresinde anlamlı bir 3.6 yıl (95% CI: 1.4, 5.8 yıl) artışa katkıda bulunduğunu gösterdi; ve 3) çok düşük et tüketiminin koruyucu etkisi dokuzuncu on yıldan sonra azalmaya başlar. Vejetaryenlerdeki sağkalım avantajındaki bazı farklılıkların, çalışmalar arasındaki karıştırıcılar için belirgin farklılıklardan, vejetaryenin tanımından, ölçüm hatasından, yaş dağılımından, sağlıklı gönüllü etkisinden ve vejetaryenlerin belirli bitkisel gıdaların tüketiminden kaynaklanmış olabileceği düşünülmektedir.\n\nTL;DR:\n\n* daha az et = daha az ölüm riski,\n* daha uzun süre az et = ortalama 3 yıl daha uzun yaşam süresi + daha az ölüm riski,\n* 90 yaşından sonra et tüketimi ölüm riskinizi azaltmayı bırakır.\n\n> Sonuç: Kuzey Amerika ve Avrupa'daki yetişkinlerden elde edilen mevcut prospektif kohort verileri, çok düşük et tüketimini içeren bir yaşam tarzı deseninin daha uzun ömürlülükle ilişkili olabileceğini göstermektedir.\n\nEvet, bilimsel araştırmalar vejetaryenliğin daha uzun yaşamanıza yardımcı olabileceğini söylüyor, ancak asıl olarak ölüm riskinizi azaltır. (yani 105 yaşına kadar yaşamayabilirsiniz, ancak 55 yaşında ölmezsiniz)" ]

[ "Bir sınıfta bir nesne ve bir eşlik eden nesne arasındaki fark nedir?\nÖrnek:\n```class MyClass {\n object Holder {\n //bir şeyler\n }\n companion object {\n //bir şeyler\n }\n}\n```\nEşlik eden nesnenin, içeren parametreler/metodlar sınıfıyla yakından ilişkili olduğu durumlarda kullanılması gerektiğini okudum.\nAncak sınıfta normal bir nesne de tanımlanabilmesinin nedeni nedir? Çünkü bu, eşlik eden nesne gibi davranır, ancak bir isme sahip olmalıdır.\nBelki de \"statik\" (Java tarafından geliyorum) yaşam döngüsünde bir fark var mı?", "``object``` kullanımlarının iki farklı türü vardır, ifade ve bildirim.\nNesne İfadesi\nBir sınıfın hafif bir değişikliğe ihtiyacı varsa, ancak bunun için tamamen yeni bir alt sınıf oluşturmak gerekli değilse, bir nesne ifadesi kullanılabilir. Bunun iyi bir örneği, anonim iç sınıflardır.\n```button.setOnClickListener(object: View.OnClickListener() {\n override fun onClick(view: View) {\n // tıklama olayı\n }\n})\n```\nDikkat edilmesi gereken bir şey, anonim iç sınıfların, dış kapsamdaki değişkenlere erişebilmesi ve bu değişkenlerin ```final``` olması gerekmemesidir. Bu, anonim iç sınıfın içinde kullanılan bir değişkenin beklenmedik bir şekilde değerini değiştirebileceği anlamına gelir.\nNesne Bildirimi\nBir nesne bildirimi, bir değişken bildirimiyle benzerdir ve bu nedenle bir atama ifadesinin sağ tarafında kullanılamaz. Nesne bildirimleri, Singleton desenini uygulamak için çok kullanışlıdır.\n```object MySingletonObject {\n fun getInstance(): MySingletonObject {\n // nesnenin tek bir örneğini döndür\n }\n}\n```\nVe ```getInstance``` metoduna şu şekilde çağrı yapılabilir.\n```MySingletonObject.getInstance()\n```\nEşlik Eden Nesne\nBir eşlik eden nesne, bir nesnenin, diğer dillerdeki (örneğin Java gibi) statik nesneler gibi davranmasına izin veren belirli bir tür nesne bildirimidir. Nesne bildirimine ```companion``` eklemek, bir nesneye \"statik\" işlevselliği eklemek için kullanılır, ancak Kotlin'de gerçek statik kavramı bulunmamaktadır. İşte örnek olarak, örnek metodları ve eşlik eden metodları olan bir sınıf.\n```class MyClass {\n companion object MyCompanionObject {\n fun actsAsStatic() {\n // işlemler yap\n }\n }\n fun instanceMethod() {\n // işlemler yap\n }\n}\n```\nÖrnek metodunu çağırmak için şu şekilde yapılır.\n```var myClass = MyClass()\nmyClass.instanceMethod()\n```\nEşlik eden nesne metodunu çağırmak için şu şekilde yapılır.\n```MyClass.actsAsStatic()\n```\nDaha fazla bilgi için Kotlin belgelerine bakın" ]

[ "\"Telefonumu rootladım. Şimdi ne yapmalıyım? Rootlamaktan ne kazanırım?\"", "Kısacası, bir Android sistemini rootlamak, üretici tarafından üzerine konulan sınırlamaları aşmak anlamına gelir. İnsanlar farklı nedenlerle bunu isteyebilir, ancak ana neden özgürlüktür. Bir rootlu telefona sahip olmak, cihazınız üzerinde tam kontrol sahibi olduğunuz anlamına gelir.\n\nİnsanların telefonlarını rootlamasının temel nedeni, özel bir ROM yüklemektir. Özel ROM'lar genellikle performans iyileştirmeleri ve üretici ROM'larında bulunmayan özelliklerle tanınır, örneğin uygulamaları sd karta yükleme veya ekran görüntüsü alma gibi. Özel ROM'lar ayrıca üreticileri tarafından terk edilen cihazlar için bir sistem güncelleme alternatifi haline gelebilir. Örneğin, popüler ROM'ların bir incelemesini burada görebilirsiniz.\n\nAndroid rootlamak ayrıca kullanmadığınız veya istemediğiniz stok uygulamalarını kaldırmanıza olanak tanır, ayrıca kullanıcının gizliliğini ihlal eden uygulamaları da (CarrierIQ gibi). Bunun için başka bir ana neden, dahili depolama alanında daha fazla yer kazanmaktır. Rootlu bir cihaz, köklü erişim gerektiren neredeyse herhangi bir uygulama yüklemenize olanak tanır. Bu tür uygulamalar genellikle bu ayrıcalık olmadan mümkün olmayan bir şey yapmayı amaçlar. Önceki cevapta birçok faydalı uygulama gösterildi, ancak Google Play'de daha fazlasını bulabilirsiniz. İyi uygulamaların bir listesini burada bulabilirsiniz." ]

[ "Pandas ve/veya NumPy içindeki bir değişkenin sayısal olup olmadığını belirlemenin daha iyi bir yolu var mı? Anahtar olarak dtypes ve değer olarak sayısal / not içeren, kendi kendine tanımlanmış bir sözlük. np kullanabilirsiniz .issubdtype dtype'nin np.number alt dtype olup olmadığını kontrol etmek için. Örnekler: np.issubdtype(arr.dtype, np.number) # burada arr bir numpy array np.issubdtype(df['X'].dtype, np.number) # burada df['X'] bir panda Seri Bu, numpy'nin dtype'leri için çalışır ancak pd gibi pandalara özgü tipler için başarısız olur. Thomas'ın belirttiği gibi kategorik. Pandalardan is_numeric_dtype kategorik işlevini kullanıyorsanız np.issubdtype'den daha iyi bir alternatiftir. df = pd.DataFrame({'A': [1, 2, 3], 'B': [1.0, 2.0, 3.0], 'C': [1j, 2j, 3j], 'D': ['a', 'b', 'c']}) df Çıkış: A B C D 0 1 1.0 1j a 1 2 2.0 2j b 2 3 3.0 3j c df.dtypes Çıkış: A int64 B float64 C complex128 D object tip: object np.issubdtype(df['A'].dtype, np.number) Out: True np.issubdtype(df['B'].dtype, np.number) Out: True np.issubdtype(df['C'].dtype, np.number) Out: True np.issubdtype(df['D'].dtype, np.number) Out: False Birden fazla sütun için np.vectorize kullanabilirsiniz: is_number = np.vectorize(lambda x: np.issubdtype(x, np.number)) is_number(df.dtypes) Out: array([ True, True, True, False], dtype=bool) Ve pandaların seçimi için artık select_dtypes: df.select_dtypes(include=[np.number]) Çıkış: A B C 0 1 1.0 1j 1 2 2.0 2j 2 3 3.0 3j" ]

[ "\"2SAT'i çözen polinom algoritmayla karşılaştım. 2SAT'in NP-Zor olan diğer (veya birçok) SAT örneklerinden farklı kılan nedir? Bu problemi ne kadar kolay yapıyor (NL-Zor - hatta P'den daha kolay)?\"", "İşte MGwynne'in cevabına uygun olarak daha ileriye yönelik sezgisel ve mütevazı bir açıklama.\n$2$-SAT ile, sadece $a \\Rightarrow b$ şeklindeki çıkarımları ifade edebilirsiniz, burada $a$ ve $b$ literallerdir. Daha kesin olarak, her $2$-klöz $l_1 \\lor l_2$ bir çift çıkarım olarak anlaşılabilir: $\\lnot l_1 \\Rightarrow l_2$ ve $\\lnot l_2 \\Rightarrow l_1$. $a$'yı doğru olarak ayarlarsanız, $b$ de doğru olmalıdır. $b$'yi yanlış olarak ayarlarsanız, $a$ da yanlış olmalıdır. Bu tür çıkarımlar açıktır: seçenek yoktur, sadece $1$ olasılığınız vardır, durum çoğaltması için yer yoktur. Her olası çıkarım zincirini takip edebilir ve $l$'den $\\lnot l$ ve $\\lnot l$'den $l$'yi türetip türetmediğinizi görebilirsiniz: eğer bazı $l$ için bunu yaparsanız, o zaman 2-SAT formülü tatmin edilemez, aksi takdirde tatmin edilebilir. Giriş formülünün boyutunda polinomik olarak sınırlı sayıda olası çıkarım zinciri olduğu durum söz konusudur.\n$3$-SAT ile, $a \\Rightarrow b \\lor c$ şeklindeki çıkarımları ifade edebilirsiniz, burada $a$, $b$ ve $c$ literallerdir. Şimdi sorun var: $a$'yı doğru olarak ayarlarsanız, ya $b$ ya da $c$ doğru olmalıdır, ama hangisi? Bir seçim yapmanız gerekiyor: 2 olasılığınız var. İşte burada durum çoğaltması mümkün hale geliyor ve kombinatoriyel patlama ortaya çıkıyor.\nBaşka bir deyişle, $3$-SAT, birden fazla olasılığın varlığını ifade edebilirken, $2$-SAT böyle bir yeteneğe sahip değildir. Tam olarak bu birden fazla olasılığın varlığı ($3$-SAT durumunda 2 olasılık, $k$-SAT durumunda $k-1$ olasılık) NP-zor problemlerin tipik kombinatoriyel patlamasına neden olur." ]

[ "\"Neden Sectumsempra Bağışlanamaz Lanet değil?\"", "Çok az insan Sectumsempra'nın varlığını bilmekteydi - yasaklamak için var olduğunu bilmeleri gerekecekti.\nSeverus Snape, Hogwarts'tayken Sectumsempra'yı icat etti ve Büyü Kazanı'na yazdı. Onun hakkında pek çok kişiye söylemediği görünüyor, belki hiç kimseye söylemediği mümkün.\n\n\"Harry kitabını tekrar kaldırmak üzereyken, bir sayfanın köşesinin katlandığını fark etti; ona döndüğünde, birkaç hafta önce işaretlediği 'Düşmanlar İçin' başlıklı Sectumsempra büyüsünü gördü.\" - Harry Potter ve Melez Prens, Bölüm 24 (Sectumsempra)\n\nKitabı Harry bulana kadar saklanmıştı ve Harry de büyüyü keşfettikten sonra büyüyücü dünyasının geri kalanına söylemedi. Severus kendisi, Düzen yedi Harry taşırken Sectumsempra'yı kullandığı görüldü ve Harry, Snape'in eski kitabında bulduktan sonra birkaç kez kullandı. Lupin, Snape'in uzmanlık alanlarından biri olarak tanımladığı için ondan haberdardır.\nAncak, muhtemelen bunu bilen tek insanlardır - üç Bağışlanamaz Lanet gibi geniş çapta bilinmemektedir. Ölüm Yiyenler veya Föniks Düzeni'ndeki başka hiç kimse, onu kullandığı söylenmez. Büyük olasılıkla, Bakanlık bile bunun hakkında bilgi sahibi değildi. Bu nedenle, Bakanlık, var olduğunu bile bilmedikleri bir şey hakkında bir karar veremeyeceği için, onu Bağışlanamaz Lanet olarak sınıflandırmak için bile yetkili olamazdı.\nBakanlık bunu bilseydi, Bağışlanamaz Lanet olarak sınıflandırılır mıydı?\nBağışlanamaz Lanet olarak sınıflandırılmamasının nedeni, Bakanlığın bunun hakkında bilgi sahibi olmamasıdır - bilmedikleri bir şey hakkında herhangi bir karar verememeleri. Bu, başlı başına Bakanlığın onu bir Bağışlanamaz Lanet olarak sınıflandırıp sınıflandırmayacağını söylemez.\nPotansiyel olarak zararlı büyülerin hepsi Bağışlanamaz Lanet olarak sınıflandırılmaz.\nAncak, Bakanlık Sectumsempra hakkında bilgi sahibi olsa bile, onu Bağışlanamaz Lanet olarak sınıflandıracağı kesin değildir. Açıkça zarar verebilecek diğer büyüler vardır. Sadece birkaç örnek vermek gerekirse - Confringo, Flagrante ve Fiendfyre yaratımı, potansiyel olarak zararlıdır ancak Bağışlanamaz değildir.\nNeden bu üç büyünün Bağışlanamaz olarak sınıflandırıldığı hiçbir zaman belirtilmez, ancak muhtemelen bunun nedeni, onların kötü olmayan hiçbir kullanımı olmamasıdır. Bir Bağışlanamaz Lanet kullanmanın cezası, Azkaban'da ömür boyu hapis cezasıdır, bu yüzden kötü olmayan bir kullanımı olması çok olası olmayan en kötü büyüler Bağışlanamaz yapılır.\n\n\"Şimdi ... bu üç büyü - Avada Kedavra, Imperius ve Cruciatus - Bağışlanamaz Lanetler olarak bilinir. Bunlardan herhangi birini bir insan üzerinde kullanmak, Azkaban'da ömür boyu hapis cezası almak için yeterlidir.\" - Harry Potter ve Ateş Kadehi, Bölüm 14 (Bağışlanamaz Lanetler)\n\nŞimdi, Sectumsempra Bağışlanamaz Lanet olma kriterlerine uyuyor mu?\nMuhtemelen hayır - bir kılıç gibi şeyleri keser. Bir kılıç, bıçak veya diğer kesici araçların yapabileceği her şey için kullanılabilir. İnsanlar üzerinde kullanmak Bağışlanamaz olarak kabul edilebilirken, büyü kendisi sadece kesme eylemidir. Bir büyücünün zararlı bir niyeti olmadan kesmek isteyebileceği birçok şey vardır; sebze, ip, kumaş, yapı malzemeleri. Bu nedenle, Bakanlık bunun hakkında bilgi sahibi olsa bile, onu Bağışlanamaz Lanet olarak sınıflandırması muhtemel görünmemektedir.\nAyrıca, Sectumsempra için bir karşıbüyü vardır.\n\n\"Harry'yi sertçe iterek, Malfoy'un üzerine çöktü, asasını çekti ve Harry'nin büyüsünün yaptığı derin yaraların üzerinde iz sürdü, neredeyse şarkı gibi bir büyü mırıldanarak. Kan akışı hafiflemiş gibi görünüyordu; Snape, Malfoy'un yüzündeki artıkları sildi ve büyüsünü tekrarladı. Şimdi yaraların örüldüğü görünüyordu.\" - Harry Potter ve Melez Prens, Bölüm 24 (Sectumsempra)\n\nSectumsempra'nın yaraları basit iyileştirme büyüleriyle iyileştirilemez, ancak gerçekten bir karşıbüyü ile iyileştirilebilir.\nBu nedenle - Bakanlık bunu bilseydi bile, Sectumsempra'nın Bağışlanamaz Lanet olarak sınıflandırılması muhtemel görünmemektedir." ]

[ "\"Bir C# programına nasıl gecikme ekleyebilirim?\"", "2-3 saniye aralığına sahip bir zamanlayıcı kullanın.\nYazdığınız uygulamanın türüne bağlı olarak üç farklı seçeneğiniz vardır:\n\n* ```System.Timers.Timer```\n* ```System.Windows.Forms.Timer```\n* ```System.Threading.Timer```\n\nEğer uygulamanızın aynı anda herhangi bir girişi işlemesi gerekiyorsa (WinForms, WPF), ```Thread.Sleep``` kullanmayın çünkü ```Sleep``` işlemi tamamen kilitleyerek diğer mesajların işlenmesini engeller. Tek bir iş parçacığına sahip bir uygulama varsayılarak (çoğunlukla), tüm uygulama yanıt vermez hale gelir, sadece bir işlemi geciktirmek istediğinizden daha fazlasını yapmaz. Not olarak, saf konsol uygulamasında \"olaylar\" işlenmediği için ```Sleep``` kullanmak sorun olmayabilir (ayrıca ```Task.Delay``` daha iyi bir seçenektir).\nZamanlayıcılar ve ```Sleep``` dışında, ```Sleep``` işlemini engellemeyen asenkron bir versiyon olan ```Task.Delay``` kullanabilirsiniz (doğru kullanıldığında - sonsuz bir uyku haline getirmeyin ```.Wait()```).\n``` public async void ClickHandler(...)\n {\n // gecikmeden önce yapmanız gereken her şey buraya yazılır\n await Task.Delay(2000);\n // gecikmeden sonra yapmanız gereken her şey.\n }\n```\nAynı ```await Task.Delay(2000)``` ifadesi, C# 7.1'i kullanarak bir konsol uygulamasının ```Main``` yönteminde de kullanılabilir (MSDN bloglarında Async main).\nNot: ```Sleep``` işlemiyle gecikme, zamanlayıcılar/```Delay``` ile potansiyel olarak birden fazla işlemi başlatmaktan kaynaklanan yarış koşullarını önlemenin bir faydası vardır. Ne yazık ki, UI tabanlı bir uygulamanın donması kabul edilemez, bu yüzden birden çok gecikme başlatırsanız ne olacağını düşünmelisiniz (örneğin bir düğme tıklamasıyla tetiklenirse) - böyle bir düğmeyi devre dışı bırakmayı, zamanlayıcı/görevi iptal etmeyi veya gecikmeli işlemin güvenli bir şekilde birden çok kez yapılabilmesini sağlamayı düşünebilirsiniz." ]

[ "\"Var olan bir dizini üzerine yazacak bir Bash betiği yazmaya çalışıyorum. ```foo/``` adında bir dizinim var ve bunu ```bar/``` ile üzerine yazmaya çalışıyorum. Ancak bunu yaptığımda:\n```cp -Rf foo/ bar/\n```\nyeni bir ```bar/foo/``` dizini oluşturuluyor. Bunu istemiyorum. ```foo/``` dizininde iki dosya bulunuyor; ```a``` ve ```b```. ```bar/``` dizininde de aynı isimde dosyalar var. ```foo/a``` ve ```foo/b```'nin ```bar/a``` ve ```bar/b```'yi değiştirmesini istiyorum.\"", "Eğer ```bar/```'nin ```foo/``` ile aynı olmasını istiyorsanız, bunun yerine ```rsync``` kullanın:\n```rsync -a --delete foo/ bar/\n```\nEğer sadece birkaç şey değiştiyse, bu, tüm dizini kaldırmak ve yeniden kopyalamaktan çok daha hızlı gerçekleştirilecektir.\n\n* ```-a```, dosyaları ```foo/```'den ```bar/```'ye sadık bir şekilde kopyalar\n* ```--delete```, ```foo/```'da olmayan ekstra dosyaları da ```bar/```'den kaldırarak ```bar/```'nin aynı olmasını sağlar\n* Ne yaptığını görmek isterseniz, ayrıca ```-vh``` ekleyin, bu şekilde ayrıntılı ve insan tarafından okunabilir olur\n* Not: ```foo```'dan sonraki eğik çizgi gereklidir, aksi takdirde ```rsync```, ```foo/```'yi ```bar/foo/```'ya değil, ```bar/```'nin üzerine yazmak yerine ```bar/```'yi kendisi olarak kopyalar.\n\n* (rsync'teki dizinlerden sonra gelen eğik çizgiler kafa karıştırıcıdır; ilgileniyorsanız, işte detaylar. Onlar rsync'e dizinin kendisi yerine içeriğine başvurmasını söyler. Yani ```foo/```'nin içeriğini ```bar/```'nin içeriği üzerine yazmak için her ikisinde de bir eğik çizgi kullanırız. Bu kafa karıştırıcıdır çünkü ne hiçbir eğik çizgi ne de her iki eğik çizgi olmadan beklenildiği gibi çalışmaz; rsync, kaynak yolunda bir eğik çizginin olmamasına rağmen, hedef yolun otomatik olarak eklenmiş bir eğik çizgiye sahip olduğunu her zaman kabul eder. Bu nedenle, ```foo/```'nin içeriğini ```bar/```'ye kopyalamak istiyorsak, kaynak yolunda bir eğik çizgiye ihtiyacımız vardır, böylece otomatik olarak eklenen eğik çizgiye sahip hedef yol ile eşleşir, aksi takdirde ```foo/``` dizini kendisi ```bar/```'ye değil, ```bar/foo```'ya yerleşir.)\n\n```rsync```, çok güçlü ve kullanışlıdır, merak ediyorsanız başka neler yapabileceğine bakın (örneğin ssh üzerinden kopyalama gibi)." ]

[ "\"Elfler neden bu kadar hızlı ölüyorlar? Sauron'a karşı yapılan ilk savaştan sonra, elflerin neredeyse kullanışsız hale geldiğini hatırlıyorum. Ama sanırım insanlar da benzer ya da daha büyük kayıplar yaşadılar. Neyse, diğer ırkların yeniden üretme konusunda çok daha yetenekli göründüğü, elf çocuklarının ise inanılmaz az olduğu (varsa bile) görülüyor. Elflerin ölümsüz oldukları göz önüne alındığında, nüfuslarının en hızlı büyüyen olması gerekmez mi? Ayrıca, sürekli olarak 40 yaşında gibi göründüklerine göre, sonsuza dek doğurgan olmaları gerekmez mi? Neden daha fazla çocukları olmuyor ve daha büyük toplumlar kurmuyorlar?\"", "Tolkien, bu konuya \"Laws and Customs Among the Eldar\" adlı bir denemede değinir. Temelde iki sorun vardır:\n\n* Elf cinsel dürtüsü zamanla azalır. Yaygın inancın aksine (ve insan perspektifinden dış görünüşe göre), Elfler yaşlanır; ve yaşlandıkça üreme konusunda daha az ilgilenirler.\n* Çocuk sahibi olmak yorucudur. Elfler, çocuk doğurma sürecinin onlara, insanlara kıyasla daha ağır bir fiziksel ve ruhsal yük getirdiğine inanırlar. Eğer bir düzine çocuğunuz olması sizi gerçekten öldürebilirse, neden çok fazla çocuğa sahip olmanın anlamı vardır ki?\n\n\"Laws and Customs\"den:\n\nEldar'ın, bedende yaşlanmadıkları için (insanların düşündüğü gibi) yaşamlarının herhangi bir döneminde çocuk doğurabilecekleri düşünülebilir. Ancak bu böyle değildir. Çünkü Eldar gerçekten yaşlanır, hatta yavaşça yaşlanır: yaşamları, insanların hesaplamalarının ötesinde uzun olsa da sonsuz değildir ve aynı zamanda yaşlanır. Ayrıca bedenleri ve ruhları ayrılmaz bir bütündür. Eldar'ın ruhuna yılların ağırlığı, arzularının ve düşüncelerinin değişimiyle birlikte birikir. [...]\nAyrıca Eldar, çocuk sahibi olmanın, özellikle de çocuk doğurmanın, akıl ve bedenlerinin daha fazla payını ve gücünü, ölümlü çocuk yapmanın yapmasından daha fazla harcadığını söyler. Bu nedenlerle Eldar az çocuk doğurmuş ve üreme zamanları gençliklerinde veya daha önceki yaşamlarında olmuştur, eğer tuhaf ve zor kaderler onlara uğramamışsa.\nOrta Dünya Tarihi X Morgoth'un Yüzüğü Bölüm 3: \"Sonraki Quenta Silmarillion\" Bölüm 2: \"İkinci Aşama\" Eldar Arasında Yasalar ve Adetler\n\nSon olarak, zihin ve bedenlerine olan etkisine dair Tolkien daha sonra denemede şunları açıklar:\n\nEldar'ın hepsi, kendilerinde bunun farkında oldukları için, çocuklarının doğum ve doğurmanın sürecinde, zihin ve bedenlerinin birçok gücünün geçtiğini söylerler. Bu nedenle, fëa [ruh] doğmamış olsa da, annenin fëasından doğrudan beslenirken hrondo [beden; daha sonra hroä kelimesiyle değiştirildi] yiyecek ve eşit olarak babadan, fëası anneninkine bağlı ve onu destekleyen babadan dolayı beslenir.\nOrta Dünya Tarihi X Morgoth'un Yüzüğü Bölüm 3: \"Sonraki Quenta Silmarillion\" Bölüm 2: \"İkinci Aşama\" Eldar Arasında Yasalar ve Adetler" ]

[ "\"Etik nedenlerden başka vejetaryen veya vegan olmanın sebepleri nelerdir?\"", "İnsanların etik nedenlerden başka vejetaryen veya vegan olmalarının birden fazla sebebi vardır, bunlar arasında ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere:\n\n* Din/Kültür - dünyadaki çoğu vejetaryen Hindistan'da yaşamaktadır, bu genellikle kültür/kişisel inançlarla ilişkilidir ve genellikle Hinduizm/Sikhizm/Jainizm gibi bazı önemli dinleri (vejetaryen diyeti teşvik eden) ile bağlantılıdır. Bazı Budizm akımları da et yememeye olumlu bakar, aynı şekilde Yedinci Gün Adventist Kilisesi de.\n* Çevre - toprak bozulmasını azaltma, iklim değişikliği, biyo-çeşitlilik zararını azaltma vb. Hayvancılık gezegenimize ve çevremize büyük sorunlar yaratır.\n* Sağlık - başka bir önemli nokta. Elbette, vejetaryen veya vegan olmak otomatik olarak sağlığınızı iyileştirmeyecek (çöp yiyeceklerle yaşamak kolaydır, bana inanın), ancak bitki bazlı bir diyetin standart bir Batı diyetine göre birçok bilimsel olarak kanıtlanmış faydası vardır, bunlar arasında kalp hastalığı riskinin azalması, daha düşük BMI, daha düşük kolesterol vb.\n* Politik - biraz daha az yaygın bir neden, ancak yine de; bazı insanlar, iki alanın kesişen değerlerini fark ettikten sonra politik inançlarına dayanarak vejetaryen veya vegan olurlar (örneğin, anarşizmden veganarşizme)." ]

[ "\"Annemin 2028 yılında süresi dolan bir yeşil kartı var, ancak COVID seyahat kısıtlamaları nedeniyle bir yıldan fazla süredir İngiltere'de ABD dışında bulunuyor. Şimdi girebilir mi?\"", "Geçerli bir Yeniden Giriş İzni olmadığını varsayarsak, 8 CFR 211.1(a) maddesinde belirtilen dönüş yapan bir göçmenin kabul edilen belgelerinden birine sahip değildir. Bir yeşil kart, 1 yıldan fazla bir süre boyunca yokluğun ardından kabul edilen belgelerden biri değildir ve Re-entry Permit veya göçmen vizesi gibi diğer belgelere sahip değildir.\n\nAncak, 8 CFR 211.1(b)(3) ve 8 CFR 211.4 uyarınca, giriş limanındaki göçmenlik memurları, ikameti terk etmediğine karar verirlerse, belge gereksinimlerini karşılamama durumunu bağışlayabilirler. İlk kez ise, yokluğun bir yıldan fazla olmaması ve/veya daha önce dönmemenin iyi bir nedeni olması durumunda genellikle bağışlama yaparlar (örneğin COVID-19). Bu nedenle, eğer bir ABD giriş limanına ulaşmayı başarırsa, büyük bir ihtimalle sadece içeri alacaklardır, belki de bir uyarı ile.\n\nMemur, girişini reddedebilir ve kalıcı ikametini bırakmak için gönüllü olarak I-407'yi imzalaması için baskı yapabilir. Bu gönüllüdür ve reddedebilir. Reddederse, ileride göçmenlik mahkemesinde sınır dışı işlemleri için görünmek üzere bir Görünüm İçin Bildirim vereceklerdir. Orada, göçmenlik yargıcıya durumunu sunma fırsatı olacak ve göçmenlik yargıcı, belge gereksinimlerini karşılamama durumu için bağışlama yapabilir (göçmenlik memurunun kararına ikinci bir görüş olarak düşünebilirsiniz).\n\nBunun dışında, tüm bunların dışında, ABD konsolosluğunda bir SB1 dönüş yapan sakin vizesi başvurusu yapabilir (bu, göçmen vizesi olduğu için belge gereksinimlerini karşılayacaktır). Bununla birlikte, daha önce dönemediğini kontrolü dışındaki nedenlerle göstermek gerekmektedir (ikameti terk etmediğini göstermekten daha zor olabilir). Ayrıca, vize reddine itiraz edilemez." ]

[ "\"LXX nedir ve Eski Ahit'in bir Yunanca çevirisinin olmasının neden bu kadar önemli olduğu? Doğrudan orijinal dillerdeki el yazmalarına referans vermek daha iyi olmaz mıydı?\"", "1947'den önce, Septuagint'in Tanah'ın Masoretik versiyonlarından daha eski bir geleneği temsil ettiği söylenebilirdi. Septuagint, MÖ 132'den önce (ve muhtemelen MÖ 3. yüzyılda) üretildi ve en eski bilinen Masoretik el yazmaları MS 10. yüzyıla tarihleniyor, bu yüzden Yunanca çeviri, İbranice metinlerin erken bir çevirisini fosilleştirmiş olabilirken, İbranice kopyalanmaya ve potansiyel olarak değiştirilmeye devam etti. Septuagint'in önceliğini daha da desteklemek için, erken Hristiyan ve Helenistik Yahudi metinleri, İbranice kaynaklara geri dönmek yerine bu çeviriyi kullanma eğilimindeydi.\nİlginç bir karşı argüman, Jerome'un Latince'ye çevirisinden (Vulgata) en erken Masoretik el yazmalarına kadar olan 600 yılda, İbranice metnin sadık bir şekilde kopyalandığı gözleminden ortaya çıkıyor. Bu, Yahudi yazmanların kutsal metinlerini çoğaltmada son derece dikkatli olduklarını göstermektedir.\n1947'den sonra, kanıtlar değişti. Wikipedia'ya göre:\n\n[Çoğu] Kumran parçalarının, hayatta kalan diğer metin gruplarından daha çok Masoretik metne yakın olduğu sınıflandırılabilir. Lawrence Schiffman'a göre, %60'ı proto-Masoretik türde, %20'si proto-Masoretik metinlere dayanan Qumran tarzında, %5'i proto-Samaritan türde, %5'i Septuagintal türde ve %10'u hizalanmamıştır. Joseph Fitzmyer, özellikle Kumran Mağarası 4'teki buluntular hakkında aşağıdakileri belirtmiştir: \"Eski Ahit kitaplarının bu eski redaksiyon formları, bir zamanlar var olduğuna dair beklenmedik bir metin çeşitliliğine tanıklık eder; bu metinler, şimdiye kadar verdiklerinden çok daha fazla çalışma ve dikkat gerektirir. Bu nedenle, Septuagint'teki farklılıklar artık İbraniceyi Yunanca'ya kötü veya kasıtlı bir şekilde çevirmenin sonucu olarak kabul edilmiyor; bunlar, İbranice metnin farklı bir Hristiyan öncesi formuna tanıklık ediyor.\"\n\nBaşka bir makale, kategorilerin anlamını detaylı olarak açıklar.\nBirkaç önemli nokta şunlardır:\n\n* Kumran'daki dini metinler hakkında anket yapmak, politik konularda bir hippi topluluğuna anket yapmaya benzer bir şeydir - muhtemelen biraz önyargıya maruz kalırsınız. Eğer Kudüs'ten benzer bir koleksiyon elde edebilseydik, muhtemelen daha fazla anlaşma ve muhtemelen MT tarafını bulurduk. Metin dışı metinlerdeki çeşitlilik göz önüne alındığında, %60 oldukça sağlam bir destek gibi görünüyor.\n* Olasılıkla düşük olsa da, Septuagint'e uyumlu İbranice ile ilişkilendirilen yazmaların Yunanca tarafından etkilendiği bir kronolojik olasılık vardır. (Bu konuda herhangi bir referanslar takdir edilir.)\n\nBu nedenle, çeviriyi üreten Aleksandriyalı Yahudiler topluluğuna bir pencere açık kalır. Yahudi inancının gelişimiyle ilgilenenler için bu son derece faydalı olabilir. N. T. Wright'ın \"Tanrı'nın Oğlu'nun Dirilişi\" adlı kitabı, LXX çevirmenlerinin Daniel ve Yehezkel'den gelen önemli metinleri, diğer bilim insanlarının iddia ettiğinden daha çok kelimesi kelimesine yorumlamayı tercih ettiklerini göstermektedir." ]

[ "\"Öncelikle girişleri devre dışı bırakmam gerekiyor ve ardından bir bağlantıya tıklama olayında onları etkinleştirmem gerekiyor.\nŞu ana kadar denediğim şey şu şekilde çalışmıyor.\nHTML:\n```\n```\njQuery:\n```$(\"#edit\").click(function(event){\n event.preventDefault();\n $('.inputDisabled').removeAttr(\"disabled\")\n});\n```\n\nBu bana ```true``` ve ardından ```false``` gösteriyor, ancak girişler için hiçbir şey değişmiyor:\n```$(\"#edit\").click(function(event){\n alert('');\n event.preventDefault();\n alert($('.inputDisabled').attr('disabled'));\n $('.inputDisabled').removeAttr(\"disabled\");\n alert($('.inputDisabled').attr('disabled'));\n});\n```\"", "jQuery kullanırken her zaman ```prop()``` yöntemini kullanın (nedeni için aşağıya bakın) ve öğeleri etkinleştirmek veya devre dışı bırakmak için.\nSizin durumunuzda şu şekilde olacaktır:\n```$("#edit").click(function(event){\n event.preventDefault();\n $('.inputDisabled').prop("disabled", false); // Öğeler artık etkinleştirildi.\n});\n```\njsFiddle örneği burada.\n\n\nNeden bunu yapmak için ```attr()```/```removeAttr()``` yerine ```prop()``` kullanmalısınız?\n\nTemel olarak, ```prop()``` özellikleri (```autoplay```, ```checked```, ```disabled``` ve ```required``` gibi) almak veya ayarlamak için kullanılmalıdır.\nYapmak istediğiniz şey teknik olarak ```attr()```/```removeAttr()``` kullanılarak yapılabilir, ancak yapılması gerektiği anlamına gelmez - ve bu durumda garip/problemli davranışlara neden olabilir.\n\n"Özellikler ve öznitelikler arasındaki fark, belirli durumlarda önemli olabilir. jQuery 1.6'dan önce, ```.attr()``` yöntemi bazen bazı öznitelikleri alırken özellik değerlerini dikkate alırdı, bu da tutarsız davranışlara neden olabilirdi. jQuery 1.6'dan itibaren, ```.prop()``` yöntemi, özellik değerlerini açıkça almak için bir yol sağlarken, ```.attr()``` öznitelikleri alır."\n"Özellikler genellikle bir DOM öğesinin dinamik durumunu değiştirirken, serileştirilmiş HTML özniteliğini değiştirmez. Örnekler arasında giriş öğelerinin ```value``` özelliği, girişlerin ve düğmelerin ```disabled``` özelliği veya bir onay kutusunun ```checked``` özelliği bulunur. ```.prop()``` yöntemi, ```disabled``` ve ```checked```'i ayarlamak için ```.attr()``` yöntemi yerine kullanılmalıdır. ```.val()``` yöntemi ```value```'yi almak ve ayarlamak için kullanılmalıdır." - jQuery belgeleri için prop()\n\njQuery 3.0 öncesi (2016'dan önce)\n```removeAttr()``` yerine ```prop``` kullanmanız gerektiği nedeni, ```removeAttr()```'ın ```disabled``` özniteliğini tamamen kaldırmasıdır - bu yöntem sadece ilgili özelliğin adını ```false``` olarak ayarlar:\n\njQuery 3.0 öncesi, checked, selected veya readonly gibi boolean bir özniteliği .removeAttr() kullanmak aynı zamanda ilgili adlandırılmış özelliği de false olarak ayarlar. Bu davranış, eski Internet Explorer sürümleri için gereklidir, ancak modern tarayıcılarda doğru değildir çünkü öznitelik başlangıç değerini temsil eder ve özellik mevcut (dinamik) değeri temsil eder. - jQuery 3.0 Breaking Changes\n\nÖte yandan ```prop()```, özelliğin altında yatan boolean değerini sadece false olarak ayarlar." ]

[ "\"Karanlık oda fotoğrafçılığında uzman değilim, ancak film veya baskı kağıdını etkilemeyen bir tür ışığın varlığı biraz garip görünüyor. Peki, bir karanlık oda güvenli ışığı neden güvenli?\"", "Fotoğraf filmleri ve kağıtları doğal olarak sadece mor veya mavi ışığa maruz kaldığında kararır. Fotoğrafçılığın erken dönemlerinde, bu tür ışık mevcuttu. Bu nedenle, bu filmler ve kağıtlar, mavi ışık yaymayan herhangi bir ışık kaynağı altında işlenebilir. Bu arada, mor ve mavi ışık frekansları en kısa olan ve kimyasal bir değişiklik oluştururken en enerjik olanlardır. Bu erken filmler ve kağıtlar, kırmızı ışık ve sarı ışık altında da güvenli bir şekilde işlenebilirdi. Bu lambalar mor veya mavi yaymaz.\n\nBu sadece maviye duyarlı filmler bazı istisnalarla iyi bir iş çıkardı. Dudak rujları ve yanaklardaki allık gibi kozmetik ürünleri olan kadın yüzleri tuhaf çıktı. Sıcak tonlar aşırı koyu bir şekilde çoğaltıldı ve çoğu zaman dudaklar ve yanaklar, bitmiş resimde ayrıntısız siyah bir şekilde göründü. Sonuç olarak, bu erken maviye duyarlı filmlerle birçok doğal renk yanlış bir şekilde çoğaltıldı.\n\nTedavi kazara oldu. Berlin Teknik'teki Profesör Hermann Vogel, halasyon sorununu çözmeye çalışıyordu. Bu, ışık kaynakları veya mücevher gibi parlak nesnelerin resmini çekerken ortaya çıkar. Bu nesneler, film üzerinde çok fazla ışık enerjisiyle oynar. Bu enerji genellikle film tamamen geçer ve film arkasında bir şeye çarpar. Işık daha sonra filme geri yansır. Sonuç, parlak nesnelerin etrafında bir hale oluşur. Profesör, öğrencilerinden birinin gümüş tuzlarını sarıya boyamasını istedi ve sarı boyanmış filmi denedi ve işe yaradı, ayrıca film yeşil ışığa duyarlılık kazandı. Buna mavi/yeşil duyarlı film denildi ve 1857 yılında doğru renk anlamına gelen \"ortokromatik\" olarak adlandırıldı. Doğanın renklerini çoğaltma kalitesi büyük bir sıçrama ile ilerledi.\n\nBirkaç yıl sonra, mezun öğrencilerinden biri farklı boyalarla deney yaparken, mavi, yeşil ve kırmızı ışığa duyarlı filmler yapmanın yolunu keşfetti. Bu filme \"pankromatik\" denildi (Yunanca'da \"tüm\" anlamına gelen \"pan\" öneki). Böylece pankromatik film, doğada bulunan tüm renkleri yüksek doğrulukla çoğaltır. Kötü haber şu ki, karanlık oda çalışanları kırmızı ve sarı güvenli ışığı terk etmek zorunda kaldı. Kısa bir süre boyunca geliştirme sırasında süper soluk yeşil bir güvenli ışık kullanılabilirdi.\n\nFotoğraf kağıtları çoğunlukla kırmızıya duyarsız kaldı - gerek yok, çünkü sadece mavi ve yeşil duyarlılıkla iyi çalışırlar. Modern değişken kontrastlı fotoğraf kağıtlarının iki duyarlı tabakası vardır, biri mavi ışık için diğeri yeşil ışık için. Bu kağıtlarda bir güvenli ışık kullanabiliriz; azaltılmış parlaklıkta amber renklidir.\n\nRenkli resimler yapabilen filmler ve kağıtlar pankromatiktir ve çoğu güvenli ışık güvenli değildir. Pankromatik filmler ve kağıtların çoğunu görüntülemek ve işlemek için özel bir gece görüşü kızılötesi kapsama sahip kızılötesi lambalar kullanabiliriz, çünkü bu malzemeler kızılötesine düşük duyarlılığa sahiptir." ]

[ "\"Aşağıdaki komutla:\n```ls -la *\n```\nTüm sembolik bağlantılarımı listeleyebilirim.\nBir özel klasöre bağlı olan tüm sembolik bağlantıları nasıl kaldırabilirim?\nÖrneğin:\n```usr/local/bin``` dizinimde aşağıdaki girişler bulunmaktadır:\n```lrwxrwxrwx 1 root root 50 Nis 22 14:52 allneeded -> /usr/local/texlive/2011/bin/x86_64-linux/allneeded\nlrwxrwxrwx 1 root root 47 Nis 22 14:52 amstex -> /usr/local/texlive/2011/bin/x86_64-linux/amstex\nlrwxrwxrwx 1 root root 24 Nis 23 19:09 arara -> /home/marco/.arara/arara\n```\nŞimdi ```/usr/local/texlive/``` yoluyla bağlantıları kaldırmak istiyorum.\"", "Lütfen alternatif cevabı okumayı unutmayın. Bu noktada o kadar yüksek oy almasa da daha doğru.\nTüm sembolik bağlantıları silmek için şunu kullanabilirsiniz:\n```find -type l -delete\n```\nmodern ```find``` sürümleriyle.\nEski ```find``` sürümlerinde şu şekilde olabilir:\n```find -type l -exec rm {} \\;\n# veya\nfind -type l -exec unlink {} \\;\n```\nBelirli bir bağlantı hedefine sınırlamak için, hiçbir yolun yeni satır karakteri içermediğini varsayarak:\n``` find -type l | while IFS= read -r lnkname; do if [ \"$(readlink '$lnkname')\" == \"/your/exact/path\" ]; then rm -- \"$lnkname\"; fi; done\n```\nveya düzgün biçimlendirilmiş\n``` find -type l |\n while IFS= read -r lnkname;\n do\n if [ \"$(readlink '$lnkname')\" = \"/your/exact/path\" ];\n then\n rm -- \"$lnkname\"\n fi\n done\n```\n```if``` tabii ki ```grep``` ile bir deseni eşleştirmek gibi daha karmaşık bir koşulu da içerebilir.\n\nSizin durumunuza uyarlanmış:\n```find -type l | while IFS= read -r lnk; do if (readlink \"$lnk\" | grep -q '^/usr/local/texlive/'); then rm \"$lnk\"; fi; done\n```\nveya düzgün biçimlendirilmiş:\n```find -type l | while IFS= read -r lnk\ndo\n if readlink \"$lnk\" | grep -q '^/usr/local/texlive/'\n then\n rm \"$lnk\"\n fi\ndone\n```" ]

[ "\"Aztekler dünyada kaç kıta olduğunu biliyorlar mıydı?\"", "Dünyada kaç kıta olduğunu biliyor musunuz? Avrupa, Asya'dan ayrı bir kıta mıdır? Avustralya en büyük ada mı yoksa en küçük kıta mıdır? Antarktika buzla kaplı bir takımada mıdır yoksa bir kıta mıdır? Amerika kıtaları bir mi yoksa iki mi? (Bu soruların hepsi makul bir şekilde cevaplanabilir.)\n\nAvrupa'nın Asya'dan ayrılması, Yunan Akdeniz dünyasının bakış açısına göre, önemli olan tüm Asya'nın, önemli olan tüm Avrupa'nın karşısında denizin ötesinde olduğu için gerçekleşti. Avrasya'nın Karadeniz'in kuzeyinden bağlantılı olduğunu biliyorlardı (ne kadar büyük bir bağlantı olduğunu bilmiyorlardı) ama umursamıyorlardı, çünkü amaçlarına göre ayrı kıtalar olarak kabul ediyorlardı.\n\nBir kıtanın tanımı daha çok kültürel bir şeydir. Gerçek bir bilimsel bakış açısından kıtalar muhtemelen tektonik levhalar tarafından daha iyi tanımlanır, bu durumda yirmi civarında kıta ile uğraşıyorsunuz. Belki bir kıta, kara parçasıyla bağlantılı olan bir tektonik levha mıdır? Bu hala oldukça fazla kıta bırakır. (Ve ne kadar kara parçası gereklidir? Los Angeles, New York'tan ayrı bir kıtada mıdır?)\n\nEğer Aztekler tüm Dünya'nın coğrafyasını biliyorlarsa, Antik Yunanlıların bizi yaptığı gibi kıtaları saydıkları şekilde saymaları çok şaşırtıcı olurdu. Ve Azteklerin tüm Dünya'nın coğrafyasını bildiklerine dair hiçbir kanıt yok ve bilmediklerine dair önemli kanıtlar var." ]

[ "\"Sovyetler Birliği ve Rusya, ISS'ye ne getirdi?\"", "Başlangıçta, her şey. ISS, Mir-2 olarak başladı ve hemen ardından bazı ek modüller eklendi. Sonra bir sonraki 10 yıl boyunca çok daha fazla eklendi.\nYaşam alanları, yeniden hızlandırma, tutum kontrolü, güneş enerjisi, yaşam desteği ve bağlantı modüllerini barındıran ilk modüller, Zarya ve Zvezda.\nHer ek bileşen ve modül, sistemi daha iyi hale getirdi, ancak ISS hala Rus işletim segmentine bağımlıdır.\nRus segmentinin başlangıçta sağladığı her işlev, daha sonra ABD tarafından (güneş enerjisi, yaşam desteği vb.) geliştirildi veya değiştirildi. Bu sistemin çoğunlukla hala Rus olan ana bileşeni, mürettebatın yarısı ve yeniden hızlandırma/tutum kontrolüdür (kontrol jiroskopları tarafından yönetilemeyen).\nBaşlangıçta Shuttle ve Soyuz, mürettebat hizmetleri sağladı ve şu anda sadece Soyuz (SpaceX/ULA'nın 2019'da düzenlemelerini yapana kadar) mürettebat sağlıyor. Başlangıçta Ruslar kargo sağladı (Shuttle'ın emekli olmasına kadar), ancak özellikle Progress, ISS'nin yeniden hızlandırma için motorlarına yakıt ikmali yapabiliyordu.\nRus teorik planı, başka bir uzay istasyonunun çekirdeğini oluşturmak için (eğer hiç, şimdi, bu kadar gecikmeden sonra) fırlatacakları bir sonraki iki modül olan Nauka ve UM'nin ISS'den ayrılabileceği yönündedir. Bu teorilerden biri, Zarya ve Zvezda'yı (veya sadece birini) yanlarında götürmekti." ]

[ "\"Windows önyükleme bölümümü başka bir sabit diske taşıyabilecek bir yardımcı program hangisidir?\nTercihim gerçekten kolay olmasıdır.\n\n* Windows'a önyükleme yapın\n* Taşınacak sürücüyü seçin\n* Hedef sürücüyü seçin\n* Her şeyi kopyalar ve doğru bölüme yeniden başlatır.\"", "## DriveImage XML\nDriveImage XML işi yapacaktır. Windows içinden çalışır ve doğrudan sürücüden sürücüye kopyalama yapabilir. Yazılım ile iyi deneyimlerden sonra birçok kişi onun hakkında övgülerde bulunuyor.\n\nDriveImage XML, bölümleri ve mantıksal sürücüleri görüntüleme ve yedekleme için kullanımı kolay ve güvenilir bir programdır.\nGörüntü oluşturma, Microsoft'un Volume Shadow Services (VSS) kullanarak güvenli \"sıcak görüntüler\" oluşturmanıza olanak tanır. Görüntüler XML dosyalarında depolanır, böylece bunları 3. taraf araçlarla işleyebilirsiniz. Bir daha asla işe yaramaz bir yedekle sıkışıp kalmayın! Görüntüleri yeniden başlatmadan sürüclere geri yükleyin. DriveImage XML artık daha hızlıdır ve iki farklı sıkıştırma seviyesi sunar.\n\n\n## EASEUS Disk Copy\nEASEUS Disk Copy, Windows içinden çalışan 'sıcak' bir yedekleme yapmak istemiyorsanız harika bir alternatiftir. Lifehacker'da iyi bir incelemeye sahip ve DriveImage XML ile aynı seviyededir. Açıkça belirttikleri gibi, bir diskten daha büyük bir diske taşınmak için idealdir. Diğer öneriler gibi, bir önyükleme CD'si oluşturmanızı gerektirir.\n\n> EASEUS Disk Copy, bir önyükleme CD'si oluşturarak işletim sisteminizden bağımsız olarak sektör bazında disk/bölüm klonlama sağlayan güçlü bir ücretsiz yazılımdır. Sektör bazında yöntem, kopyanın orijinal ile %100 aynı olmasını sağlar. Disk Kopyası, orijinal küçük sabit diskinizi yeni, daha büyük bir diske kopyalamak, klonlamak veya yükseltmek için kullanılabilir. Basitçe söylemek gerekirse, eski sabit diskin içinden silinen, kaybolan dosyaları ve erişilemeyen verileri de dahil olmak üzere her şeyi kopyalayabilir. Bu nedenle, bu ücretsiz yazılım, bir yedekleme diskindeki dosyaları kurtarmak için Data Recovery Wizard için mükemmel bir araçtır." ]

[ "\"ASCII ve Unicode arasındaki fark nedir?\"", "ASCII'nin 0 ile 127 arasında 128 kod noktası vardır. Tek bir 8-bit bayta sığabilir, 128 ile 255 arasındaki değerler genellikle diğer karakterler için kullanılır. Uyumsuz seçimler, kod sayfası felaketine neden olur. Bir kod sayfasında kodlanmış metin, başka bir kod sayfasını varsayarak veya tahmin ederek okuyan bir program tarafından doğru şekilde okunamaz.\n\nUnicode, bu felaketi çözmek için ortaya çıktı. 1. sürüm başlangıçta 65536 kod noktasına sahipti ve genellikle 16 bit olarak kodlanırdı. Daha sonra 2. sürümde 1.1 milyon kod noktasına genişletildi. Mevcut sürüm 6.3'tür ve kullanılabilir 1.1 milyon kod noktasının 110,187'sini kullanır. Bu artık 16 bitte sığmaz.\nV2 ortaya çıktığında 16 bitte kodlama yaygındı, örneğin Microsoft ve Apple işletim sistemleri tarafından kullanılırdı. Ve Java gibi dil çalışma zamanları. V2 özellikleri, bu 1.1 milyon kod noktasını 16 bitte haritalamak için bir yol buldu. UTF-16 adı verilen bir kodlama, bir kod noktası 2 veya 4 bayt alabilir. Orijinal v1 kod noktaları 2 bayt alırken, eklenenler 4 bayt alır.\n\n*nix işletim sistemlerinde ve araçlarda yaygın olarak kullanılan başka bir değişken uzunluklu kodlama UTF-8'dir, bir kod noktası 1 ile 4 bayt arasında alabilir, orijinal ASCII kodları 1 bayt alırken geri kalanı daha fazla alır. Tek sabit uzunluklu kodlama UTF-32'dir, bir kod noktası için 4 bayt alır. Oldukça israf olduğu için genellikle kullanılmaz. UTF-1 ve UTF-7 gibi diğer kodlamalar da vardır, ancak genellikle göz ardı edilir.\nUTF-16/32 kodlamalarının bir sorunu, bayt sırasının metin akışını oluşturan makinenin endianlığına bağlı olmasıdır. Bu nedenle UTF-16BE, UTF-16LE, UTF-32BE ve UTF-32LE eklenir.\n\nBu farklı kodlama seçeneklerine sahip olmak, kod sayfası felaketini bir dereceye kadar geri getirir ve programcılar arasında \"en iyi\" UTF seçiminin tartışmalarına neden olur. Bunların işletim sistemi varsayılanlarıyla olan ilişkisi çizgileri belirler. Bir karşı önlem, bir metin akışının başında yer alan ve akışın geri kalanının nasıl kodlandığını gösteren özel bir kod noktası (U+FEFF, sıfır genişlikli boşluk) olan BOM'un tanımlanmasıdır. Bu, UTF kodlamasını ve endianlığı gösterir ve bir metin görüntüleme motoru için tarafsızdır. Ne yazık ki, isteğe bağlıdır ve birçok programcı bunu atlamak için hak iddia eder, bu nedenle kazalar hala oldukça yaygındır." ]

[ "\"Sağlıklı insanların niye kasıtlı olarak enfekte olmak isteyebilecekleri nedenler?\"", "Çünkü bazı kendini ilah ilan eden sağlık gurusu, o hastalığa sahip olmanın iyi olduğunu iddia ediyor.\n\nMucizevi virüs, vücudunuzun serbest kozmik enerjileri emmesine neden olur. Sürekli yükselen vücut sıcaklığınız, bunun işe yaradığının kanıtıdır.\nHissettiğiniz baş ağrısı, beyninizin daha etkili hale gelmek için kendini yeniden yapılandırmasıdır. Süreç tamamlandığında, çok daha zeki olacaksınız. Bazı hastalarımız hatta psişik güçler kazandı.\nKusma, kan öksürme, patlayıcı ishal ve vücudunuzun her yerindeki açık yaralar aslında yaşamınız boyunca biriktirdiğiniz zehirlerin vücudunuzdan çıktığıdır.\nHissettiğiniz zayıflık ve periyodik bayılmalar da temizleme sürecinin bir parçasıdır. Vücudunuz sizi temizlemek için tüm enerjisini yoğunlaştırıyor. Bu aslında iyi bir işaret ve işe yaradığını gösteriyor. Bazılarımız bu yoğun temizlik aşamalarında yabancı melek-ruhlarla bile iletişim kurabildi.\n\nTabii ki, bunların hepsi saçmalık. Enfekte olanlar sadece hasta. Gurus, insanları hastalığa enfekte etmek için bu sahte bilimsel faydaların var olduğunu iddia ederek onlardan saçma miktarlarda para almaya çalışıyor.\n\nAbsürt geliyor mu? O zaman çamaşır suyu içen insanların topluluğuna bir göz atmak isteyebilirsiniz." ]

[ "İngilizce'den Türkçe'ye aşağıdaki örnek görevi çevirmeniz isteniyor. Herhangi bir açıklama yapmadan aşağıdaki gereksinimleri yerine getirin:\nİşte gereksinimler:\n1. Talimatı ve çıktı metnini çevirin, varsa.\n2. Sadık bir çeviri sağlayın ve örneğin doğruluğunu koruyun.\n3. Biçimi koruyun, varsa \"Talimat\" ve \"Çıktı\"yı koruyun.\n4. Kodu, sözdizimini ve değişken adlarını çevirmeyin.\n\n\"The Avengers filminde, Konsey Nick Fury'yi aradı ve muhtemelen Manhattan'ı nükleer bombalamak istediklerini söyledi. Nick kabul etmedi, bu yüzden bir S.H.I.E.L.D. görevlisini Manhattan'ı bombalamak için görevlendirdiler.\nYetkisiz bir jetin uçmaya çalıştığını öğrendiklerinde, Nick bir roketatar alıp jetin üzerine ateş etti, ancak bu bir tuzakmış ve gerçek jet kaçmayı başardı.\nAncak, neden böyle yapardı? Eğer bu gerçekten Manhattan'ı yok edecek kadar güçlü bir nükleer bomba taşıyan gerçek uçaksa, roketatarla ateş etse bile, nükleer bomba patlamaz mı ve üssü de onlarla birlikte yok etmez mi?\"", "Eğer bu gerçekten Manhattan'ı yok edecek kadar güçlü bir nükleer bomba taşıyan gerçek uçaksa, roketatarla ateş etse bile, nükleer bomba patlamaz mı ve üssü de onlarla birlikte yok etmez mi?\n\nHayır.\nModern bir nükleer cihazın patlatılması aslında son derece zordur ve sadece uçak düşürmek yeterli olmaz.\nAslında, daha eski nükleer cihazlar taşıyan birkaç uçak ya çökmüş ya da başka şekilde kaybolmuş ve cihaz patlamamıştır.\n1966'da...\n\n...başka bir B-52, İspanya'nın güneydoğu kıyısındaki Palomares kasabası yakınlarında bir yakıt ikmal tankerine çarptıktan sonra düştü. Dört hidrojen bombası taşıyan uçaktan biri neredeyse sağlam bir şekilde kurtarıldı, The Washington Post'a göre, ancak diğer ikisi patlayıcı tetikleyicileri patladığında plütonyum saldı. Dördüncü bomba denize düştü ve binlerce askeri personeli, milyonlarca doları ve denizaltılardan mayın temizleyicilere kadar uzanan 20 gemiyi içeren bir arama gerektirdi.\nDördüncü bomba sonunda bulundu, ancak hasarlı silahlar tarafından salınan radyasyon, Palomares çevresindeki tarım arazisinde 640 dönüm toprağın ABD liderliğinde dekontamine edilmesi gereken bir çaba gerektirdi, Tad Sczulc Times'ta bildirdi. Askeri personel başlangıçta yüz maskeleri ve eldivenler takarak toprağı temizledi ve Sczulc'un anlatımına göre, 1.600 tondan fazla kontamine toprak çelik varillere kapatıldı ve ABD'ye gönderildi.\nWashington Post\n\n1964\n\n1964 yılında, iki silahsız atom bombası taşıyan bir B-52 batı Maryland'de düştü. 1961'de, hem Yuba City, Calif., yakınlarında hem de Goldsboro, N.C. kuzeyinde iki nükleer yüklü B-52 düştü. Her iki kaza da bombaların patlamadan sağ kurtulmasına neden oldu." ]

[ "\"Depomu oluşturduğumdan beri, oluşturduğum etiketlerin depoya gönderilmediği görünüyor. Yerel dizinde ```git tag``` yaptığımda, tüm etiketler mevcut, ancak uzak depoya giriş yaptığımda ve ```git tag``` yaptığımda, sadece ilk birkaçı görünüyor. Sorun ne olabilir?\"", "Varsayılan git uzak yapılandırmasında etiketleri açıkça göndermeniz gerekmektedir (çünkü etiketler, işaret ettikleri taahhütlerle birlikte otomatik olarak alınır). Tek bir etiketi göndermek için\n\n```\n$ git push <uzak> tag <etiketadı>\n```\nkullanmanız gerekmektedir,\ntüm etiketleri göndermek için\n```\n$ git push <uzak> --tags\n```\nveya tüm etiketleri varsayılan uzak depoya göndermek için ```git push --tags``` kullanmanız gerekmektedir (genellikle ```origin```).\n\nBu, etiketleri göndermeyi açıkça yapmanızı sağlamak için tasarlanmış bir davranıştır. Etiketleri göndermek genellikle bilinçli bir seçim olmalıdır." ]

[ "\"Bir alt dizine Git alt modülü nasıl eklenir?\"", "Şu komutu çalıştırarak ~/.janus dizinine gidin:\n\n```git submodule add <git@github ...> snipmate-snippets/snippets/```\n\nAlt modüller hakkında daha fazla bilgiye ihtiyacınız varsa (veya genel olarak git hakkında) ProGit oldukça kullanışlıdır." ]

[ "Türkçe çeviri:\n\n\"Kohn-Sham DFT'nin sadece bir zemin durumu yöntemi olduğu (0 K'da), gerçek hayatta malzemeleri tanımlamak için nasıl yeterli oluyor?\"", "Andrew Rosen'ın kapsamlı yanıtını tamamlamak için birkaç ek nokta şunlardır:\n\n* Kesin olmak için, tipik DFT hesaplamaları 0K'da gerçekleştirilmez, ne olduğunu daha iyi bir şekilde açıklamak için \"bir statik kristal için\" gerçekleştirilir. Statik kristal, atomların kristalografik pozisyonlarında sabitlendiği anlamına gelir (bu tipik bir DFT hesaplamasının yaptığı şeydir), ancak bu durum 0K'dan farklıdır. Hatta 0K'da bile, atom çekirdekleri kuantum sıfır nokta hareketi nedeniyle hareket eder (aynı zamanda kuantum dalgalanmaları olarak da adlandırılır). Bu kuantum sıfır nokta hareketi, ağır elementler içeren bileşikler için çok küçüktür, bu da bu durumlarda \"0K\" ve \"statik kristal\" neredeyse aynıdır ve birçok insan terimleri birbirinin yerine kullanır. Bununla birlikte, kuantum sıfır nokta hareketi hafif elementler için çok büyük olabilir, örneğin katı hidrojen içinde (tüm bileşiklerin en hafifi) bile oda sıcaklığında bile baskındır. Bir hesaplama 0K'da gerçekleştirmek için (statik kristal hesaplamasından farklı olarak), Andrew Rosen'ın önerdiği strateji, kuantum istatistiklerini kullanırsanız hala işe yarar. Örneğin, kuantum mekanik seviyede harmonik yaklaşım içinde titreşimli problemi çözmek, sıfır nokta enerjisini bir kuantum harmonik osilatörün zemin durumu olarak verecektir. Hidrojen için iyi bir referans bu derleme makalesidir.\n* Andrew Rosen'ın potansiyel enerji yüzeyinin büyük ölçüde sıcaklığa bağlı olmadığı konusunda haklı olduğu, ancak potansiyel enerji yüzeyinin sıcaklıkla önemli ölçüde değiştiği birkaç durum vardır. Buna bir örnek olarak birçok perovskit kristali (örneğin $\\ce{BaTiO_3}$) tarafından sağlanır, bunlar sıcaklıkla indüklenen yapısal faz geçişleri geçirir. Örneğin, çok yüksek sıcaklıklarda yapı kübiktir ve bu yapı potansiyel serbest enerji yüzeyinin bir minimumunda bulunur. Ancak, potansiyel enerji yüzeyini (serbest enerji yüzeyi yerine) hesaplarsanız, çift kuyruklu bir şekle sahiptir ve kübik yapı tepe noktasında bulunur, bu nedenle yapı enerjisini düşürmek için şekil değiştirir ve minimumlardan birine gider. Bu, düşük sıcaklıklarda tam olarak ne olduğudur çünkü ilgili serbest enerji yüzeyi çift kuyruklu bir şekil alır ve sistem yapısal bir faz geçişine uğrar. Bu konuda iyi bir erken DFT referansı bu makaledir.\n* Diğerleri tarafından zaten belirtildiği gibi, DFT ve TDDFT veya $GW$-BSE arasındaki farklar sıcaklığın dahil edilmesi veya dışlanması ile ilgili değildir. Bu dilde, hem TDDFT hem de $GW$-BSE'nin çekirdeklerin davranışı için bir sıcaklık olmadığı ve Andrew Rosen'ın DFT için açıkladığı şekilde benzer bir şekilde bunu dahil edebileceğinizdir." ]

[ "Türkçe çeviri:\n\n\"Kazanç ve ses yükseltme arasındaki farkı tam olarak anlamıyorum.\n\nYani doğru anladıysam, kazanç doğrudan bir hattan veya girişten sinyali yükseltirken, ses çıkışıyla ilgilenir. Ses de aslında yükseltme için değildir.\nBu, çoğu durumda, tıpkı mümkün olduğunca fazla kazanç elde etmek anlamına gelir mi, hiçbir sıslama/arka plan gürültüsü olmadan ideal midir?\"", "Başlamanız için kısa bir genel bakış burada. Umarım bu yardımcı olur!\n\n* 'Kazanç' kontrolü genellikle iyi bir giriş seviyesi elde etmek için kullanılır. Örneğin, çok düşük bir çıkış sinyaline sahip bir mikrofonunuz varsa, kazancı artırarak karıştırma masanıza veya ses arayüzünüze daha iyi bir seviye elde edersiniz. Bir sentezleyici bağladıysanız, sinyalin bozulmasını önlemek için kazancı kısmanız gerekebilir. Kazanç kontrolleri genellikle arka planda bir amplifikatörü kontrol eder - yani sinyaliniz, ses ekipmanınızın kazanç aşamasından geçtikten sonra güç kazanır. Bu nedenle kazanç, kayıt ekipmanınızın sinyal yolunun ilk kontrolüdür.\n\n* 'Ses' kontrolleri ise genellikle sinyal zincirinin sonunda bulunur ve sinyali yükseltmekten ziyade zayıflatma eğilimindedir. Örneğin bir karıştırma masasında, her girişten iyi bir seviye aldıktan sonra, ses kaydınızı iyi bir karışım elde etmek için ses kaydırıcılarını kullanırsınız. Ancak bu sinyalleri genellikle daha fazla yükseltmiyorsunuz.\n\nBir gitar amfisi, bu nasıl çalıştığının iyi bir örneğidir. İlk kontrol genellikle \"Kazanç\" veya 'drive' olarak adlandırılır ve gitaristler genellikle bu kontrolü tüplü bir ön amplifikatörden güzel bir bozulmuş ses elde etmek için yüksek bir şekilde açarlar. Ancak, son kontrol \"Ses\" olarak adlandırılır ve hoparlörden çıkan sesin sadece ne kadar yüksek olduğunu kontrol eder. Kazancı tamamen açık ve sesi düşük tutarak komşularınızı rahatsız etmeden bozulmuş sesler çalabilirsiniz. Kazancı düşük ve sesi yüksek tutarak yüksek bir ses elde edersiniz, ancak bozulma olmaz." ]

[ "\"Son zamanlarda, biri (bağlantı vermeyeceğim başka bir SE sitesinde) bir oyuncunun elini doğru bir şekilde tanımlamanın oyuncunun sorumluluğu olduğunu iddia etti, yani elinizi &quot;çağırmanız&quot; kazananı belirler:\n\nÖrneğin, bir As, Kral, Kız, Vale ve Ona sahipsiniz. Elinizi çağırıp, &quot;Bir Düzüm var!&quot; diyorsunuz.\nAncak bu, yanlış bir hamle oldu çünkü siz bir acemi oyuncusunuz ve tüm kartlarınızın Maça olduğunu fark etmediniz. Aslında bir Maça Düzümüne sahiptiniz, ancak şimdi kaybettiniz çünkü diğer oyunculardan birinin bir Full House'u vardı.\nElinizi çağırmadıkça eliniz belirlenmemiştir.\n\nBu doğru mu? Açıkça, neye sahip olduğunuzu yanlış anlarsanız elinizi farklı oynayabilirsiniz, ancak kartların kendilerini ortaya çıktıktan sonra konuştuğunu düşünürdüm.\nYa da belirli bir poker varyasyonuna/ev kurallarına bağlı olur mu?\"", "ABD'deki casinolar genellikle \"kartlar konuşur\" kuralına sahiptir. Yani, bir el doğru bir şekilde herkese açıklandığında, tüm oyuncuların, dağıtıcının, masanın görevlilerinin ve diğer herkesin potun en iyi eli gösterene verilmesini sağlamakla sorumlu olduğunu görmeleri gerekmektedir, oyuncuların ne söylediği önemli değildir.\n\nBazı oyuncular bu kurala itiraz eder: bir oyuncu veya seyircinin \"Durun, Bob'un bir renk var\" demesi, bir oyuncuya haksız bir şekilde yardım ettiği düşünülür. Ancak kural açıktır: el bir kez açıklandığında, diğer oyuncuların doğru bir şekilde potun verildiğini sağlama hakkı ve sorumluluğu vardır.\n\nBirkaç istisna vardır: bir oyuncu elini sadece başka bir oyuncuya, dağıtıcıya veya başka bir kişiye gösterirse, herkesin önünde doğru bir şekilde açıklamadan, o oyuncunun henüz hakları yoktur ve eli gösterilenlere, diğer oyuncuların doğru bir şekilde açıklanan ellerini korumak için sessiz kalmaları gerekmektedir. Ancak el bir kez açıklandığında, herkesin elleri okumada yardımcı olması adil bir durumdur ve yapması gereken bir şeydir.\n\nSon olarak, bazı durumlarda, bir masanın görevlisi, bir oyuncunun daha iyi bir eli olan bir oyuncuyu katlamaya teşvik etmek için elini kasıtlı olarak aşırı çağırdığını düşünürse, o oyuncuyu cezalandırabilir ve potu başka birine, hatta katlanmış bir elin sahibine bile verebilir. Bazı California lowball kulüplerinde, bir çifti açıkça çağırmak yerine sessiz kalan bir oyuncunun bu şekilde aleyhine karar verilebilir." ]

[ "Nasıl bir ilişkisel PHP dizisinden ilk öğeyi alabilirim?\n\nPHP\nDizgi hakkında yeterli bilgiye sahip değilseniz (ilk anahtarın foo veya bar olup olmadığından emin değilseniz), dizi boş da olabilir.\nBu nedenle, özellikle döndürülen değerin boolean FALSE olma olasılığı varsa kontrol etmek en iyisidir:\n```$value = empty($arr) ? $default : reset($arr);\n```\nYukarıdaki kod ```reset``` kullanır ve yan etkileri vardır (dizinin iç işaretçisini sıfırlar), bu nedenle dizinin ilk öğesine hızlı bir erişim için ```array_slice``` kullanmayı tercih edebilirsiniz:\n```$value = $default;\nforeach(array_slice($arr, 0, 1) as $value);\n```\n\nAnahtarı ve değeri ayrı ayrı almak istiyorsanız, ```array_slice```'a dördüncü parametreyi eklemeniz gerekmektedir:\n```foreach(array_slice($arr, 0, 1, true) as $key => $value);\n```\nİlk öğeyi çift olarak (```key => value```) almak için:\n```$item = array_slice($arr, 0, 1, true);\n```\nSon öğeyi, anahtarını ve değerini ayrı ayrı almak için basit bir değişiklik:\n```foreach(array_slice($arr, -1, 1, true) as $key => $value);\n```\nperformans\nDizi gerçekten büyük değilse, aslında ```array_slice```'a ihtiyacınız yoktur ve tüm anahtarlar dizisinin bir kopyasını alabilir, ardından ilk öğeyi alabilirsiniz:\n```$key = count($arr) ? array_keys($arr)[0] : null;\n```\nAncak, çok büyük bir diziniz varsa, ```array_keys``` çağrısı, ```array_slice```'dan önemli ölçüde daha fazla zaman ve bellek gerektirecektir (her iki işlev de diziyi dolaşır, ancak ikincisi gereken öğe sayısını topladıktan hemen sonra sona erer - ki bu bir tanedir).\nDikkate değer bir istisna, ilk anahtarın çok büyük ve karmaşık bir nesneye işaret ettiği durumdur. Bu durumda, ```array_slice``` ilk büyük nesneyi kopyalarken, ```array_keys``` yalnızca anahtarları alır.\nPHP 7.3+\nPHP 7.3 ve sonrası, ```array_key_first()``` ve ```array_key_last()```'ı uygular. Bunlar, dizinin iç durumunu sıfırlamadan ilk ve son anahtarları etkili bir şekilde erişmek için özellikle sağlanır.\nBu nedenle, PHP 7.3'ten itibaren ```$array```'in ilk değeri şu şekilde erişilebilir:\n```$array[array_key_first($array)];\n```\nAncak, dizinin boş olmadığından emin olmanız daha iyi olur, aksi takdirde bir hata alırsınız:\n```$firstKey = array_key_first($array);\nif (null === $firstKey) {\n $value = &quot;Dizi boş&quot;; // Burada bir hata ele alınmalıdır\n} else {\n $value = $array[$firstKey];\n}\n```" ]

[ "\"Neden insanlar bir Python betiğinin ilk satırına #!/usr/bin/env python yazarlar?\"", "Python betiğini çalıştırmak için kabuğa üç şey söylememiz gerekiyor:\n\n* Dosyanın bir betik olduğunu\n* Hangi yorumlayıcıyı betiği çalıştırmak için istediğimizi\n* Söz konusu yorumlayıcının yolunu\n\nShebang ```#!``` (1.)'i gerçekleştirir. Shebang, birçok betik dili için bir yorum işareti olduğu için ```#``` ile başlar. Shebang satırının içeriği, yorumlayıcı tarafından otomatik olarak görmezden gelinir.\n```env``` komutu (2.) ve (3.)'ü gerçekleştirir. \"grawity\"nin dediği gibi,\n\n> ```env``` komutunun yaygın bir kullanımı, komuta başlatıcıları başlatmaktır. Çünkü env, başlatılacak komutu $PATH'te arayacaktır. Shebang satırı mutlak bir yol belirtmeyi gerektirdiği ve çeşitli yorumlayıcıların (perl, bash, python) konumu çok değişebileceği için, kullanmak yaygındır: ```#!/usr/bin/env perl``` bunun yerine kullanıcının sistemine bağlı olarak /bin/perl, /usr/bin/perl, /usr/local/bin/perl, /usr/local/pkg/perl, /fileserver/usr/bin/perl veya /home/MrDaniel/usr/bin/perl olup olmadığını tahmin etmeye çalışmak... \n\n> Öte yandan, env neredeyse her zaman /usr/bin/env'dedir. (Bunun dışında bazı durumlarda değil; bazı sistemler /bin/env kullanabilir, ancak bu oldukça nadir bir durumdur ve yalnızca Linux olmayan sistemlerde gerçekleşir.)" ]

[ "\"Günümüzde her grafik kartı, OpenGL gibi (genellikle) standart bir API'yi işletim sistemindeki bir sürücüye çevirir, böylece programcılar grafik kartlarına nasıl ve neyi render etmek istediklerini söylemek için standartlaştırılmış bir API kodu kullanır. (Aslında bu, çoğu programcının bunu onlar için yapan çeşitli oyun motorları kullandığı biraz zorlu bir konudur). Eski bilgisayar zamanlarında - bunun nasıl yapıldığını? Eski grafik kartları hangi API'leri destekliyorsa, her oyun programcısı tüm olası çeşitli API'leri uyguladı mı? Yoksa MS-DOS zamanlarındaki eski oyun stüdyolarının kendi \"oyun motorları\" mı vardı ve bu grafik kartlarıyla ilgili olduğunda bir soyutlama sağladılar mı? Birçok farklı kart satıcısı olduğunu hatırlıyorum ve eski oyunlar bana hangisine sahip olduğumu sordu - bu yüzden bu oyunlar tüm bu kartlar için kod / sürücüler içeriyordu sanırım?\"", "> Eski grafik kartlarının desteklediği tüm çeşitli API'leri her oyun programcısı uyguladı mı?\n\nEvet - ama bu daha da derine gitti. Erken dönem grafik kartlarının neredeyse hiç çağrılabilir kodu yoktu, \"sürücüler\" kavramı henüz gerçek bir gerçeklik haline gelmemişti. Video BIOS kavramı vardı, bunlar ```INT 10h``` BIOS video hizmetlerine uzantılar olan ve etkili olarak başlatma ve video modlarını değiştirmeyle sınırlı olanlardı.\nBunun yerine, en azından DOS dünyasında, grafik kartlarının hepsi bellek eşlemeli ekran RAM'ine sahipti ve ekran üzerinde görünen pikselleri nasıl etkileyeceğini belirlemek için ekran RAM'inde çeşitli bitlerin nasıl ayarlanacağı hakkında kapsamlı belgeler mevcuttu. Çizim yapmak için çağrılacak API'ler yoktu, ekranda bir şeyin görünmesini istiyorsanız (bir piksel, bir karakter, bir çizgi, bir daire, bir sprite vb.) doğru yerlere baytları taşımak için kodu yazardınız. Grafik çizmek için verimli kod yazmanın nasıl yapılacağı hakkında kitaplar yazılmıştı.\nBorland Graphics Interface gibi bazı sistemler, grafik kartlarına göre farklı sürücülerle grafik çizim temel işlevlerini soyutladı. Bununla birlikte, bunlar genellikle aksiyon türü oyunlar için gereken hızdan daha yavaştı.\nBir aksiyon oyunu genellikle belirli bir grafik görüntüleme modu için belirli bir kart için optimize edilirdi. Örneğin, popüler bir görüntüleme modu VGA 640x480 ve 16 renkti. Bu, yazılım gereksinimlerinde listelenirdi ve oyunu desteklemek için doğru donanıma sahip olmanız gerekiyordu. Eğer bir VGA oyunu satın aldıysanız ancak EGA kartınız varsa, oyun hiç çalışmazdı. Söylediğiniz gibi, bazı oyunlar size neye sahip olduğunuzu sorardı ve doğru cevabı bilmeliydiniz, aksi takdirde oyun çalışmazdı." ]

[ "\"Neden \"behead\" ve \"dehead\" değil?\"", "Dehead yerine behead kullanmadık çünkü de- önekiyle fiil oluşturmak için dehead kullanmaya başladığımızda zaten bir fiil olan behead vardı: behead, Eski İngilizce'de bir fiil olan behéafdian'dan türetilmiştir.\n\nBu nedenle, behead, İngilizcede üretken bir şekilde kullanılmaya başlanmadan önce uzun süre önce kullanılmıştır. Bu durum Modern İngilizce'de 17. yüzyılda birkaç üretken örnekle başlamıştır, ancak çoğu 19. yüzyıldan sonra gelmiştir. Janus'un yorumlarında belirtildiği gibi, aynı anlama gelen de- önekiyle birlikte gelen decapitate kelimesi, de- önekiyle birlikte Latinceden Fransızca aracılığıyla 17. yüzyılda ithal edilmiştir.\n\nFiillerde be- önekinin birçok farklı anlamı olabilir; OED altı farklı birincil anlamı altında alt anlamlar listeler. Behead'deki buradaki anlamı daha nadir olanlardan biridir. Be- anlamı 6c altında, bu privatif anlamının behead'i oluşturmak için kullanılan eski bir anlam olduğunu, yoksun bırakmak anlamına geldiğini belirtir:\n\n \nAraçsal bir ilişkide kullanılan isimler üzerinde geçişli fiiller oluşturma; temel fikir;\n* a. Çevrelemek, kaplamak veya kirletmek, becloud gibi, bulutları etrafına koymak, bulutlarla kaplamak, bedew gibi. Bundan dolayı, genişletme ile,\n* b. Herhangi bir şekilde etkilemek, benight, beguile, befriend gibi. Her iki sette de sıklıkla 'tamamen, aşırı' bir anlam eşlik eder, 2. gibi.\n* c. Artık kullanılmayan eski bir uygulama, behead, belimb vb. anlamına gelen 'yoksun bırakmak' anlamını ifade etmek için kullanılmıştır. Yukarıdaki 3 ile karşılaştırın.\n\n6a ve 6b hala üretken olsa da, 6c artık canlı dilde üretken değildir. 6c kullanılarak oluşturulan başka bir Eski İngilizce fiil, belandian, topraklarını yoksun bırakmak anlamına gelir. Ancak, bu fiil Modern İngilizce'ye geçmedi.\n\nSürgün\nApropos de nada, eski fiil beland'ın İspanyolca karşılığı olan desterrar fiili hala varlığını sürdürmektedir. Bu fiil, des- önekinin toprak anlamına gelen tierra ismiyle birleştirilip bunun bir sonsuzluk fiil biçimine konulmasıyla oluşur. Bu genellikle İngilizcede \"sürgün\" olarak çevrilmektedir, ancak bazen \"kovmak\" veya bir isim olarak \"sürgün\" olarak da kullanılır. Ayrıca, destierro adında bir isim hali de bulunur ve bu, en eski Kastilya destanlarından biri olan \"El Cantar de Mio Cid\" in ilk bölümünün başlığı olarak ünlüdür.\n\nGerçekten de, el Cid topraklarından Kral tarafından yoksun bırakılmıştır." ]

[ "\"Neden klasik müziğin birçok vinil albümünde birinci kayıtta 1 / 4 ve ikinci kayıtta 2 / 3 yazıyor? Bu duruma bir örnek, Boston Senfoni Orkestrası'nın Beethoven'in 9. Senfonisi'nin RCA Red Seal kaydıdır.\"", "Birçok plakçı, bir veya daha fazla kaydı plak tablasında tutan ve merkez direkte yükseltilmiş bir veya daha fazla ek kaydı olan bir mekanizma ile ardışık olarak birden fazla kaydı çalabilirdi.\nBir kaydın sonunda, mekanizma ton kolu kaydın merkezine yaklaştığını algıladı ve ardından kaldırdı, kayıtların kenarının ötesine çekti. Sistem daha sonra merkez direkteki alt kaydı bıraktı ve geri kalanını bıraktı. Ardından ton kolu mekanizması ton kolunu kaydın dışına taşıdı ve kayda indirdi.\nMekanizma oldukça dâhiceydi, ancak kayıtları çeviremiyordu. Bu nedenle, uzun bir parça çalmak için, yığıtın karşı taraflarını ardışık olarak çalmak için bir kişiye bağlıydı.\nBu mekanizmada 1A/1B, 2A/2B, 3A/3B, 4A/4B kayıtları çalındığında, çalma sırası şu şekilde olurdu: 1A, 2A, 3A, 4A, (çevir), 4B, 3B, 2B, 1B. \"B\" tarafları, tüm yığıtı çevirmek, onları ters sıraya koymak anlamına geldiğinden dolayı ters yönde giderdi.\nSafiyetçiler, kayıtların böyle düşmesine karşı çıkardı, ancak kayıtlarının biraz daha hızlı aşınmasını tolere edebilen insanlar için kaçınılmaz bir kolaylıktı." ]

[ "\"Neden tüm kötü haberlere rağmen piyasa taş gibi düşmüyor?\"", "Piyasanın bilgilere tepkisi her zaman zamanında, orantılı veya rasyonel olmayabilir.\nMevcut durumumuzun tam etkisini bilmiyoruz; hissediyoruz.\n\n* Bazı insanlar (boğalar), ilk düşüşün aşırı tepki olduğuna, hükümetin yanıtının daha fazla düşüşü önleyeceğine ve/veya her şeyin hızlı bir şekilde normale döneceğine inanıyor, bu yüzden düşüşü satın alıyorlar.\n* Diğer tarafta, ilk tepkinin sadece bir başlangıç olduğuna ancak tam etkiyi fiyatlandırmak için yeterli olmadığına, hükümetin ekonomiyi destekleyemeyeceğine ve/veya bunun uzun süreceğine inanan insanlar (ayılar) bulunmaktadır, bu yüzden daha fazla düşüşe bahis oynuyorlar.\n\nBu bilginin fiyatlandırılma fikriyle ilgili sorun, küresel bir salgın olduğunu hepimizin bildiği, ancak bunun piyasayı ne kadar etkilemesi gerektiği konusunda çok farklı görüşler olduğudur.\nİşsizlik seviyelerini düşünün: İşsizlik oranının %30'un üzerine çıkabileceği projeksiyonları var. Bu arada, mevcut işsizlik oranı %4,4 ve Nisan ayında çift hanelere çıkması bekleniyor. Tüm bu bilgilerin uygun şekilde fiyatlandırılabilmesi için herkesin projeksiyonların makul olduğu konusunda anlaşması ve bu rakamların gerçek etkisini anlamak için ekonomik yeteneğe sahip olması gerekmektedir.\nBunun yerine, bazı insanlar Nisan ayı işsizlik rakamlarını tepki verilecek şaşırtıcı yeni bilgiler olarak görürken, diğerleri beklentileriyle uyumlu eski bilgiler olarak görür. İnsanların çelişkili görüşlere sahip olduğu binlerce diğer bilgiyi ekleyin ve bu bilgilerin önceden uygun şekilde fiyatlandırılıp fiyatlandırılmadığını bilmek neredeyse imkansız hale gelir.\nEn son benzer olay, altprime mortgage çöküşüdür. Birçok insan, dip noktasının Kasım 2008 civarında olduğunu düşündü ve gerçek dip noktasının Mart 2009 civarında olduğu bir kısa karşı trend rallisi oldu. Şu anda piyasanın dip yapıp yapmadığını veya toparlanmanın ne kadar süreceğini bilmiyoruz." ]

[ "Null Pointer Exceptions (```java.lang.NullPointerException```) nedir ve onlara neyin sebep olduğu?\n\nProgramın erken sonlanmasına neden olan istisnayı durdurmaya yönelik olarak hangi yöntemler/araçlar kullanılabilir?", "Java'da iki ana değişken türü vardır:\n\n1. İlkel türler: veri içeren değişkenler. İlkel bir değişkenin verisini manipüle etmek isterseniz, bu değişkeni doğrudan manipüle edebilirsiniz. İlkel türler genellikle küçük harfle başlar. Örneğin, `int` veya `char` türünde değişkenler ilkel türlerdir.\n\n2. Referanslar: bir `Object`'in bellek adresini içeren değişkenler, yani bir `Object`'e referans olan değişkenler. Bir referans değişkenin işaret ettiği `Object`'i manipüle etmek isterseniz, onu dereference etmeniz gerekir. Dereference etmek genellikle bir yönteme veya alana erişmek için `.` kullanmayı veya bir diziye indekslemek için `[` kullanmayı gerektirir. Referans türleri genellikle büyük harfle başlayan bir türle gösterilir. Örneğin, `Object` türünde değişkenler referanstır.\n\nAşağıdaki kodu düşünün, burada bir ilkel türde `int` değişkeni bildiriyorsunuz ve onu başlatmıyorsunuz:\n```\nint x;\nint y = x + x;\n```\nBu iki satır programı çökertecektir çünkü `x` için bir değer belirtilmedi ve `y`'yi belirtmek için `x`'in değerini kullanmaya çalışıyoruz. Tüm ilkel türler, manipüle edilmeden önce kullanılabilir bir değere başlatılmalıdır.\n\nŞimdi işler ilginç hale geliyor. Referans değişkenleri, \"hiçbir şeyi işaret etmiyorum\" anlamına gelen `null` olarak ayarlanabilir. Bir referans değişkeninde `null` değeri alabilirsiniz, bunu açıkça ayarlayarak veya bir referans değişkeni başlatılmamışsa ve derleyici bunu yakalamazsa (Java otomatik olarak değişkeni `null` olarak ayarlar).\n\nBir referans değişkeni sizin tarafınızdan veya Java tarafından açıkça `null` olarak ayarlanırsa ve onu dereference etmeye çalışırsanız, bir `NullPointerException` alırsınız.\n\n`NullPointerException` (NPE) genellikle bir değişkeni bildirirken, nesne oluşturmadınız ve değişkene atamadan önce değişkenin içeriğini kullanmaya çalıştığınızda oluşur. Yani, gerçekte var olmayan bir şeye referansınız var.\n\nAşağıdaki kodu ele alalım:\n```\nInteger num;\nnum = new Integer(10);\n```\nİlk satır, `num` adında bir değişken bildirir, ancak henüz bir referans değeri içermez. Ne işaret edeceğinizi henüz belirtmediğiniz için, Java onu `null` olarak ayarlar.\n\nİkinci satırda, `new` anahtar kelimesi kullanılarak `Integer` türünde bir nesne örneği (veya oluşturma) oluşturulur ve `reference` değişkeni `num` bu `Integer` nesnesine atanır.\n\nNesneyi oluşturmadan önce `num`'u dereference etmeye çalışırsanız, bir `NullPointerException` alırsınız. En basit durumlarda, derleyici sorunu yakalar ve \"`num may not have been initialized`\" şeklinde bir uyarı verir, ancak bazen doğrudan nesneyi oluşturmayan bir kod yazabilirsiniz.\n\nÖrneğin, aşağıdaki gibi bir yönteme sahip olabilirsiniz:\n```\npublic void doSomething(SomeObject obj) {\n // obj üzerinde bir şeyler yap, obj'nin null olmadığını varsayar\n obj.myMethod();\n}\n```\nBu durumda, `obj`'yi oluşturmuyorsunuz, ancak `doSomething()` yöntemi çağrıldığında önceden oluşturulduğunu varsayıyorsunuz. Not olarak, yöntem şu şekilde çağrılabilir:\n```\ndoSomething(null);\n```\nBu durumda, `obj` `null`'dır ve `obj.myMethod()` ifadesi bir `NullPointerException` fırlatacaktır.\n\nYukarıdaki yöntem, geçilen nesne üzerinde bir şeyler yapmayı amaçladığında, `NullPointerException` fırlatmak uygun olacaktır çünkü bu bir programcı hatasıdır ve programcı hata ayıklama amacıyla bu bilgiye ihtiyaç duyacaktır.\n\nYöntemin mantığından kaynaklanan `NullPointerException`'ların yanı sıra, yöntem argümanlarını `null` değerlerine karşı kontrol edebilir ve aşağıdaki gibi bir şeyi yöntemin başına ekleyerek açıkça NPE'ler fırlatabilirsiniz:\n```\n// obj null ise özel bir hata mesajıyla NPE fırlatır\nObjects.requireNonNull(obj, \"obj null olmamalı\");\n```\n\nHata mesajınızda hangi nesnenin `null` olamayacağını açıkça belirtmek faydalıdır. Bu doğrulamanın avantajı, 1) kendi daha net hata mesajlarınızı döndürebilmeniz ve 2) yöntemin geri kalanında, `obj` yeniden atanmadıkça, `null` olmadığını ve güvenli bir şekilde dereference edilebileceğini bilmenizdir.\n\nAlternatif olarak, yöntemin amacı yalnızca geçilen nesne üzerinde çalışmak olmayabilir ve bu durumda bir null parametrenin kabul edilebilir olması gerekebilir. Bu durumda, null bir parametreyi kontrol etmeniz ve farklı davranmanız gerekecektir. Ayrıca bunu belgelendirmeniz gerekmektedir. Örneğin, `doSomething()` şu şekilde yazılabilir:\n```\n/**\n * @param obj Bir ____ için isteğe bağlı bir foo. Null olabilir, bu durumda\n * sonuç ____ olacaktır.\n */\npublic void doSomething(SomeObject obj) {\n if(obj == null) {\n // Bir şey yap\n } else {\n // Başka bir şey yap\n }\n}\n```\n\nSon olarak, Stack Trace kullanarak istisna ve nedenini belirlemek için hangi yöntemler/araçlar kullanılabilir?\n\nSonar, NPE'leri tespit edebilir. JVM Dinamik olarak oluşturulan null pointer exception'ları yakalayabilir mi?\n\nJava 14, NullPointerException'ın kök nedenini göstermek için yeni bir dil özelliği eklemiştir. Bu dil özelliği, 2006'dan beri SAP ticari JVM'nin bir parçasıdır. Java 14'te, aşağıdaki örnek NullPointerException istisna mesajıdır:\n\n> in thread \"main\" java.lang.NullPointerException: Cannot invoke \"java.util.List.size()\" because \"list\" is null" ]

[ "\"Kayıp Hazine Avcıları filminde, Ark'ın açılış töreninde Nazi birlikleri Ark'ı Dağın tepesine getirirken Belloq, Ark'ı açmadan önce bir şeyler söyledi. Ardından, Ark'tan kum aldılar ve aniden Ark'tan çıkan ruhlar tarafından (Indy ve Marion hariç) öldürüldüler. Bu sırada, Indy Marion'a gözlerini kapalı tutmasını söyledi. Açıldığında Ark'ı görmedikleri için hayatta kaldılar. Bu sahnede anlamadığım şey, Indy'nin Ark açıldığında içine bakmamayı nasıl bildiğidir?\"", "Bu konuyu açıklayan silinmiş bir sahne vardı:\n\n Filmden kesilen bir Ark of the Covenant hikayesi vardı ve sadece Ark açıldığında ima ediliyor. \n Temel olarak, filmin final kesiminde bahsedilmeyen Ark ile ilgili 2 kural vardı:\n \n * Ark'a dokunursan ölürsün \n * Ark açıldığında içine bakarsan ölürsün \n \n Bu ilk olarak Indy ve Sallah'ın İmam'ı ziyaret ettiği sahnede ekstra diyalogla açıklanır. Ra'nın Asası'nın yüksekliğini veren başlık üzerindeki yazıları çevirmeden önce, İmam Indy'yi Ark'a dokunmaması veya içine bakmaması konusunda uyarır.\n [Kaynak]\n Bu Ark alt hikayesini içeren bir sonraki sahne, Sallah ve Indy'nin Well of the Souls'tan Ark'ı çıkarmasıdır. Sallah ilk gördüğünde ona dokunmaya çalışır. Indy onu durdurur ve İmam'ın uyarısını hatırlatır. Ardından, Ark'ı kaldırmak için her iki tarafına uzun direkler yerleştirirler.\n [Kaynak]\n Filmin geri kalanında hiç kimse Ark'a dokunmaz.\n\nVe Kutsal Kitap'tan (King James Version):\n\n 1 Samuel 6:19:\n Ve o, RAB'bin sandığına bakan halkı öldürdü; elli bin yetmiş kişiyi öldürdü...\n 2 Samuel 6:6-7\n Ve onlar Nachon'un döven yerine geldiklerinde, Uzza Tanrı'nın sandığına elini uzattı ve ona dokundu; çünkü öküzler onu sarsmıştı. RAB'bin öfkesi Uzza'ya karşı alevlendi ve Tanrı onu orada hatası için öldürdü; ve orada Tanrı'nın sandığı yanında öldü." ]

[ "\"Bir ağ kablosunun iki ucunu tek bir anahtar/ yönlendiriciye takarsanız ne olması muhtemeldir? Bu ağda sorunlar yaratır mı, yoksa sadece görmezden gelinir mi?\"", "Bu, yönlendirici/anahtarın özelliklerine bağlıdır.\nEğer \"Yönetilen\" bir cihazsa - Örneğin iyi bir Netgear, Cisco veya HP Procurve veya STP (Spanning Tree Protocol) veya onun türevleri etkinse, birkaç saniye boyunca tam bir kaos yaşanır, ardından anahtar ağ topolojisinde bir döngü olduğunu fark eder ve bir portu engeller.\n(STP'nin yeniden yakınsamasını \"tam bir kaos\" olarak tanımladım çünkü eski tip yavaş STP kullanıyorsanız, yeniden yakınsama ağ karmaşıklığına bağlı olarak 30 saniye veya daha fazla sürebilir. BackboneFast gibi tedarikçiye özgü STP uzantıları bunu azaltır, ancak hala biraz istikrarsız bir ağda kısa bir süre yaşayabilirsiniz. Hızlı STP, farklı bir algoritma nedeniyle çok daha hızlı yakınsar.)\nEğer \"Yönetilmeyen\" bir cihazsa - Örneğin hemen hemen tüm SOHO sınıfı ekipmanlar ve birçok küçük 4-8 portlu anahtar, ağda bir döngü oluşturduğunuz için her şey alt üst olur ve tüm trafiğin döngü içinde sadece dolaştığı görülür.\nBunun nedeni, anahtarların MAC adres öğrenme sürecine dayanmasıdır. Bir döngüsüz ağda, bir MAC adresi yalnızca belirli bir fiziksel portta anahtar tarafından görülür. Ancak bir döngünüz varsa, anahtar aynı MAC adresine birden fazla yol ve muhtemelen birden fazla portta birden fazla MAC adresi görür, bu nedenle trafiğin verimli bir şekilde anahtarlanması yerine MAC adreslerini gördüğü her yere yayınlanır. Buna \"Yayın Fırtınası\" denir.\nBu hızla bir anahtarın CPU gücünü tüketir, iletim ve alım tamponlarını doldurur ve MAC adres tablosunu kirletir.\nTemel olarak, ağda bir döngü oluşturursanız, bunu ya izleme yoluyla (STP topolojisindeki bir değişikliği tespit etmek [izleme yapmanız var, değil mi?]) ya da her şeyin dramatik bir şekilde çökmesiyle fark edersiniz.\nBir yayın fırtınası olan bir anahtara baktığınızda, genellikle tüm port etkinlik ışıklarının aynı anda yanıp söndüğünü görürsünüz." ]

[ "\"Linux veya Mac OS X dizinindeki tüm dosyaların (rekürsif olarak) boyutunu bulmak için hangi komutu kullanırım?\"", "OS X'de kullanılan BSD sürümü ```du```, boyutu 512 bayt bloklarıyla raporlar - boyutlar temel olarak bir sonraki 512 bayt değerine yuvarlanır. Bu, veri miktarından daha büyük olan diskteki alanı size bildirir. Eğer çok sayıda küçük dosyanız varsa, fark büyük olabilir.\nİşte bir örnek.\nBu, düzenli ```du``` ile değerdir. 512 bayt bloklarında:\n```$ du -s\n248 .\n```\n```-h``` bayrağı, daha okunabilir bir sayı verir, kilobayt cinsinden. Beklendiği gibi, 512 bayt bloklarının yarısıdır:\n```$ du -hs\n124K .\n```\nSon olarak, gerçek bayt miktarının toplamını size vermek için ```find``` ve ```awk``` kullanabilirsiniz. Bu biraz yavaş çalışır, ama işe yarar:\n```$ find . -type f -exec ls -l {} \\; | awk '{sum += $5} END {print sum}'\n60527\n```\nBu değer, Finder'ın Bilgi Al penceresinde bildirilen sayıyla tam olarak eşleşir. (Bu dosya setinde garip çatallar veya xattrs yoktur.) Bu değer, ```du``` tarafından bildirilen değerden önemli ölçüde daha küçüktür.\nNasıl çalıştığı şöyle: tüm dosyaların bir listesini alır ve onları ```ls -l```'ye geçirir; ardından ```awk```, baytları saymak için kullanılır. ```-type f``` bayrağı, sadece dosyaların (ve dizinlerin değil) ```ls```'ye gönderilmesi için vardır. Bu bayrak olmadan, dizin adları da ```ls```'ye gönderilecek ve her dosya iki kez listelenecektir: bir kez bireysel bir dosya olarak ve bir kez de dizindeki bir öğe olarak.\n```du```'nun GNU sürümü, bloklar yerine gerçek bayt değerlerini verebilir. BSD sürümünün bu kadar esnek olmaması üzücü." ]

[ "## static_cast\n\n`static_cast`, temelde bir dolaylı dönüşümü tersine çevirmek istediğiniz durumlar için kullanılır, ancak bazı kısıtlamalar ve eklemelerle. `static_cast` çalışma zamanı denetimi yapmaz. Belirli bir türün bir nesnesine başvurduğunuzu bildiğiniz durumlarda kullanılmalıdır ve bu nedenle bir denetim gereksiz olur. İşte bir örnek:\n\n```\nvoid func(void *data) {\n // MyClass* -> void* dönüşümü dolaylıdır\n MyClass *c = static_cast<MyClass*>(data);\n ...\n}\n\nint main() {\n MyClass c;\n start_thread(&func, &c) // func(&c) çağrılacak\n .join();\n}\n```\nBu örnekte, bir `MyClass` nesnesi geçtiğinizi biliyorsunuz ve bu nedenle bunu sağlamak için bir çalışma zamanı denetimine ihtiyaç yoktur.\n\n## dynamic_cast\n\n`dynamic_cast`, nesnenin dinamik türünü bilmediğiniz durumlarda kullanışlıdır. Eğer dönüştürülen türü içeren bir temel sınıf olarak nesne işaret etmiyorsa, bir null işaretçi döndürür (bir referansa dönüştürdüğünüzde, bu durumda bir `bad_cast` istisnası fırlatılır).\n\n```\nif (JumpStm *j = dynamic_cast<JumpStm*>(&stm)) {\n ...\n} else if (ExprStm *e = dynamic_cast<ExprStm*>(&stm)) {\n ...\n}\n```\nBir \"yukarı dönüş\" (temel sınıfa dönüştürme) hem `static_cast` hem de `dynamic_cast` ile her zaman geçerlidir ve herhangi bir dönüştürme olmadan da geçerlidir, çünkü bir \"yukarı dönüş\" dolaylı bir dönüşümdür (temel sınıf erişilebilir olduğunu varsayarsak, yani `public` kalıtımıdır).\n\n## Regular Cast\n\nBu dönüştürmeler ayrıca C tarzı dönüştürme olarak da adlandırılır. Bir C tarzı dönüştürme, temelde bir dizi C++ dönüştürme dizisini deneyerek ve hiçbir zaman `dynamic_cast`'ı düşünmeden çalışan ilk C++ dönüştürmeyi almakla aynıdır. Gereksiz söylemeye gerek yok, bu, `dynamic_cast` kullanmadığı için daha güçlüdür, çünkü `const_cast`, `static_cast` ve `reinterpret_cast`'ı birleştirir.\n\nEk olarak, C tarzı dönüştürmeler sadece bunu yapmanıza izin vermekle kalmaz, aynı zamanda \"eşdeğer\" `static_cast` dizisi, özel bir temel sınıfa güvenli bir şekilde dönüştürmenize izin vermezken, size derleme zamanı hatası verir.\n\nBazı insanlar, kısalıkları nedeniyle C tarzı dönüştürmeleri tercih eder. Ben sadece sayısal dönüştürmeler için kullanırım ve kullanıcı tanımlı türlerle ilgili olduğunda uygun C++ dönüştürmelerini kullanırım, çünkü daha sıkı bir denetim sağlar." ]

[ "\"Tuvaletler neden tuzlu su kullanmaz?\"", "Ana cevap lojistik. Evlere su taşımak için bir boru ağı inşa etmek büyük bir çabadır ve bunun yapıldığı çoğu yerde son derece pahalı bulunmuştur. Evlere tuzlu su getirmek için ikinci bir boru hattı sağlamak muhtemelen aynı maliyeti gerektirir. Şehirler, su rezervuarlarını mümkün olduğunca yüksek bir şekilde yerleştirmek için önemli ölçüde çaba harcarlar, böylece pompalama için daha az enerji kullanmazlar. Üzerinde deniz suyu bulunan birkaç şehir, suyu dışarı pompalamak için çok para öder.\nİkincil bir küçük sorun, atık su arıtma tesislerinin oldukça biyolojik olmasıdır. Atığı parçalamak için atık suya şeyler eklerler. Ancak, bu şeylerin çoğu tuzlu suda büyümez. Atık suya toksik kimyasalların girmesini engellemek zaten bir zorluktur. Bu çalışmanın işe yaraması için suyu uzaklaştırmak için ikinci bir atık su borusu eklemek ve tuzlu atık suyu işlemek için yeni yöntemler geliştirmek gerekebilir (örneğin, işlenmiş atık su tarım arazilerine yayılamaz).\nHerkesin mevcut tuvaletlerini değiştirmek için herkese bir kompostlama tuvaleti satın almak çok daha basit, ucuz ve güvenilir olurdu. Yarı yolda bir önlem olarak, daha ekonomik tuvaletlerin zorunlu hale getirilmesi yardımcı olur, ayrıca insanlara idrar yaparken hiç çekmeme gibi eğitim kampanyaları da yardımcı olur. Akıllı bir rezervuarla bile, her biri idrar yaptığında iki litre su israf edilir.\nAyrıca, tuz borular için iyi değildir. Hatta bugün bile birçok boru kil veya betondur ve tuzlu su her ikisi için de zararlıdır. Bunun üstesinden gelmek imkansız değildir, sadece pahalıdır." ]

[ "Yeni PostgreSQL JSON veri türü içindeki alanları nasıl değiştiririm?\n\nPostgresql 9.5 ile aşağıdaki şekilde yapılabilir:\n```UPDATE test\nSET data = data - 'a' || '{\"a\":5}'\nWHERE data->>'b' = '2';\n```\nVEYA\n```UPDATE test\nSET data = jsonb_set(data, '{a}', '5'::jsonb);\n```\n\nBirisi jsonb değerinde birçok alanı nasıl güncelleyebileceğini sordu. Şöyle bir tablo oluşturalım:\n```CREATE TABLE testjsonb ( id SERIAL PRIMARY KEY, object JSONB );\n```\nSonra deneysel bir satır ekleyelim:\n```INSERT INTO testjsonb\nVALUES (DEFAULT, '{\"a\":\"one\", \"b\":\"two\", \"c\":{\"c1\":\"see1\",\"c2\":\"see2\",\"c3\":\"see3\"}}');\n```\nSonra satırı güncelleyelim:\n```UPDATE testjsonb SET object = object - 'b' || '{\"a\":1,\"d\":4}';\n```\nBu aşağıdakileri yapar:\n\n* a alanını günceller\n* b alanını kaldırır\n* d alanını ekler\n\nVeriyi seçmek için:\n```SELECT jsonb_pretty(object) FROM testjsonb;\n```\nSonuç şu şekilde olacaktır:\n``` jsonb_pretty\n-------------------------\n { +\n \"a\": 1, +\n \"c\": { +\n \"c1\": \"see1\", +\n \"c2\": \"see2\", +\n \"c3\": \"see3\", +\n }, +\n \"d\": 4 +\n }\n(1 row)\n```\nİçerideki alanı güncellemek için, ```||``` birleştirme operatörünü kullanmayın. Bunun yerine jsonb_set kullanın. Bu basit değildir:\n```UPDATE testjsonb SET object =\njsonb_set(jsonb_set(object, '{c,c1}','\"seeme\"'),'{c,c2}','\"seehim\"');\n```\nÖrneğin {c,c1} için birleştirme operatörünü kullanmak:\n```UPDATE testjsonb SET object = object || '{\"c\":{\"c1\":\"seedoctor\"}}';\n```\n{c,c2} ve {c,c3} alanlarını kaldırır.\nDaha fazla güç için, postgresql json fonksiyonları belgelerinde güç arayın. ```#-``` operatörü, ```jsonb_set``` fonksiyonu ve ayrıca ```jsonb_insert``` fonksiyonu ilginizi çekebilir." ]

[ "\"Partimin dayanıklılığı ve genel performansının seviye 1'den seviye 2'ye kadar büyük ölçüde arttığını fark ediyorum. Bazen seviye 1, seviye 2'den tamamen farklı bir oyun gibi hissediyor. Ancak, nasıl veya neden olduğunu anlayamıyorum. Bunun, iyileştirme olanaklarının bir rolü olduğunu düşünüyorum. Mekanik bir perspektiften, seviye 1 ve seviye 2'nin neden bu kadar radikal bir şekilde farklı göründüğüne dair derin bir neden var mı? Ayrıca, 6 ve 7 gibi sonraki seviyeler arasında benzer farklılıklar bulamıyorum, neden?\"", "Paslı Hançer Shanktown'a hoş geldiniz!\nFark ettiğiniz şey çok yaygın olarak yorumlanır - 1. seviye genellikle \"paslı hançer shanktown\" olarak adlandırılır. Kahraman fantastik bir Dungeons & Dragons oyunu gibi değil, aksine aşırı ölümcül bir seviyedir. 1. seviye karakterlerin gerçekten macera yapması çok, çok zordur. Birçok grup bu nedenle 1. seviyeyi kaçınır (birçoğu 2. seviyeyi de atlar, hatta o da dramatik bir şekilde farklıdır). Kişisel olarak, genellikle 1. seviyeyi dahil ederim, ancak karakterler genellikle rol yapma deneyimi puanlarıyla neredeyse tamamen 2. seviyeye yükselir.\nBu, sadece 3.5e'ye özgü değildir; D&D'nin en eski günlerine kadar uzanır. Pathfinder, elbette, 3.5e'den miras aldı (PF 2e hakkında bir şey bilmiyorum). 5e'de de hala çok geçerlidir - 4e bunu aslında atlatabildikten sonra, bu bazıları tarafından bir \"özellik\" olarak kabul edildiği anlamına gelebilir, bu yüzden Wizards of the Coast, dördüncü baskının ayrıştırıcı etkisinden sonra 5e'nin genel \"eski haline dönüşünü\" sağlamak için bunu geri getirme ihtiyacı hissetti.\nNeyse, paslı hançer shanktown'un başlıca nedenleri:\nCan puanları\nNeredeyse herhangi bir 1. seviye karakter, neredeyse herhangi bir 1. seviye karakteri tek vuruşta öldürebilir. Bir dünya, iyi ama temel bir silahın taban hasarının ortalama 7 olduğu ve hatta daha küçük silahların bile şans veya beceriyle kolayca bu kadar hasar verebildiği bir dünyada 6 hp'ye sahip olmak çok, çok kolaydır. 1. seviye karakterlerin genellikle tek bir vuruşta düşmesi beklenir.\n2. seviye bir karakterin neredeyse iki katı kadar can puanı olabilir. Aslında, küçük bir HD sınıftan büyük bir HD sınıfa çoklu sınıf geçiş yaparlarsa, bu iki katına çıkabilir. Bu oyunu büyük ölçüde değiştirir, çünkü aniden hiç kimse bir şey yapmadan önce aniden ölme riski olmadığını düşünebilirsiniz. İyileştirme, 1. seviyede genellikle çok az ve çok geç olduğu için gerçekten önemli hale gelir.\nÖzellikle, bu etki sadece hasarın aynı hızda büyümediği için ortaya çıkar. Silahların temel hasarı sabittir ve yetenek puanları çift hanelerden başlar, ancak oradan çok yavaş büyür. Bu, çoğu karakter için erken hasarın en büyük kısmıdır. Bunun ötesinde, birçok hasar artışı - cesaretlendirme, öfke, sinsice saldırı - zaten 1. seviyede gelir. Ve canavarlar bu eğilimleri biraz yansıtmaya eğilimlidir.\nSonuç olarak, 1. seviye bir karakter gerçekten bir şey başarmak için bir şans alamaz. 2. seviye bir karakter en azından bir kez şans almaktan rahatlık hissedebilir. Bu oyun tarzını dramatik olarak etkiler. 2. seviyede D&D gerçekten farklı bir oyun gibi hissedilir. Gerçekten de farklı bir oyundur.\nZenginlik\nKarakterler, 200 gp'den az değere sahip eşyalarla başlar. Bu, bir ustalık silahı için yeterli değildir, hatta ustalık dışı orta veya ağır zırhlar için bile yeterli değildir, kesinlikle son derece temel bir tüketilebilir sihirli eşya için yeterli değildir. Hiçbir 1. seviye karakter henüz tam temel takımına sahip değildir.\n2. seviye bir karakterin beklenen zenginliği 900 gp'dir. Bu, tam plaka zırh dışında herhangi bir ustalık zırhını karşılayabilir ve birçok zırh için bir ustalık silahına yetecek kadar para bırakır. En önemlisi, bu, 4 kişilik bir parti için cure light wounds asasının kolayca satın alınabileceği kadar para demektir. Cure light wounds asası oyunu değiştirir. Bu, her savaşa tam can puanlarıyla başlayabileceğiniz anlamına gelir. Ve 2. seviye can puanlarıyla, birkaç risk alabilirsiniz.\n2. seviye özellikleri\nBu, bir sınıftan diğerine göre oldukça değişir, ancak birçok sınıf 2. seviyede önemli sınıf özellikleri alır. Paladin'in 2. seviye özelliği olan ilahi lütuf, oyunun tek en büyük sınıf özelliği olabilir (bir \"büyü\" ve benzerlerini tek bir özellik olarak saymazsak). Ranger'lar savaş tarzını 2. seviyede alır. Bard'lar 2. seviyede 1. seviyeden daha önemli olan 1. seviye büyüler alır (inspire courage). Core dışında, meldshaper'lar 2. seviyeye kadar hiçbir çakra bağlamaz, bu da onları 1. seviyede hiç saldırı gücü bırakabilir. Swordsage'ler 2. seviyede Wis-to-AC alırlar.\nAncak birçok karakter 1. seviyeden itibaren iyidir, bu yüzden bu çok değişebilir." ]

[ "\"Tablo görünümümde en üste kaydırmam gerekiyor. Ancak ilk nesnenin kesinlikle bölüm 0, satır 0 olacağını garanti edemem. Tablo görünümümün 5. bölümden başlayabileceği olabilir.\nBu yüzden şu çağrıyı yaptığımda bir istisna alıyorum:\n```[mainTableView scrollToRowAtIndexPath:[NSIndexPath indexPathForRow:0 inSection:0] atScrollPosition:UITableViewScrollPositionTop animated:NO];\n```\nTablo görünümünün en üstüne kaydırmak için başka bir yol var mı?\"", "Mümkün Eylemler:\n1 \n```func scrollToFirstRow() {\n let indexPath = NSIndexPath(forRow: 0, inSection: 0)\n self.tableView.scrollToRowAtIndexPath(indexPath, atScrollPosition: .Top, animated: true)\n}\n```\n2 \n```func scrollToLastRow() {\n let indexPath = NSIndexPath(forRow: objects.count - 1, inSection: 0)\n self.tableView.scrollToRowAtIndexPath(indexPath, atScrollPosition: .Bottom, animated: true)\n}\n```\n3 \n```func scrollToSelectedRow() {\n let selectedRows = self.tableView.indexPathsForSelectedRows\n if let selectedRow = selectedRows?[0] as? NSIndexPath {\n self.tableView.scrollToRowAtIndexPath(selectedRow, atScrollPosition: .Middle, animated: true)\n }\n}\n```\n4 \n```func scrollToHeader() {\n self.tableView.scrollRectToVisible(CGRect(x: 0, y: 0, width: 1, height: 1), animated: true)\n}\n```\n5 \n```func scrollToTop(){\n self.tableView.setContentOffset(CGPointMake(0, UIApplication.sharedApplication().statusBarFrame.height ), animated: true)\n}\n```\nScroll To Top Devre Dışı Bırak:\n```func disableScrollsToTopPropertyOnAllSubviewsOf(view: UIView) {\n for subview in view.subviews {\n if let scrollView = subview as? UIScrollView {\n (scrollView as UIScrollView).scrollsToTop = false\n }\n self.disableScrollsToTopPropertyOnAllSubviewsOf(subview as UIView)\n }\n}\n```\nGereksinime göre değiştirin ve kullanın.\nSwift 4\n``` func scrollToFirstRow() {\n let indexPath = IndexPath(row: 0, section: 0)\n self.tableView.scrollToRow(at: indexPath, at: .top, animated: true)\n }\n```" ]

[ "\"Doktora yaparken birçok kod geliştirdim ve bunları bir start-up'a dönüştürmek istiyorum. Bunu yapabilir miyim?\"", "Bildiğim kadarıyla, doktora sırasında geliştirilen kodların ticari bir girişim için kullanılamayacağını belirten genel bir yasaklama yoktur - ancak Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çoğu üniversitenin bu konuda bir tür fikri mülkiyet anlaşması bulunmaktadır. Bu konuda ne tür anlaşmalara tabi olduğunuzu üniversitenizdeki yetkililere danışmanız gerekecektir - ancak bunun ötesine geçmeniz gerekmektedir. Özellikle, size yardımcı olabilecek hangi departmanların bulunduğunu görmelisiniz.\n\nEn azından Amerika Birleşik Devletleri'nde - ve eminim ki dünyanın birçok başka kurumunda da - fikri mülkiyet, \"bilgi transferi\", kurumsal yan kuruluşlar, start-up'lar, girişimcilik vb. konularında uzmanlaşmış departmanlar bulunmaktadır. Bu departmanlar, üniversitenin çeşitli hakları atayan fikri mülkiyet anlaşmalarına sahip olsanız bile, size destek ve ağ oluşturma konusunda zengin bir kaynak olabilir.\n\nÜniversiteler, bu projelerden para kazanmak istemektedirler, eminim siz de öyle. Ve %0'ın 100%'ü 0'dır. Üniversiteler, bu çalışmayı paraya dönüştürme sürecini genellikle yoğun bir şekilde kolaylaştırır ve fikri haklar atama anlaşmalarını sıkı bir şekilde kısıtlamış bir yerde bile, gelirin ilk 200.000+ Amerikan doları için maliyeti olmayan kullanım hakları ve telif anlaşmaları atayabilirler. Genellikle, hatta bunlara \"hızlandırıcı\" denmese bile (başlayan işletmelere yardımcı olmak için alan ve ekipman sağlayan yerler), yatırımcılara tanıtımlar, sergiler ve daha fazlası gibi başlangıç ​​hibeleri bile mevcuttur. Nerede olduklarını öğrenmek için sormanız ve aramanız gerekecektir, çünkü bunlar kurumdan kuruma büyük ölçüde değişebilir.\n\nSize uygulanan anlaşmaların tam doğası hakkında söyleyemeyiz; \"öğrenci kendi çalışmasının sahibidir\"den \"herhangi bir finansman alan kişi tüm hakları ve mülkiyeti üniversiteye devreder\"e kadar her şeyi gördüm ve eminim ki bunların arasında her yerde anlaşmalar bulunmaktadır. Büyük bir karar öncesinde bunları kontrol etmeniz doğru bir yaklaşımdır, ancak bu kadar spesifik bir konuda, size uygulananların ne olduğunu görmek için kendi kurumunuzdaki birden fazla kişiyle konuşmanız gerekecektir. Ayrıca, dışarıdan bir hukuk profesyoneliyle (bu alanda deneyimli bir avukat vb.) konuşmanız gerekebilir, ancak yerel yöneticileriniz, nasıl işlediğini görmek için ilk başvurmanız gereken en iyi kişilerdir." ]

[ "\"Fotoğrafçılıkta, Bokeh ve Gaussian Blur kelimelerini birkaç kez duydum. Bana göre, kelimeler neredeyse birbirinin yerine kullanılıyor gibi görünüyor, ancak bazı durumlarda karşılaştırıldığını duydum. Aralarındaki fark nedir ve her birinin tanımları nelerdir?\"", "Bokeh, özellikle bir görüntünün odak dışı alanlarıdır. Gaussian blur, seçilen görüntü alanlarını bulanıklaştırmak veya odak dışı görünmelerini sağlamak için bir algoritmadır.\nAna farklar:\n\n* bokeh optik olarak oluşturulur, gaussian blur ise sonradan yapılır;\n* bokeh'te, odak dışı bir noktanın ne kadar geniş yayılacağı, odak düzlemine olan göreli uzaklığına bağlıdır, oysa gaussian blur, mesafe bilgisi olmayan iki boyutlu bir görüntüye uygulanır, bu nedenle tüm noktalar eşit şekilde yayılır;\n* bokeh'te, yayılma özellikleri lensin yapılandırmasına ve diyafram şekline bağlıdır, oysa gaussian blur her zaman düzgündür;\n* bokeh'te, küçük bir ışık kaynağı diyafram şeklinde bir figür olarak render edilir ve oldukça iyi tanımlanmış kenarlara sahiptir; ancak gaussian blur, soluklaşan kenarları olan bir nokta olarak render eder;\n* bokeh'te, gürültü, aynı parlaklıkta olan netleştirilmemiş görüntü bölümlerinde olduğu kadar mevcuttur; gaussian blur gürültüyü yok eder, bu nedenle netleştirilmemiş görüntü bölümlerinden daha az gürültü olur;\n* bokeh'te, ışık bölgeleri karanlık olanlardan daha baskın olurken, gaussian blur karanlık-ışık bölgeleri oranını korur.\n\nSonuç olarak, birini diğerini taklit etmek için kullanabilirsiniz, ancak sonuç, odak düzlemine paralel bir düzlemdeki düşük gürültülü bokeh içeren öğeler için benzer olacaktır, önemli ölçüde daha parlak alanları veya ışık kaynaklarını içermeyen ve düzgün bir bokeh'e sahip bir lensle çekilen görüntüler için geçerlidir." ]

[ "1969'da NASA sadece Ay'a gitmekle kalmadı, aynı zamanda her şeyi canlı olarak televizyonda yayınladı.\nTV yayını nasıl gerçekleştirdiler? Ay'dan dünya'ya video ve ses sinyali göndermek için hangi teknolojiyi kullanmaları gerekiyordu? Gecikme çok mu fazlaydı?", "pollo 11 görevinde iki modül vardı\n\n* Ay modülü - iki astronot taşıyarak Ay'a iniş yaptı\n* komuta / hizmet modülü - CSM, astronotları Ay yüzeyinden doğrudan inişle dünyaya ve denize dönme amacıyla tasarlandı.\n\nKomuta hizmet modülünden doğrudan yayın yapılamaz, ancak CSM, LM tarafından iletilen konuşma kaydını saklar (LM, CSM'nin Ay etrafında dönerken sabit olduğu için bir rotasyonda bir kez gerçekleşir) ve ardından CSM bunu dünyaya gönderir.\n\nApollo'da kullanılan gerçek kamera hakkında\n\n > Başlangıçta, bu yavaş tarama televizyon (SSTV) kameraları, saniyede 10 kare (fps) hızında yalnızca siyah beyaz resimler üretiyordu ve ilk olarak Ekim 1968'de Apollo 7 görevinde uçtu.\n\nNASA şöyle belirtiyor\n\n > Kayıtları yapmak için Apollo Komuta Modülü'ndeki ekipmanın adı Veri Depolama Ekipmanı (DSE) idi. İçeriği görev sırasında düzenli aralıklarla yere iletiliyordu. Ayrıca, Komuta Modülü DSE, Ay Modülü'nün ayrı olarak Ay yörüngesinde uçtuğu belirli dönemlerde canlı veri kaydetme yeteneğine sahipti. Kayıtları yapmak için Ay Modülü'nde kullanılan ekipmanın adı Veri Depolama Elektronik Montajı (DSEA) idi. Apollo 11 sırasında Eagle üzerinde uçan DSEA arızalandığı için kayıtlarının birçoğu neredeyse hiç duyulamaz veya hiç duyulamaz, sürekli yüksek bir arka plan tınısıyla. Ekli veritabanında neredeyse duyulamayan kayıtlar vurgulanmıştır, ancak görev sırasında yapılan kayıtların tam bir yayını sağlamak için web'de mevcuttur.\n\nve\n\n > Geleneksel olarak video için kullanılan yayın spektrumunun bir kısmı, önemli gemi verilerini Dünya'ya gönderiyordu ve dönemin standart siyah beyaz video formatı için yer kalmamıştı: 525 tarama satırı, saniyede 30 kare, 4.5 MHz'de iletilen veri. Bu nedenle, Lebar daha küçük bir \"garip format\" olan 320 tarama satırı, saniyede 10 kare, sadece 500 kHz'de iletilen bir format geliştirdi. Dünya'daki izleme istasyonları bu sözde yavaş tarama görüntüleri alacak, TV yayını için dönüştürecek ve dünyanın görmesi için Misyon Kontrolü'ne iletilecekti.\n\nİletim istasyonları\n\n > Ay'dan doğrudan bir iletişim sinyali sağlamak için NASA'nın üç kıtada istasyonları koruması gerekiyordu - Avustralya'da iki istasyon (Canberra yakınlarındaki Honeysuckle Creek İzleme İstasyonu ve Sydney'in batısındaki koyun çayırlarıyla çevrili Parkes Radyo Gözlemevi); Mojave Çölü'ndeki Goldstone Derin Uzay İletişim Kompleksi'nde bir tane; ve İspanya'daki Madrid Mürettebat Uçuş İzleme Sitesi'nde bir tane........ Apollo'nun sinyaline doğrudan bir hat olan izleme istasyonları Avustralya'dakilerdi. Parkes tesisindeki 200 fit çapındaki radyo çanağı, tuhaf bir şekilde 70 mph rüzgar esintilerine dayanabildi ve başarıyla görüntüleri yakaladı, bunlar dönüştürüldü ve Houston'a iletilmek üzere yayınlandı" ]

[ "\"Neden \"elite\" kelimesi \"beet\" kelimesiyle uyumlu olurken \"bite\" kelimesiyle uyumlu olmaz?\"", "Bununla ilgili her şey aşağıdakiyle ilgilidir:\n\n* Kelimenin köken dilinin ve\n* Kelimenin İngilizce diline giriş noktasının.\n\n\"Light\", \"might\" ve \"site\" kelimelerinin ünlü değişimi (diphthong) yapmasının nedeni, bu kelimelerin Büyük Ünlü Değişimi sırasında, 1400'lerde başlayıp birkaç yüz yıl süren dönemde konuşulan İngilizce'de bulunmasıdır. Yani, İngilizce'ye zaten girmiş olan kelimeler, bu telaffuz değişimine uğramıştır. Bu kelimeler, Anglo-Sakson, Norman Fransızca veya Latin kökenli olabilir. Bu durumu genel olarak görüyoruz.\nAncak, \"elite\" kelimesi Büyük Ünlü Değişimi döneminin sonlarına doğru İngilizce'ye girmiştir. İlk kaynak, 1700'lerin ortasında (OED'de 1738) bulunmaktadır. Bu durum, Fransızca'nın uzun süredir soyluların dili olması nedeniyle köken dilin telaffuz kalıplarını koruma baskıları olduğu gerçeğiyle daha da karmaşık hale gelmektedir.\n\"Elite\" biraz geç katıldı, bu yüzden telaffuzu oldukça sabit kaldı.\nRjpond'un belirttiği gibi, \"elite\" modern bir ödünç almadır. Suç, yüce, taklit vb. gibi kelimeler daha eski ödünç almalardır.\nNot: \"Elite\" kelimesinin 1400 civarında \"seçilmiş piskopos\" anlamında kullanıldığı erken örnekler bulunmaktadır. Bu kelimenin anlamı zamanla kaybolmuş ve eskimiş olarak işaretlenmiştir. Bu nedenle \"elite\" kelimesi (doğrudan Fransızca'dan) 1700'lerde tekrar tanıtıldığında, mevcut bir telaffuz yoktu.\n\nKüçük ek:\nİngilizce'de zaten \"elite\" kelimesinin bite kelimesine benzetilerek telaffuz edileceği bir kelime daha bulunmaktadır: alight, Eski İngilizce'ye kadar uzanan bir kelime. (Harika bir kelime.)\nDiyebiliriz ki, homofonlar yaratmaktan kaçınma konusunda bazı dilbilimsel baskılar bulunmaktadır: elite vs. alight." ]

[ "## TL;DR\nShaderToy demo'larının çoğu sahneyi render etmek için Ray Marching algoritmasını paylaşır, ancak genellikle çok sıkışık bir stilde yazılmışlardır ve herhangi bir açıklayıcı örnek veya açıklama bulamıyorum.\nPeki Ray Marching nedir? Bazı yorumlar, bunun Sphere Tracing'in bir varyasyonu olduğunu önermektedir. Böyle bir yaklaşımın hesaplama avantajları nelerdir?\n\n## Ray Marching bir tanımı\nRay Marching, yüzey fonksiyonunun kolayca çözülememesi (veya sayısal iteratif yöntemler olmadan imkansız olması) gibi geleneksel raytracing'e biraz benzeyen bir tekniktir. Raytracing'de sadece ışın kesişimine bakarsınız, oysa ray marching'de ileri (veya geri ve ileri) yürürsünüz ve kesişimi, yeterli örneklemeye veya çözmeye çalıştığınız şeye kadar bulursunuz. Bunun yüzey bulma için bir newton-raphson yöntemi gibi veya değişken bir fonksiyonu entegre etmek için toplama gibi düşünmeye çalışın.\n\nBu, aşağıdaki durumlarda kullanışlı olabilir:\n\n* Düzgün olmayan hacimleri render etmeniz gerekiyorsa\n* İma edilen fonksiyonları, fraktalları render etmek\n* Önceden bilinmeyen kesişim gibi diğer türden parametrik yüzeyleri render etmek, örneğin paralax haritalama\nvb.\n\n## Sphere Tracing\nSphere Tracing, bir Ray marching algoritmasıdır. Tüm raymarching'ler bu yöntemden faydalanamaz, çünkü bu tür bir şemaya dönüştürülemezler.\n\nSphere Tracing, ima edilen yüzeyleri render etmek için kullanılır. İma edilen yüzeyler, sürekli bir fonksiyonun belirli bir seviyesinde oluşur. Temelde denklemi çözmek için\n```F(X,Y,Z) = 0\n```\n\nBu fonksiyonun her noktada nasıl çözülebileceği nedeniyle, mevcut yürüyüş adımına sığabilecek en büyük olası küreyi tahmin edebilirsiniz (veya tam olarak değilse bile makul bir şekilde güvenli bir şekilde). Sonraki yürüyüş mesafesinin en az bu kadar olduğunu bilirsiniz. Bu şekilde süreci hızlandırabilirsiniz." ]

[ "\"Gerçek dünya için dövüş sanatları eğitimi 'yetersiz' midir?\"", "Evet, dövüş sanatları, yetersiz ve gerçek dünya tanımlarınıza bağlı olarak.\nHayır, dövüş sanatları, yetersiz ve gerçek dünya tanımlarınıza bağlı olarak.\n\nBir saldırıyı (veya çatışmayı) atlatmak, şansınızı artırmakla ilgilidir: dövüş sanatları (Savaş Tanrısı Mars'ın sanatları) yardımcı olur, silahlar, takım arkadaşları, topçu, polis, orada olmamamak, vücut zırhı, vb... \nTipik bir gerçek dünya şiddetli saldırı diye bir şey yoktur. Örneğin, kentsel savaş bir bar kavgasıyla aynı şey değildir ve her ikisi de hayatta kalmak için çok farklı beceri setlerini gerektirir. Önceden uyarı olmaması tamamen saçmalıktır. Her zaman bir şeylerin olacağına dair işaretler vardır. Elbette, bunları fark etmeyebilirsiniz ve yetenekli bir saldırgan bu işaretleri gizlemeyi öğrenmiş olabilir, ancak her zaman vardır. Polis memurları, korumalar, askerler vb... bu işaretleri tanımak için eğitimlidir. \nŞiddet ve nasıl hayatta kalınacağı hakkında genellemeler yapmak genellikle kötü araştırma veya bir ajandayı gösterir. \nÖzellikle dövüş sanatları bölümü için iyi bir site için MacYoung'un saçmasız kendini savunma sitesine bakın. Ancak bu, istikrarlı bir ülkede sivil savunma hakkındadır. Eğer bir iç savaş bölgesindeyseniz, tavsiye çok farklı olacaktır." ]

[ "\"Google Belgeler'de tek bir sayfayı yatay yapın\"", "Şu anda tek bir Google Belgesi hem Yatay hem de Dikey olamaz, sadece biri seçilebilir. Sayfa yönlendirmesi değiştirmek için Dosya'yı seçip Sayfa düzeni'ni seçmek gerekmektedir.\n\nŞu anda Yatay ve Dikey sayfaları farklı belgelere ayırmak önerilmektedir. Daha fazla bilgi alabileceğiniz bir yer Google Ürünler Forumları olabilir.\n\nEk bir seçenek olarak, Google Belgeler'de üç dosya olabilir. Dikey, Yatay ve iki düzeni doğru sıraya entegre eden Microsoft Word Belgesi (bu belge Google Belgeler'de görüntülendiğinde Salt Okunur olacaktır).\n\nMicrosoft Word belgesi, Sayfa Düzeni için birden fazla yönlendirme seçeneği sunabilir, ancak Google Belgesi'ne dönüştürüldüğünde her sayfa için Sayfa Düzeni ilk bulunan yönlendirmeye dönecektir.\n\nAyrıca, Word'de birden fazla yönlendirme oluşturmak isteyenler için işler istendiği kadar kolay değildir.\n\nBunu Word'de yapmak isteyenler için: Aynı belgede dikey ve yatay yönlendirme kullanma\n\n1. Dikey veya yatay yönlendirme yapmak istediğiniz sayfaları veya paragrafları seçin.\nNOT: Bir sayfadaki metnin bazılarını dikey veya yatay yönlendirmeye dönüştürmek için metni seçerseniz, Word seçilen metni kendi sayfasına yerleştirir ve çevreleyen metni ayrı sayfalara yerleştirir.\n2. Sayfa Düzeni sekmesinde, Sayfa Düzeni grubunda, Kenar Boşlukları'nı tıklayın.\n3. Özel Kenar Boşlukları'nı tıklayın. (Bu önemli kısım)\n4. Kenar Boşlukları sekmesinde, Dikey veya Yatay'ı tıklayın.\n5. Uygula listesinde, Seçili metin'i tıklayın.\nNOT: Microsoft Word, yeni sayfa yönlendirmesine sahip metinden önce ve sonra bölüm kesmeleri otomatik olarak ekler. Belgeniz zaten bölümlere ayrılmışsa, bir bölümde tıklayabilir (veya birden çok bölüm seçebilir) ve yalnızca seçtiğiniz bölümler için yönlendirmeyi değiştirebilirsiniz." ]

[ "\"PHP bu hatayı günlüklere yazıyor: \"Notice: Use of undefined constant\".\nGünlükteki hata:\n```PHP Notice: Use of undefined constant department - assumed 'department' (line 5)\nPHP Notice: Use of undefined constant name - assumed 'name' (line 6)\nPHP Notice: Use of undefined constant email - assumed 'email' (line 7)\nPHP Notice: Use of undefined constant message - assumed 'message' (line 8)\n```\nİlgili kod satırları:\n```$department = mysql_real_escape_string($_POST[department]);\n$name = mysql_real_escape_string($_POST[name]);\n$email = mysql_real_escape_string($_POST[email]);\n$message = mysql_real_escape_string($_POST[message]);\n```\nBu ne anlama geliyor ve neden görüyorum?\"", "Hata mesajı, PHP'nin bilinmeyen bir belirteci aynı isimli bir sabit dize olarak varsayarak açıklaması gereken talihsiz bir durumdan kaynaklanmaktadır.\nYani, şunu yorumlamaya çalışıyor (tırnak işaretlerinin eksik olduğuna dikkat edin):\n```$_POST[department]\n```\nBu, PHP'de geçerli bir sözdizimi olabilmesi için önceden tanımlanmış bir ```department``` sabiti olması durumunda geçerli bir şekilde işlenecektir. Ne yazık ki, bu noktada Ölümcül bir hata ile sona ermeyi bırakarak, bu Bildirimi verir ve aynı isim ve değere sahip bir sabit tanımlanmış gibi davranır:\n```// department adında değeri 'department' olan sabitin zımni tanımlaması\ndefine('department', 'department');\n```\nBu hata mesajını almanın çeşitli yolları vardır, ancak hepsinin aynı temel nedeni vardır - bir sabit olabilecek bir belirteç.\nTırnak işaretleri eksik olan dizeler: ```$my_array[bad_key]```\nBu durumda sorununuz budur ve tırnak işaretleri olmayan dize dizi anahtarlarına sahipsiniz. Dize anahtarlarını düzeltmek, hatayı düzeltecektir:\nDeğiştirin:\n```$department = mysql_real_escape_string($_POST[department]);\n...(vs)...\n```\nŞuna:\n```$department = mysql_real_escape_string($_POST['department']);\n...(vs)...\n```\nDeğişkenin başındaki dolar işareti eksik: ```var_without_dollar```\nBu hata mesajını görebileceğiniz başka bir neden, bir değişkenden veya bir üyeden ```$``` işaretini veya ```$this->``` işaretini çıkarmak olabilir. Örneğin, aşağıdaki her ikisi de benzer bir hata mesajına neden olur:\n```my_local; // $my_local olmalı\nmy_member; // $this->my_member olmalı\n```\nDeğişken adında geçersiz karakter: ```$bad-variable-name```\nBenzer ancak daha ince bir sorun, bir değişken adında izin verilmeyen bir karakteri kullanmaya çalışmanız durumunda ortaya çıkabilir - bir alt çizgi ```_``` yerine bir tire ```-``` yaygın bir durumdur.\nÖrneğin, bu değişken adları değişken adlarında izin verilen alt çizgiler olduğu için sorun değildir:\n```if (123 === $my_var) {\n do_something();\n}\n```\nAncak bu değildir:\n```if (123 === $my-var) {\n do_something();\n}\n```\nBu, aşağıdaki gibi yorumlanacaktır:\n```if (123 === $my - var) { // değişken $my eksi sabit 'var'\n do_something();\n}\n```\nSınıf kapsamını belirtmeden bir sınıf sabitine atıfta bulunma\nBir sınıf sabitine atıfta bulunmak için ```::``` ile sınıf kapsamını belirtmeniz gerekmektedir, eğer bunu atlamışsanız PHP, global ```define()``` hakkında konuştuğunuzu düşünecektir.\nÖrn:\n```class MyClass {\n const MY_CONST = 123;\n public function my_method() {\n return self::MY_CONST; // Bu sorun değil\n }\n public function my_method() {\n return MyClass::MY_CONST; // Bu sorun değil\n }\n public function my_bad_method() {\n return MY_CONST; // HATA - sınıf kapsamını belirtmek gerekiyor\n }\n}\n```\nBu sürümde tanımlanmamış bir sabit veya yüklü olmayan bir uzantıda tanımlanan bir sabit kullanma\nYeni PHP sürümlerinde var olan bazı sistem tanımlı sabitler vardır, örneğin ```PHP_ROUND_HALF_DOWN``` gibi ```round()``` için mod seçeneği sabitleri yalnızca PHP 5.3 veya sonraki sürümlerde mevcuttur.\nBu özelliği PHP 5.2'de kullanmaya çalışırsanız, örneğin:\n```$rounded = round($my_var, 0, PHP_ROUND_HALF_DOWN);\n```\nBu hata mesajını alırsınız:\n\n Use of undefined constant PHP_ROUND_HALF_DOWN - assumed\n 'PHP_ROUND_HALF_DOWN' Warning (2): Wrong parameter count for round()" ]

[ "\"Ben çok kırsal bir bölgeden geliyorum ve bahçe işlerini seviyorum, ancak iş için şehirde bir apartmana taşındım. Sebzeleri yetiştirebilmeyi özledim ve bu yüzden iç mekanda bazı yapraklı marul denemeleri yaptım, ancak neredeyse her bitki hızla öldü. Sadece merak ediyorum, iç mekanda sebze yetiştirme konusunda deneyimi olan var mı? Bunun için en iyi olanlar hangileri? Hangi tür bir saksı kullanıyorsunuz? Yanında bir pencere olması gerekiyor mu? Ne sıklıkla sulanmalılar? Bitkilerimle ilgili olarak doğanın yardımını alışık değilim. Sağlayabileceğiniz herhangi bir ipucu çok takdir edilir, teşekkürler!\"", "İç mekanda bahçe işleri, normal dış mekan bahçe işlerinden biraz daha zordur, birkaç faktör vardır, ancak çoğu durumda şunlara dayanır: Sıcaklık, Nem, Işık, Apartmanınızdaki hava.\n\nÖlen bitkilerinizin tam olarak nereye yerleştirildiğini belirtmediniz. Apartmanda bir vantilatörünüz var mı? Bitkiler, doğal olsun veya vantilatörden gelsin, havaya ihtiyaç duyar. Apartmanda hangi tür aydınlatma var? Sadece doğal ışığı mı kullanıyorsunuz? Bu da bitkinin büyümesine yardımcı olan önemli faktörlerdir. Apartmandaki sıcaklık nasıl? Bahçe yaptığınız bölgede sıcaklıkta çok fazla dalgalanma fark ederseniz, bahçeyi taşımak veya başka bir yer seçmek mantıklı olabilir. Apartmanlarda bu daha da zorlaşır.\n\nBitkiniz muhtemelen güzel bir seradan, bir İngiliz bahçesinden, bir ray weigands'tan vb. geldi... Onların bol miktarda ışığı, bol miktarda suyu ve çoğu bu dışarıda olan sıcaklığı vardır, bu yüzden doğanın avantajını kullanırlar. Bitkiniz bu koşullara uyum sağlamalıdır. Bitkilerinizi mümkün olduğunca çok doğal rüzgar / vantilatör alan bir bölgeye yerleştirmeye çalışmalısınız, bu bitkilerin nefes alması gerekiyor. Eğer bitkileriniz bu tür bir ortama alışkın değilse, vazgeçip ölme riskiyle karşı karşıya kalırsınız.\n\nBitkiyi saksıya diktiğinizde, önceki bitkilerden gereksiz bitki hastalıklarını temizlemek için saksının altına bakın. Saksının altına bakın, drenaj alıyor musunuz? Eğer almıyorsa, mümkünse saksının altına bir delik açın, açamazsanız o saksıyı atın ve iyi bir drenaja sahip bir saksı alın. Bitkileri fazla sulamak onları yok eder ve doğa (rüzgar, sıcaklık vb.) olmadan su orada daha uzun süre kurumaz.\n\nSebzeler söz konusu olduğunda, domatesler çok fazla güneş ışığına ihtiyaç duyar ve nem de onlar için iyidir. Otlar muhtemelen en basit olanlardır, ancak bunun istediğiniz şey olup olmadığından emin değilim. Salatalık ve kabak, domatesler kadar çok güneş ışığına ihtiyaç duymaz." ]

[ "\"Kelimeleri sıklıklarına göre çalışmanın avantajları nelerdir?\"", "Ana avantaj, daha yüksek sıklıktaki kelimeleri öğrenerek daha fazla kazanç sağlamanızdır - yani, dilin en sık kullanılan kelimelerini bildiğinizde karşılaştığınız kelimelerin daha fazlasını anlayabilirsiniz ve bu nedenle en sık kullanılan kelimeleri öğrenerek en büyük faydayı elde edersiniz.\nNation & Waring (1997) tarafından yapılan bir araştırmaya göre, Brown korpusunda metin kapsamı aşağıdaki gibidir:\n\n* En sık kullanılan 1000 kelime: %72.0\n* En sık kullanılan 2000 kelime: %79.7\n* En sık kullanılan 3000 kelime: %84.0\n* En sık kullanılan 4000 kelime: %86.8.\n\nBu nedenle, en üstteki 1000 kelimeyi öğrenerek okuduğunuz ortalama bir metindeki kelimelerin %72'sini bileceksiniz. Ancak bundan sonra, getiriler azalmaya başlar: bir sonraki 1000 kelime tipik bir metnin %7.7'sini daha verir ve bir sonraki 1000 kelime sadece %4.3 daha fazla anlamaya olanak sağlar. Bundan sonra, sıklığa göre ezberlemenin getirileri daha da azalır, bu nedenle sıklık listelerinden öğrenmek daha az faydalı hale gelir.\nMetin kapsamı (ortalama bir metinde bildiğiniz kelime yüzdesi) önemlidir. Genel anlamı anlamak için bir metindeki her kelimeyi anlamamıza gerek yoktur. Bazı araştırmalar, anlamamız gereken kelime yüzdesini incelemiştir. Laufer ve Sim (1985), anlama için mutlak minimum olarak %65-70'in anlaşılması gerektiğini önermiştir, ancak Laufer (1989) (Hu ve Nation (2000) tarafından açıklanan) sağlam anlama için %95'in bilinmesi gerektiğini önermektedir. Hu ve Nation (2000), yardımsız anlama için kelime yüzdesinin %98 olması gerektiğini önermektedir.\nYüksek sıklıklı kelimeleri öğrenmek iyi bir fikirdir, özellikle bir dil öğrenmeye başladığınızda, ancak kelime seçerken sıklık tek düşünülmesi gereken tek faktör değildir. Barker (2007), kelime seçerken \"maliyet\" ve \"fayda\"nın temel faktörler olması gerektiğini önermektedir; fayda kısmen sıklıkla tanımlanır, ancak kişisel ihtiyaçlara da bağlıdır.\nBu nedenle, ana dalınızın veya alanınızın \"teknik\" kelime dağarcığını öğrenmek iyi bir fikirdir ve ilgi alanınıza ilişkin kelimeleri öğrenmek de faydalıdır. Ayrıca, yakın zamanda sıkça karşılaştığınız veya kolay görünen kelimeler gibi daha düşük \"maliyetli\" kelimeleri öğrenmek de faydalıdır.\nAyrıca, kelimeleri ezberlemenin faydaları olsa da, bunu gerçek bağlamlarda doğal olarak öğrenmek için gerçek maruziyetle birleştirmek en iyisidir." ]

[ "\"Birçok insanın \"Hah! Stockfish'i yendim\" dediğini duydum ve bir kişinin \"Ben en iyi satranç oyuncusuyum! Stockfish'i yendim\" dediğini duydum. Bu yüzden sadece onu yenmeye çalışmalı mıyım diye merak ediyorum. Bir kez oynadım; sadece 25 hamle yapabildim.\"", "Cevap şudur ki, ya çok engelli bir modda oynamışlardır, çok fazla hamle geri almışlardır ya da muhtemelen yalan söylüyorlardır.\n\nStockfish 11 şu anda standart satrançta yaklaşık 3607 puan almaktadır. Bilgisayar programları genellikle insanlar için daha da zor olurlar, hatta daha hızlı kontrollerde bile.\n\nUzun zamandır elit insanlar bilgisayarlara karşı maç yapmıyorlar: dünyanın Carlsen'leri bile onları yenemez artık. ELO kazanma beklenti hesaplayıcısına göre, Stockfish 11 ile Carlsen arasında şu anda 745 puanlık bir fark bulunmakta ve tabloya göre bilgisayarın kazanma şansı %99.5439696'dır.\n\nNot: Yukarıda kullanılan puanlar farklı puan havuzlarından alınmış olup, bu yüzden tam olarak doğrudan karşılaştırılabilir değillerdir, ancak bilgisayar ile Carlsen arasında ne olacağına dair yaklaşık bir tahmin olarak kullanılmışlardır." ]

[ "\"credentials.xml'den Jenkins şifrelerini nasıl şifre çözebilirim?\"", "Bunun için kullanılabilecek bir `hudson.util.Secret.decrypt()` fonksiyonu bulunmaktadır, bu yüzden:\n\n1. Jenkins'te, `/script` sayfasına gidin.\n2. Aşağıdaki komutu çalıştırın:\n```println(hudson.util.Secret.decrypt(\"{XXX=}\"))\n```\nveya\n```\nprintln(hudson.util.Secret.fromString(\"{XXX=}\").getPlainText())\n```\nburada `{XXX=}` şifrelenmiş şifrenizdir. Bu, düz metin şifresini yazdıracaktır.\n\nTersini yapmak için şunu çalıştırabilirsiniz:\n```\nprintln(hudson.util.Secret.fromString(\"some_text\").getEncryptedValue())\n```\n\nAlternatif olarak aşağıdaki betiklere bakabilirsiniz: `tweksteen/jenkins-decrypt`, `menski/jenkins-decrypt.py`." ]

[ "\"Atımı oldukça hayal kırıklığına uğradım. O ucuz değildi - 1000g - ama pek hızlı görünmüyor. Üstelik, biraz da kurt mıknatısı gibi, her saldırıya uğradığımda sıkıcı bir şekilde inip incelemek, kurtu patlatmak ve sonra tekrar binmek zorunda kalıyorum.\nBir atın hızı gerçekten normal koşu hızından önemli ölçüde daha mı hızlı? Eğer öyleyse, ne kadar daha hızlı?\"", "Atla hızlı koşabileceğinizi unutmayın. Karakterinizde koşabileceğinizi biliyor olabilirsiniz, ancak atınızda da koşabilirsiniz. Atınızın da dayanıklılığını kullanarak hızlı koşabilirsiniz. Varsayılan Alt tuşunu kullanarak bunu yapabilirsiniz.\n\nAtlar gerçekten daha hızlıdır, ulaşım kolaylaştırılmıştır.\nOblivion'dan bu yana, Akrobatik ve Atletizm becerileri kaldırıldı, bu nedenle atın hızını geliştiremezsiniz. Yorgun olmamak ve aşırı kilolu olmamak hızınızı önemli ölçüde artırmak için yeterli değildir.\n\nSkyrim'deki tüm atlar aynı hızda ve dayanıklılıkta olup, hepsi Clydesdale'a benzeyen bir çek tipidir ve hepsi 1000 septimdir.\n- Wikia - Elder Scrolls V: Skyrim - At\n\nSkyrim'deki tüm atlar aynıdır, ulaşım fikrini basitleştirmek istemiş gibi görünüyorlar.\n\nHem karakter hem de at üzerinde kısıtlamalar vardır.\nModlar olmadan, bir at şehir içinde kullanılamaz. Eğer şehirlerde rol yapma oynuyorsanız, at sahip olmak faydalı olmayabilir. Aynı zamanda, karakterler Skyrim'de sınırlıdır; bir kaya üzerinden zıplayarak bazı dağları aşabilirsiniz, ancak bir at bu görevi daha üstün bir şekilde yerine getirecektir çünkü fiziksel olarak daha az kısıtlıdır. Bununla birlikte, fiziksel engellere karşı çalışmaktansa doğru yolunuzu seçmek için yeterince akıllı olabilirsiniz..." ]

[ "\"Paslanma, korozyon ve metalin kullanımını olumsuz etkileyen hava ile diğer reaksiyonlar dışında, farklı metaller performansı nasıl etkiler?\nYagi'ye bir örnek verelim:\nYönlendiriciler, reflektör ve sürücü eleman için 4 farklı metal kullanıyorum diyelim.\nBir anten bakır, biri alüminyum ve biri daha yüksek dirençli bir iletken olan grafit (teorik olarak konuşuyorum, kırılır biliyorum) ve demirden yapılmış.\nMetal çeşitliliklerinden başka, antenler aynıdır.\nBu durumda, farklı iletkenlik ve geçirgenliğe sahip farklı metaller antenin kazanç, verimlilik, empedans, yükselme veya mekanik dayanıklılık ve açık havada kimyasal güvenilirlik gibi diğer özelliklerini etkiler mi?\"", "Sadece elektriksel özellikleri dikkate alarak, anten iletkeni seçiminde en önemli parametre dirençtir. Direnci minimumda tutmak istersiniz, çünkü akım direnç üzerinden aktığında, elektriksel güç Joule ısınması prensibine göre ısıya dönüşür:\n$$ P = I^2 R $$\nIsı yapmak için kullandığınız her enerji, elektromanyetik dalgaları yapmak için kullanmadığınız enerjidir.\nBu nedenle öncelikle çeşitli metallerin dirençlilik ($\\rho$) değerini dikkate almalısınız. Daha düşük bir dirençlilik, direnci kabul edilebilir bir hedefe düşürmek için daha az metal kullanmanız gerektiği anlamına gelir. İşte bir antende kullanmayı düşünebileceğiniz bazı metallerin nano-ohm-metre (nΩm) cinsinden sıralanmış en düşükten en yükseğe dirençlilik değerleri:\n\n* Gümüş: 15.9\n* Bakır: 16.8\n* Altın: 24.4\n* Alüminyum: 26.2\n* Çinko: 59.0\n* Nikel: 69.9\n* Demir: 100\n* Kalay: 109\n\nPaslanmaz çelikleri listelemeyeceğim çünkü çok çeşitli türleri vardır, ancak genel olarak paslanmaz çelikler iyi iletkenler değildir ve bu ölçekte 100'ün üzerindedir.\nYüksek bir dirençlilik tek başına kötü değildir, çünkü iletkeni daha kalın hale getirerek ve aynı dirence sahip olacak şekilde telafi edebilirsiniz. Bu nedenle, bakırın (yüksek maliyet nedeniyle gümüşü elemek) en iyi seçim olduğunu düşünebilirsiniz, ancak mekanik ve maliyet faktörlerini düşünmeye başladığınızda, alüminyumun daha iyi olduğunu bulabilirsiniz. Çünkü eşit dirence sahip bir bakır örneği ile bir alüminyum örneği karşılaştırıldığında, alüminyum örneği daha büyük, ancak daha sert, daha hafif ve daha ucuz olacaktır.\nBurada dikkate almanız gereken başka bir etki daha vardır: frekans arttıkça, akımlar iletkenlerin yüzeylerinde akma eğilimindedir. Buna cilt etkisi denir. Sadece iletkenin yüzeyinde akan akım etkin bir şekilde kesit alanını azaltır ve bu da iletkenliği azaltır.\nRF akımının çoğu yüzeyde olduğu için, sert elemanlar gerektiren antenler için (440 MHz Yagi gibi) boru kullanarak veya gerilme dayanımı gerektiren tel antenler için (40 metrelik dipol gibi) bakır kaplı çelik kullanmak genellikle ağırlık ve maliyet tasarrufu sağlar ve kayıp artışı ihmal edilebilir.\nManyetik geçirgenlik, cilt derinliğinde bir faktördür. Geçirgenlik arttıkça, cilt derinliği azalır ve kayıp artar. Yukarıda listelenen metaller arasında sadece demir ve nikelin önemli ölçüde daha yüksek geçirgenliği vardır. Demir yaklaşık 5000 kat, nikel ise 100 ila 600 kat daha yüksek geçirgenliğe sahiptir. İletkenin yüzey alanını artırarak azalan cilt derinliğini telafi edebilirsiniz, ancak maliyet ve mekanikleri düşündüğünüzde, genellikle demir ve nikel ile bunları içeren alaşımlardan kaçınmak daha mantıklıdır." ]

[ "\"Windows'un en erken günlerinde, sadece MS-DOS üzerinde çalışan bir kabuk olduğunu, yani Windows 3.1'in aslında diğer herhangi bir standart MS-DOS uygulaması gibi olduğunu biliyoruz.\nAncak, MS-DOS çoklu görev desteklemeyen bir işletim sistemi değildir ve aynı zamanda Windows uygulamaları yönetilen bir ortam olmadan çalışan derlenmiş yerel kodlu ikili dosyalardır. Peki, Windows 3.1 sadece bir MS-DOS programıysa, Windows ikili dosyalarının çoklu görevi nasıl gerçekleştirdiği konusunda hala geçerli teknik belgeler var mı?\"", "Win16 programları için, Windows işbirlikçi çoklu görevi uyguladı. Uygulamanın uygulamasının görevi, sürekli bir döngüde çalışmaktı ve bu döngüde ```GetMessage``` işlevi çağrılırdı. Bu işlev çağrısı, bu işleme ait bir mesajın kuyrukta olup olmadığına bakar. Eğer varsa, alınır (```GetMessage```), isteğe bağlı olarak çevrilir (```TranslateMessage```, klavye kısayollarını menü eylemlerine dönüştürmek için yapılır) ve son olarak pencere işlemine iletilir (```DispatchMessage```).\n\nKuyrukta kullanılabilir bir mesaj yoksa, Windows mevcut görevi askıya alır ve CPU'yu başka bir göreve verir. Bu görev de kendi kuyruğundan bir mesaj almayı deneyecek ve eğer mesaj yoksa CPU'yu başka bir göreve bırakacak şekilde devam eder.\n\nBir programın kuyruğunda bekleyen mesaj olmadığı durumlarda arka plan görevleri gerçekleştirmesi gerekiyorsa, ```GetMessage``` yerine ```PeekMessage``` çağrılırdı. Bu, görevin CPU'yu bırakmasını sağlamazdı, çünkü ```PeekMessage```, hemen çağrıyı yapan göreve bir mesajın olup olmadığını bildirmek için geri dönerdi. Bu, mesaj işleme sürecini başka bir zaman tüketen görevle zaman paylaşımı yapmak için kullanılırdı (bir \"İptal\" düğmesine basarak kullanıcının bir 3D programın render işlemini iptal etmesini düşünün).\n\nEğer bu zaman tüketen görev gerçekten çok zaman tüketiyorsa, iyi davranan bir program zaman zaman CPU'yu bırakmak için ```Yield``` işlevini çağırmalıdır ve diğer görevlerin çalışmasına izin vermelidir. Kötü davranan bir program, mesajları çok sık almadığı veya pencere işlemi işlevinde çok fazla zaman harcadığı için CPU'yu kolayca tıkayabilir.\n\nMS-DOS kutuları için durum oldukça farklıydı. Eğer Windows gelişmiş modda çalışıyorsa, MS-DOS kutuları 80386'nın V8086 modunu kullanarak çalışırdı. Windows bilinçli programlar, sözde Sistem VM'sinde (Sanal Makine 1) çalışırdı. DOS kutuları VM 2'den yukarıda çalışırdı. DOS programları genellikle kötü davranan programlardı, bu yüzden Windows her DOS kutusuna farklı bir sanal makine atardı. Sanal makineler, Windows 3.1'de önceden kesmeli çoklu görevi kullandığından, her DOS kutusu diğerlerine ve herhangi bir Windows bilinçli programa karşı eş zamanlı olarak çalışabilirdi." ]

[ "\"2 farklı dal üzerinde çalışıyorum: release ve development.\nRelease dalına taahhüt edilen bazı değişiklikleri development dalına geri entegre etmem gerektiğini fark ettim.\nSorun şu ki, tüm taahhütleri değil, yalnızca belirli dosyalardaki bazı parçaları ihtiyacım var, bu yüzden basit bir\n```git cherry-pick bc66559\n```\nişe yaramıyor.\nBir\n```git show bc66559\n```\nyaptığımda farkı görebiliyorum, ancak bunu mevcut çalışma ağacıma kısmen uygulamanın iyi bir yolunu gerçekten bilmiyorum.\"", "Burada yapmak isteyeceğiniz temel şey ```git add -p``` (```-p```, ```--patch``` için bir eşanlamlıdır). Bu, içeriği eklemek için etkileşimli bir yol sağlar, her parçanın içeriğinin gitmesi gerekip gerekmediğine karar verebilir ve hatta gerektiğinde yamayı el ile düzenleyebilirsiniz.\nBunu cherry-pick ile birlikte kullanmak için:\n```git cherry-pick -n # yamanızı alın, ancak taahhüt etmeyin (-n = --no-commit)\ngit reset # cherry-pick edilen taahhütten yapılan değişiklikleri geri alın\ngit add -p # tüm seçimlerinizi yapın (istediğiniz değişiklikleri ekleyin)\ngit commit # taahhüt yapın!\n```\n```git-cherry-pick```'in ```--no-commit``` seçeneği vardır ve ```git reset``` yapmanız gerekmektedir. Taahhütten sadece birkaç şeyi çıkarmak istiyorsanız, sadece bu dosyaları geri almak için ```git reset ...``` kullanabilirsiniz.)\nGerekirse ```add -p```'ye belirli yollar sağlayabilirsiniz. Bir yama ile başlıyorsanız, ```cherry-pick```'i ```apply``` ile değiştirebilirsiniz.\n\nEğer gerçekten ```git cherry-pick -p ``` yapmak istiyorsanız (bu seçenek mevcut değil), kullanabilirsiniz\n```git checkout -p \n```\nBu, mevcut taahhütü belirttiğiniz taahhüt ile karşılaştırır ve bu farktan parçaları ayrı ayrı uygulamanıza izin verir. Bu seçenek, çektiğiniz taahhütün bir kısmında birleştirme çakışmaları olduğunda daha kullanışlı olabilir. (Ancak, ```checkout```'un ```cherry-pick```'ten farklı olduğunu unutmayın: ```checkout```, içeriği tamamen uygulamaya çalışırken, ```cherry-pick``` belirtilen taahhütün ebeveyninden farkı uygular. Bu, ```checkout```'un sadece o taahhüttü uygulayabileceği anlamına gelir, bu da istediğinizden daha fazla olabilir.)" ]

[ "İn Civilization V, bir kültürel zafer elde etmek için en az 36 sosyal politika satın alacak kadar kültür biriktirir ve ardından bir harika inşa edersiniz. Ancak şehir sayınız arttıkça, bir sonraki \"kültür platosu\" na ulaşmadan önce üretmeniz gereken kültür miktarı da artar.\nBir kültürel zafer için ideal şehir sayısı nedir? Zamanla değişir mi?", "erçekte sorduğunuz soru şudur: \"Bir şehir daha kurmanın getirdiği artış, kurulan şehirin getirdiği sosyal politika maliyetindeki artışı aşar mı?\"\nKısa cevap şudur...\nBir şehir daha eklemenin kültür maliyetini temel maliyetin (1 şehirin maliyeti) yaklaşık %30 artırdığını biliyoruz. Bu nedenle:\nYeni şehir nedeniyle maksimum potansiyel kültür / tur en az %30 artmazsa, bir sonraki sosyal politika için zamanınızı boşa harcıyorsunuz demektir.\n(Bu biraz zor hesaplanabilir ve \"maksimum potansiyel kültür / tur\" e ulaşmak için çok uzun süre harcarsanız, aslında tur kaybediyorsunuz demektir.)\nUzun cevap ise...\nDuruma bağlıdır.\nBaşlamak için bazı varsayımlar yapmamız gerekiyor:\n\n* Yeni bir şehir kurduğunuzda, gerekli bina iyileştirmelerini (anıt vb.) satın alarak kültür / turunu tek bir turda maksimize edebilirsiniz.\n\n* Şehir devletlerini, lider özel yeteneklerini, +kültür sosyal politikalarını ve harikaları göz ardı edin. Bunlar hepsi kültür üretimine yardımcı olur ve \"ideal şehir sayısı\" nı aşağı çeker, ancak tutarlı bir şekilde yapmaz. Bir \"ideal\" şehir sayısı üretmek için, sadece çağ ve iyileştirmelerle sınırlı kalırız.\n\n* Bu sosyal politika maliyetleri listesi, verilen parametreler için doğrudur: orta harita ve normal hız.\n\nVe şimdi, biraz matematik.\nİlk sosyal politika tek bir şehirle 25 puan maliyetlidir. Antik çağda, şehirleriniz anıt nedeniyle 2 kültür / tur üretebilir. (Şimdilik sarayı göz ardı ediyoruz)\nBu, politikayı yürürlüğe koymak için 13 tur (Tavan (25/2) veya 9 tur (tavan (45/4) iki şehirle geçerli olacaktır. Bu ekstrapolasyona devam edebiliriz - 3 şehirle 8 tur, 4 şehirle 7 tur, 5 şehirle 6 tur ve sonunda 6. şehirde azalan getiriye ulaşırız (aynı zamanda 6 tur).\nİkinci sosyal politika için, şehir sayısının etkileri daha büyük bir başlangıç değeri nedeniyle büyütülür: Bir şehir 23 tur alır, iki şehir 15 tur alır, üç şehir 13 tur alır, dört şehir 12, beş şehir 10 tur alır ve yine, altı şehirde azalan getiriye ulaşırız (10 tur).\nBu trendin kırıldığı ve azalan getirinin DOKUZUNCU! şehirde sona erdiği 4. sosyal politikaya kadar değildir.\nUnutmayın - her şehirin kurulduğu anda bir anıtı olduğunu varsayıyoruz.\nŞimdi klasik çağa ulaştık ve anıtlara ek olarak tapınaklarımız var. Her şehir artık 5 kültür üretiyor.\nİlk politika tek bir şehirle 5 tur alır, iki şehirle 4 tur alır ve üç şehirle 3 tur alır.\nUmarım açık hale gelen şey, her bir şehrin katkısının daha yüksek olduğu durumlarda (6 şehir yerine 4 şehir gibi) azalan getirilere daha hızlı ulaştığımızdır. Herhangi bir şehir tüm +kültür iyileştirmelerini hemen yapamazsanız bile, hala avantajlı çıkma olasılığınız yüksektir (azalan getirilere ulaşmadığınız sürece).\nBu nedenle, ideal şehir sayısı birçok faktöre bağlı olarak değişse de, üç ile altı şehir arasında kalmayı tercih ederseniz kendinize zarar vermezsiniz, altı şehir ise yüksek uçta olur" ]

[ "\"Magento 2'de bir müşterinin oturum açıp açmadığını nasıl bulabiliriz?\nMüşteri oturum açmışsa, oturumdan müşteri verilerini nasıl alabiliriz?\"", "Bu, ```Magento\\Framework\\App\\Http\\Context``` veya ```Magento\\Customer\\Model\\Session``` aracılığıyla mümkündür. Ancak sonuç farklı olabilir:\n\n* HTTP bağlamı, müşteri oturumuyla karşılaştırıldığında daha önce başlatılır (ancak her ikisi de eylem denetleyicilerinde başlatıldığı için önemli değildir)\n* ```PageCache``` modülü etkin olduğunda (muhtemelen her zaman üretimde), düzen oluşturma başladığında müşteri oturumu, tüm önbelleğe alınabilir sayfalarda ```\\Magento\\PageCache\\Model\\Layout\\DepersonalizePlugin::afterGenerateXml``` tarafından temizlenecektir. Bu, şu anda müşterinin oturum açıp açılmadığını HTTP bağlamı aracılığıyla kontrol ederseniz, hala 'evet' diyeceği anlamına gelir, ancak müşteri verileri artık müşteri oturumlarında kullanılamaz. Bu nedenle, müşteri oturumlarında verilere erişmeden önce çift kontrol yapmak gereklidir. Bu, blokta kolayca olabilir, ancak eylem denetleyicisinde olası değildir, çünkü düzeni manuel olarak oluşturmanız beklenmez, eylem denetleyicisi bir ```ResultInterface``` örneği döndürdükten sonra oluşturulur.\n\nPageCache etkin olduğunda tanımlanan tutarsızlıkların herhangi bir riskini ortadan kaldırmak için, müşteri oturumu zaten başlatılmışsa (eylem denetleyicileri için doğrudur) müşteri oturumunu kullanmayı düşünün. Aksi takdirde HTTP bağlamını kullanın." ]

[ "\"9 yaşında bir kızım var ve manga konusunda biraz ilgisi olduğunu ifade etti, ancak onun yaşına uygun serileri bulmakta zorlanıyorum. Yerel kitapçımızda kimse tavsiye veremedi. Ona uygun bir şey bulmasına yardımcı olabilecek çocuk dostu bir yayınevi veya kaynak var mı? Tercihim fiziksel kitaplardır, ancak dijital seçenekleri de keşfetmeye açığım.\"", "Japon çocuklar için kabul edilebilir içerik genellikle diğer ülkelerdeki kavramdan farklıdır; manga tüm hikaye türlerini içerir, bu yüzden bir başlığın Japon çocuklara pazarlandığı için aynı yaşta olan çocuğunuz için de uygun olduğunu sorumlu bir şekilde varsayamazsınız.\n\nBir örnek olarak:\nPopüler kız serisi Sailor Moon, ilkokul çağındaki kızlara (1. sınıftan 6. sınıfa kadar) yönelik olarak pazarlanan manga dergisi Nakayoshi'de yayınlandı. Bu seri, güçlü dil, zorbalık, şiddet, ölüm, savaş, soykırım, mülteciler, aşıkların intiharı (birkaç kez), rızası olmayan öpücükler (uyanıkken, uyurken, sarhoşken), beyin yıkanmış bir baba" ]

[ "\"Bilmediğim bir veritabanında kesin bir bilgi parçası arıyorum. Veritabanı ayrı bir makinede bulunuyor, ancak ona giriş yapabiliyor ve yönetici haklarıyla bir ```psql``` komut satırı başlatabiliyorum.\nBu üçüncü taraf bir ürün ve sorulara cevap vermek için yavaşlar. Verinin o veritabanında olduğunu biliyorum, bu yüzden biraz tersine mühendislik yapmak istiyorum.\nBir tablo adı verildiğinde, o tablonun sütun adlarının bir listesini almak mümkün müdür?\nÖrneğin, SQL Server'da bir tabloyu tekrar kullanılabilir bir ```CREATE``` ifadesine dökme mümkündür ve bu ifade tablonun oluştuğu tüm sütunları metin olarak listeler.\"", "Bilgi şeması yavaş ve güvenilir bir yoldur: standartlaştırılmıştır ve destekleyen diğer veritabanlarına büyük ölçüde taşınabilir. Ve büyük sürümler arasında çalışmaya devam edecektir.\nAncak, bilgi şemasındaki görünümler genellikle sıkı bir standart formata uymak için sistem kataloglarından birçok tabloyu birleştirir - bunların çoğu genellikle kullanılmaz. Bu onları yavaş yapar.\nPostgres geliştiricileri söz vermiyor, ancak temel (burada gereken) büyük sürümler arasında değişmeyecek.\nDaha ayrıntılı değerlendirme:\n\n* Bir sorgunun, tablonun veya görünümün adlarını ve veri tiplerini çıktılamak için sorgu\n\n```psql``` (yerel komut satırı arabirimi) tabii ki hızlı yolu alır ve kaynağı doğrudan sorgular. ```psql```'yi ```-E``` parametresiyle başlatırsanız, ```\\d``` gibi ters bölme komutlarının arkasındaki SQL görüntülenir. Veya psql komut satırından ```\\set ECHO_HIDDEN on``` kullanın. Oradan sorunuza bir yanıt oluşturabilirsiniz.\n\nVerilen bir tablo için bu tablonun sütun adlarının bir listesine sahip olmak mümkün müdür.\n\n```SELECT attrelid::regclass AS tbl\n , attname AS col\n , atttypid::regtype AS datatype\n -- daha fazla öznitelik?\nFROM pg_attribute\nWHERE attrelid = 'myschema.mytable'::regclass -- tablo adı isteğe bağlı olarak şema-öncelikli\nAND attnum > 0\nAND NOT attisdropped\nORDER BY attnum;\n```\n```information_schema.columns``` sorgulamaktan daha hızlıdır. Kendiniz görmek için ```EXPLAIN ANALYZE``` deneyin. Bir kez bakmak için hemen hemen önemli değil. Ancak birçok kez tekrarlanan bir sorgu / işlevde kullanılıyorsa fark yaratabilir.\nGörünürlükte de ince farklılıklar vardır. Aşağıdaki makalede ayrıntılı karşılaştırma bulunmaktadır:\n\n* Verilen bir şemada bir tablonun var olup olmadığını nasıl kontrol edebilirim" ]

[ "\"Visual Studio Code kullanıyorum ve oldukça yaygın bir proje yapısına sahibim:\n```├── client/\n│ ├── tsconfig.json\n├── shared/\n├── server/\n│ ├── tsconfig.json\n├── project.json\n```\nİki tsconfig dosyası farklı ayarlara sahiptir (örneğin, ```client/``` altındaki biri ES5 hedeflerken, ```server/``` altındaki biri ES6 hedefler). Kök dizinde tsconfig yoktur.\nSorun şu ki, paylaşılan dizinin her iki projeye de dahil olmasını istiyorum. tsconfig kullanarak bunu yapamıyorum çünkü ```exclude``` seçeneği, tsconfig.json'den daha yüksek bir dizinde bulunan bir klasörü dahil etmeme izin vermiyor ve ```files``` kullanarak dosya listesini sürekli güncel tutmam gerekiyor çünkü globları desteklemiyor.\nPaylaşılan klasörü tsc'ye ekleyerek derleyebiliyorum, ancak Visual Studio Code IDE'nin paylaşılan kodu intellisense vb. için tanımasını istiyorum.\nTek seçenek filesGlob için mi beklemek?\"", "Bu günlerde, vscode bunu daha iyi desteklediği için çok daha kolay.\nTüm kodun bağımsız olması için bu dizin yapısını kullanabilirsiniz:\n```├── frontend/\n│ ├── src/\n│ │ ├── \n│ ├── package.json\n│ ├── tsconfig.json\n├── shared/\n│ ├── package.json\n├── backend/\n│ ├── src/\n│ │ ├── \n│ ├── package.json\n│ ├── tsconfig.json\n```\nArdından hem backend hem de frontend ```tsconfig.json``` dosyalarında:\n```{\n &quot;compilerOptions&quot;: {\n &quot;paths&quot;: {\n &quot;~shared/*&quot;: [&quot;../shared/*&quot;]\n },\n &quot;rootDirs&quot;: [\n &quot;./src&quot;,\n &quot;../shared&quot;\n ]\n }\n}\n```\nPaylaşılan kodun erişimine izin vermek için örneğin:\n```import { Foo } from '~shared/foo';\n```" ]

[ "Takip eden yöntemi bir nesneyi bir dosyaya kaydetmek için kullanıyorum:\n```// Nesneyi diske kaydet\npublic static void SerializeObject(this T toSerialize, String filename)\n{\n XmlSerializer xmlSerializer = new XmlSerializer(toSerialize.GetType());\n TextWriter textWriter = new StreamWriter(filename);\n xmlSerializer.Serialize(textWriter, toSerialize);\n textWriter.Close();\n}\n```\nBunu ben yazmadım (sadece bir tür parametresi alan bir uzantı yöntemine dönüştürdüm).\nŞimdi, xml'i bir dize olarak geri almak istiyorum (dosyaya kaydetmek yerine).", "Bir `StringWriter` kullanın yerine `StreamWriter`:\n\n```\npublic static string SerializeObject<T>(this T toSerialize)\n{\n XmlSerializer xmlSerializer = new XmlSerializer(toSerialize.GetType());\n\n using(StringWriter textWriter = new StringWriter())\n {\n xmlSerializer.Serialize(textWriter, toSerialize);\n return textWriter.ToString();\n }\n}\n```\n\nNot, XmlSerializer yapıcısında `typeof(T)` yerine `toSerialize.GetType()` kullanmanız önemlidir: ilkini kullanırsanız, kod yöntem için geçerli olan `T`'den türetilmiş tüm alt sınıfları kapsar, ikincisini kullanırsanız, `T`'den türetilmiş bir türü geçirdiğiniz bir yöntemi çağıran bir yöntemde XmlSerializer bir `Exception` fırlatır. Bu ifadeyi motive eden Ideone'da bazı örnek kodlar vardır.\n\nAyrıca, Ideone Mono'yu kullanarak kodu çalıştırır; Microsoft .NET çalışma zamanını kullandığınızda, Ideone'da gösterilenle farklı bir `Message` içeren bir `Exception` alırsınız, ancak yine de başarısız olur." ]

[ "\"Gömülü bitcode terimiyle ilgili bir sorunum var.\nGömülü bitcode nedir?\nYeni Xcode'da ```ENABLE_BITCODE``` ne zaman etkinleştirilmelidir?\nXcode 7'de ```ENABLE_BITCODE``` etkinleştirildiğinde ikili dosyaya ne olur?\"", "> Gömülü bitcode nedir?\nBelgelere göre:\n\n> Bitcode, derlenmiş bir programın ara temsilidir. Bitcode içeren uygulamaları iTunes Connect'e yüklerseniz, bunlar App Store'da derlenip bağlanır. Bitcode içermek, Apple'ın uygulama ikilinizi gelecekte yeniden optimize etmesine olanak tanır ve bunun için uygulamanızın yeni bir sürümünü mağazaya göndermeniz gerekmez.\n\nBu ifade, Bitcode'un uygulama boyutunu azaltmak için Dilimleme için gereklidir düşüncesine beni uzun süre düşündürdü:\n\n App Store'a gönderim için arşivlediğinizde, Xcode uygulamanızı ara bir temsile derler. App Store daha sonra bitcode'u gerektiği gibi 64 veya 32 bit yürütülebilir dosyalara derler.\n\nAncak bu doğru değil, Bitcode ve Dilimleme bağımsız olarak çalışır: Dilimleme, uygulama boyutunu azaltma ve uygulama paketi varyantları oluşturma ile ilgilidir, Bitcode ise belirli ikili optimizasyonlarla ilgilidir. Bitcode içermeyen uygulamaların yürütülebilir dosyalarında yer alan dahil edilen mimarileri kontrol ederek bunu doğruladım ve sadece gerekli olanları içerdiklerini buldum.\nBitcode, belirli mimariler için belirli yürütülebilir dosyalarla uygulama paketi varyantları oluşturmak için Dilimleme adlı diğer App Thinning bileşenine olanak tanır, örneğin iPhone 5S varyantı yalnızca arm64 yürütülebilir dosyasını içerecektir, iPad Mini armv7 ve benzeri.\n\n> Yeni Xcode'da ENABLE_BITCODE ne zaman etkinleştirilmelidir?\n\n iOS uygulamaları için bitcode varsayılan olarak isteğe bağlıdır. Bitcode sağlarsanız, uygulama paketindeki tüm uygulamalar ve çerçeveler bitcode içermelidir. watchOS ve tvOS uygulamaları için bitcode zorunludur.\n\n> Yeni Xcode'da ENABLE_BITCODE etkinleştirildiğinde ikili dosyaya ne olur?\nXcode 7 referansından:\n\n> Bu ayarı etkinleştirmek, hedefin veya projenin, desteklediği platformlar ve mimariler için derleme sırasında bitcode üretmesi gerektiğini belirtir. Arşiv derlemeleri için bitcode, uygulama mağazasına gönderim için bağlı ikili dosyada üretilecektir. Diğer derlemeler için, derleyici ve bağlayıcı, kodun bitcode üretimi için gereksinimlere uyup uymadığını kontrol edecek, ancak gerçek bitcode üretmeyecektir." ]

[ "Dupire'nin yerel oynaklık modelinde, oynaklık, gözlemlenen Avrupa opsiyon fiyatlarıyla eşleşecek şekilde, dayanak varlık fiyatı ve vadeye bağlı olarak belirlenen deterministik bir fonksiyondur.\nDaha spesifik olmak gerekirse, K grev fiyatı ve T vadeye kalan süre olmak üzere düzgün bir yüzey $(K,T)\\mapsto C(K,T)$ verildiğinde, Dupire denklemi, $(K,T)\\in(0,\\infty)\\times(0,\\infty)$ için $\\sigma_{loc}$ adında sürekli bir fonksiyonun var olduğunu ima eder ve bu fonksiyon aşağıdaki gibi tanımlanır:\n$$\\sigma_{loc}^{2}(K,T)=\\frac{\\partial_{T}C(K,T)+rK\\partial_{K}C(K,T)}{\\frac{1}{2}K^{2}\\partial_{KK}C(K,T)}$$\nBu denklem, stokastik diferansiyel denklem $dS_{t}/S_{t}=rdt+\\sigma(t,S_{t})dW_{t}$'nin çözümünün tam olarak Avrupa alım opsiyonu fiyatlarını ürettiği anlamına gelir.\nYerel oynaklığın dinamikleri ne anlama gelir? Dinamikler, oynaklık yüzeyiyle eşdeğer midir? Neden yerel oynaklık modelinin dinamikleri oldukça gerçekçi değildir?", "Genel bir model (sürekli yollarla) şu şekilde yazılabilir\n$$\n \\frac{dS_t}{S_t} = r_t dt + \\sigma_t dW_t^S\n$$\nburada kısa vadeli faiz oranı $r_t$ ve spot oynaklık $\\sigma_t$ stokastik süreçlerdir.\nBlack-Scholes modelinde hem $r$ hem de $\\sigma$ zamanın deterministik fonksiyonlarıdır (orijinal modelde sabittir). Bu, herhangi bir vade için düz bir gülümseme üretir. Ve opsiyon fiyatları için kapalı formülümüz vardır\n$$\n C(t,S;T,K) = BS(S,T-t,K;\\Sigma(T,K))\n$$\nburada $BS$ BS formülüdür ve $\\Sigma(T,K) = \\sqrt{\\frac{1}{T-t}\\int_t^T \\sigma(s)^2 ds}$'dir. Bu, piyasada gözlemlenen gülümsemeye uyumlu değildir. Piyasa fiyatlarıyla eşleşmek için her vade ve grev için farklı bir oynaklık kullanmak gerekmektedir. Bu, ima edilen oynaklık yüzeyi $(T,K) \\mapsto \\Sigma(T,K)$'dir.\nYerel oynaklık modelinde faiz oranları deterministiktir, anlık oynaklık stokastiktir, ancak sadece bir rastgelelik kaynağı vardır\n$$\n \\frac{dS_t}{S_t} = r(t) dt + \\sigma_{Dup}(t,S_t) dW_t^S\n$$\nbu, genel modele özgü bir özel durumdur ve\n$$\n d\\sigma_t = (\\partial_t \\sigma_{Dup}(t,S_t) + r(t)S_t\\partial_S\\sigma_{Dup}(t,S_t) + \\frac{1}{2}S_t^2\\partial_S^2\\sigma_{Dup}(t,S_t)) dt + \\frac{1}{2}S_t\\partial_S\\sigma_{Dup}(t,S_t)^2 dW_t^S\n$$\nBu modelde çekici olan şey, fonksiyon $\\sigma_{Dup}$'ın tüm piyasa vanilya fiyatlarıyla mükemmel şekilde kalibre edilebilmesidir (ve oldukça kolaydır).\nAncak, spotla ilişkili olsa da, istatistiksel çalışmalar, oynaklığın spotun rastgeleliğinden bağımsız olarak kendi rastgelelik kaynağına sahip olduğunu göstermektedir. Matematiksel olarak, bu, anlık spot ve oynaklık arasındaki anlık korelasyonun 1 olmadığı anlamına gelir, yerel oynaklık modelinde olduğu gibi.\nBunu birkaç şekilde görebiliriz:\n\n1. İleri gülümseme. İleri ima edilen oynaklık, ileri başlangıç opsiyonlarının fiyatlarından ima edilir: faiz oranlarını ihmal ederek,\n$$\n C(t,S;T\\to T+\\theta,K) := E^Q[(\\frac{S_{T+\\theta}}{S_{T}}-K)_+] =: C_{BS}(S=1,\\theta,K;\\Sigma(t,S;T\\to T+\\theta,K))\n$$\nBunun alternatifi, bazen ileri bir tarihte ima edilen oynaklığın beklentisi olarak tanımlanır. Bir LV modelinde, vade $T$ artarken $\\theta$ sabit tutulduğunda, ileri gülümseme daha düz ve yüksek hale gelir. Bu, piyasada gözlemlediğimiz şeyle uyumlu değildir, burada ileri gülümseme mevcut gülümsemeye benzer olma eğilimindedir.\n\nBu, modeli kalibre ettiğiniz başlangıç gülümsemesinin azalan çarpıklığından kaynaklanır:\n$$\n\\partial_K \\Sigma(0,S;T,K) \\xrightarrow[T\\to +\\infty]{} 0\n$$\n\n2. Gülümseme hareketi. Bir LV modelinde, gülümseme spotun ters yönde hareket etme eğilimindedir ve spotun yönünden bağımsız olarak yüksek hale gelir.\nBu, piyasada gözlemlenenle uyumlu değildir. Türevlenmesi için Hagan ve diğerleri tarafından Smile Risk yönetimi incelenebilir. Bu, $\\partial_S \\Sigma_{LV}(t,S;T,K)$'nın genellikle yanlış işaretli olması anlamına gelir, bu da Delta'nızın yanlış olabileceği ve BS kullanmaktan daha yüksek bir hedge hatası yapabileceği anlamına gelir.\n3. Bariyer opsiyonları. Döviz piyasalarında, Çift Dokunmaz gibi bariyer opsiyonları likittir, ancak vanilya fiyatlarına kalibre edilmiş bir LV modeli bu fiyatları üretmez. Bu, önceki noktanın bir sonucudur.\n\nLV modeli statik bir modeldir. Tüm dinamikleri, zaman 0'daki oynaklık yüzeyinden gelir. Ancak oynaklık yüzeyinin kendisi daha zengin bir dinamiğe sahiptir.\nSV modelleri, LSV modelleri (SABR gibi parametrik yerel oynaklık veya tamamen parametrik olmayan yerel oynaklık), spot ve oynaklık yüzeyinin ortak dinamiğini içeren modeller gibi çoklu faktörler kullanarak alternatifler bulunmaktadır, ancak LV modeli, basitliği, başlangıç gülümsemeyi mükemmel şekilde kalibre edebilme yeteneği ve sayısal verimliliği nedeniyle birçok durumda varsayılan model olarak kalmaktadır." ]

[ "\"Birçok tahminleyicinin olduğu durumlarda neden rastgele ormanda büyük bir ağaç sayısına ihtiyaç duyduğumuzu açıklayabilir misiniz? Optimal ağaç sayısını nasıl belirleyebiliriz?\"", "Rastgele orman, bir ağaç büyütmek için bagging (tüm gözlemlerin değil, bir örneğin seçilmesi) ve rastgele altuzay yöntemini (tüm özelliklerin değil, başka bir deyişle - öznitelik baggingi) kullanır. Gözlem sayısı büyük olsa da, ağaç sayısı çok az ise, bazı gözlemler yalnızca bir kez veya hiç tahmin edilmeyecektir. Tahminleyici sayısı büyük olsa da, ağaç sayısı çok az ise, bazı özelliklerin (teorik olarak) tüm kullanılan altuzaylarda atlanması mümkündür. Her iki durum da rastgele ormanın tahmin gücünün azalmasına neden olur. Ancak son durum oldukça aşırı bir durumdur, çünkü altuzay seçimi her düğümde gerçekleştirilir.\n\nSınıflandırma sırasında altuzay boyutu varsayılan olarak $\\sqrt{p}$ (oldukça küçük, $p$ toplam tahminleyici sayısıdır), ancak bir ağaç birçok düğüm içerir. Regresyon sırasında altuzay boyutu varsayılan olarak $p/3$ (yeterince büyük) olmasına rağmen, bir ağaç daha az düğüm içerir. Bu nedenle, rastgele ormanda optimal ağaç sayısı yalnızca tahminleyici sayısına bağlıdır, aşırı durumlarda.\n\nAlgoritmanın resmi sayfası, rastgele ormanın aşırı uyum yapmadığını ve istediğiniz kadar ağaç kullanabileceğinizi belirtmektedir. Ancak Mark R. Segal (14 Nisan 2004. \"Machine Learning Benchmarks and Random Forest Regression.\" Center for Bioinformatics & Molecular Biostatistics) bazı gürültülü veri kümeleri için aşırı uyum yaptığını bulmuştur. Optimal sayıyı elde etmek için ```ntree``` parametresinin bir ızgarasında rastgele ormanı eğitmeyi deneyebilir veya ```keep.inbag``` ile birçok ağaç içeren bir rastgele orman oluşturabilir, ilk $n$ ağaç için out-of-bag (OOB) hata oranlarını hesaplayabilir ve OOB hata oranını ağaç sayısına karşı çizdirebilirsiniz (daha karmaşık, ancak daha az CPU tüketen)." ]

[ "\"Yapay zeka (YZ) teriminin günümüzde fazla kullanıldığına inanıyorum. Örneğin, insanlar bir şeyin kendiliğinden hareket ettiğini görüyorlar ve ona YZ diyorlar, hatta otomatik pilot (araba veya uçak gibi) veya arkasında basit bir algoritma olduğunda bile.\nBir şeyin YZ olduğunu söyleyebilmek için minimum genel gereksinimler nelerdir?\"", "Doğru olduğu gibi, terim bir moda haline gelmiş ve şu anda karışıklığa yol açacak şekilde yaygın olarak kullanılmaktadır - ancak Stuart Russell ve Peter Norvig tarafından sağlanan tanımı incelediğinizde, şu şekilde yazılmıştır:\n\n> YZ'yi, çevreden algılar alan ve eylemler gerçekleştiren ajanların çalışması olarak tanımlıyoruz. Her bir ajan, algı dizilerini eylemlere eşleyen bir işlevi uygular ve bu işlevleri temsil etmenin farklı yollarını, reaktif ajanlar, gerçek zamanlı planlayıcılar ve karar teorik sistemler gibi, kapsarız. Öğrenmenin tasarımcının bilinmeyen ortamlara uzanmasını genişletme rolünü açıklarız ve bu rolün ajan tasarımını nasıl kısıtladığını, açık bilgi temsili ve akıl yürütme lehine olduğunu gösteririz.\n\nYapay Zeka: Modern Bir Yaklaşım - Stuart Russell ve Peter Norvig\n\nBu nedenle, \"otopilotlu araba/uçak\" olarak verdiğiniz örnek aslında (ünlü) bir YZ biçimidir çünkü bilinmeyen ortamlar ve durumlarla başa çıkmak için bir tür bilgi temsili kullanmak zorundadır. Sonuç olarak, bu sistemler ayrıca veri toplarlar, böylece bilgi temsili, buldukları yeni girdilere başa çıkmak için güncellenebilir. Arabalar için otomatik pilot bunu sürekli yapar.\n\nSorunuza cevap vermek için, bir şeyin \"YZ'ye sahip olması\" için, hedefine ulaşmak için bilinmeyen ortamlar/durumlarla başa çıkabilmesi ve bilginin yeni öğrenme/bilgi eklemeye uygun bir şekilde sunulması gerekmektedir. Popüler sinir ağından bayesian ağlarına (inanç ağları) kadar birçok farklı, iyi tanımlanmış bilgi temsili yöntemi vardır - ancak temel olarak sistem tarafından gerçekleştirilen eylemler, YZ olarak kabul edilmesi için seçtiğiniz bilgi temsili biçiminden türetilmelidir." ]

[ "\"```synchronized``` anahtar kelimesinin kullanımı ve önemi hakkında bazı sorularım var.\n\n* ```synchronized``` anahtar kelimesinin önemi nedir?\n* Hangi durumlarda metodlar ```synchronized``` olmalıdır?\n* Programatik ve mantıksal olarak ne anlama gelir?\"", "```synchronized``` anahtar kelimesi, farklı thread'lerin aynı değişkenlere, nesnelere ve kaynaklara okuma ve yazma yapmasıyla ilgilidir. Bu, Java'da basit bir konu değildir, ancak işte Sun'dan bir alıntı:\n\n> ```synchronized``` metodlar, thread karışmasını ve bellek tutarlılık hatalarını önlemek için basit bir strateji sağlar: Eğer bir nesne birden fazla thread tarafından görülebilir ise, o nesnenin değişkenlerine yapılan tüm okuma veya yazmalar, ```synchronized``` metodlar aracılığıyla yapılır.\n\nÇok, çok küçük bir özetle: Aynı 'kaynak'a, örneğin ```foo``` adında bir değişkene okuma ve yazma yapan iki thread'iniz olduğunda, bu thread'lerin değişkene atomik bir şekilde erişmesini sağlamalısınız. ```synchronized``` anahtar kelimesi olmadan, thread 1, thread 2'nin ```foo```'ya yaptığı değişikliği görmeyebilir veya daha kötüsü, yarım değişmiş olabilir. Bu, mantıksal olarak beklediğiniz sonuç olmaz.\n\nTekrar belirtmek gerekirse, bu Java'da basit bir konu değildir. Daha fazla bilgi edinmek için aşağıdaki konuları keşfedin:\n\n* Eşzamanlılık\n* Java Bellek Modeli\n\nBu konuları keşfetmeye devam edin, ta ki \"Brian Goetz\" ismi \"eşzamanlılık\" terimiyle beyninizde kalıcı olarak ilişkilensin." ]

[ "\"Bir Ajax isteği yapmak için AngularJS'in ```$http``` servisini kullanıyorum. Ajax isteği gerçekleştirilirken bir spinner GIF'i (veya başka bir tür meşgul göstergesi) nasıl gösterilebilir?\"", "Bu gerçekten belirli kullanım durumunuza bağlıdır, ancak basit bir yol şu şekilde bir deseni takip eder:\n\n```\n.controller('MainCtrl', function ( $scope, myService ) {\n $scope.loading = true;\n myService.get().then( function ( response ) {\n $scope.items = response.data;\n }, function ( response ) {\n // TODO: hatayı nasıl ele alacağınızı belirleyin\n }).finally(function() {\n // başarı veya başarısızlık durumuna bakılmaksızın çağrılır\n $scope.loading = false;\n });\n});\n```\n\nVe ardından şablonunuzda buna tepki verin:\n```\n<div class=\"spinner\" ng-show=\"loading\"></div>\n<div ng-repeat=\"item in items>{{item.name}}</div>\n```" ]

[ "\"Diyelim ki gaz veya sıvı bir bileşik var (elementler veya bileşiklerin fark yaratıp yaratmadığını bilmiyorum, bunu bir düşünce deneyi olarak kabul edin) ve 5 cm (veya daha az, siz seçin) kalınlığında bir tungsten veya çelik bloğumuz var. Bu kalın ağır metal bloğun içinden gaz veya sıvının geçmesi için herhangi bir fiziksel yöntem var mı (delme vb. olmadan)?\"", "Evet, bazı gazlar metalin içine ve içinden difüzyon yapabilir. Bu, yüksek vakum mühendisinin baş belasıdır. Hidrojen, yüzeyde atomlara ayrışma eğiliminde olduğu için en kötüsüdür ve çekirdek, tek bir proton olan nükleus, elektronunu geride bırakabilir ve başka bir elektron alana kadar metal örgüsü boyunca dolaşabilir.\n\nÖrneğin, bazı uygulamalar için tercih edilen Mu-metal, genellikle yüksek sıcaklıkta hidrojen içinde östenitlenmelidir. Bunun bittiği zaman, yeterince yüksek bir vakum elde edilene kadar ve işlem devam edene kadar metalin içinden arta kalan hidrojenin difüzyonu haftalar veya aylar sürebilir.\n\nBir \"sanal sızıntı\", bir vakum odasının içindeki malzemenin içine gömülmüş küçük bir gaz kabarcığıdır. Sızıntı genellikle gazın difüzyon yapması için var olan küçük bir delik olduğu için olur, ancak bazen \"delik\", metalin ultra ince bir tabakası (frustrasyonlu teknisyen için görünmez) kadar bile olabilir ve gaz bunun içinden difüzyon yapar. Bu küçük kabuslar aylar veya hatta yıllar boyunca devam edebilir ve genellikle şüpheli parçaların değiştirilmesini ve tekrar tekrar pompalama yapılmasını gerektirir, ta ki sorunlu olan bulunana kadar.\n\nHelyum hem monatomik hem de fiziksel olarak en küçük atomdur. Diğer tüm nötr atom veya moleküllerden daha kolay difüzyon yapabilir, bu da belirli metal folyolarının hava gemileri için gaz geçirmez astarlar olarak uygun olmadığı anlamına gelir. Başka bir yanıtta belirtildiği gibi, miktar olarak, metalin toplu özelliklerini de etkileyebilir.\n\nDaha enerjik bir ölçekte, hidrojen ve helyum çekirdekleri (protonlar ve alfa parçacıkları), yeterli enerjiyle ateşlendiklerinde ince metal folyoların içinden geçebilir ve bu, bazı metallerin ve alaşımların kristal yapılarını belirlemek için kullanılmıştır (nedeni ne olursa olsun, elektronlar uygun değildi).\n\nDiğer gazlar daha büyük atomlara (neon ve diğer soylu gazlar) veya moleküllere (azot ve diğer diyatomik moleküller, su ve diğer hidrürler) sahip olsa da, bazı metallerin içinden hala son derece yavaş bir şekilde difüzyon yapabilirler. Bu, bazı mikroçiplerin ömrünü sınırlayabilir. Benzer bir olgu, yüzeyde bir hata, örneğin bir tane sınırı olduğunda ve bir gaz atomu ona bağlanır. Hatalar bazen oldukça hareketli olabilir ve örgü içinde göç edebilir; gaz atomu hatayı stabilize eder ve bir yolculuk yapabilir.\n\nTünellemenin gibi kuantum süreçleri gerçekten ilgili değildir, çünkü atomik dalga boyundan daha küçük mesafelerde çalışır, ki bu da genellikle herhangi bir metal atomunun veya folyonun kalınlığından çok daha küçüktür. Bir gaz atomunun tünelleyerek geçme olasılığı o kadar küçüktür ki etkili olarak sıfırdır." ]

[ "\"Bir keresinde uçağa bindim, belirlenen koltuğuma gittim ve çantamı üst bagaja koymaya çalıştım. Ancak, doluydu ve diğer yan taraftaki üst bagajlar da doluydu. Ödediğim acil çıkış yanındaki koltuğa sahiptim, bu yüzden kalkış yapabilmek için çantamı başkasına teslim etmek zorunda kaldım.\nKoltuğumun üzerindeki üst bagaj için herhangi bir hakkım var mı?\nUçuş görevlisinden bazı çantaları çıkarmasını isteyebilir miyim?\nUçak içindeki bagaj sınırlamasını ihlal eden bazı insanların bunun nedeniyle dolu olduğunu düşünüyorum. Eğer durum buysa, neden havayolu uçak içindeki bagaj sınırlamasını uygulamıyor?\"", "Koltuğunuzun üzerindeki bina hakkınız yok. Önünüzdeki koltuğun altına hiçbir şey koyamayacağınız çıkış sıralarında, uçuş görevlileri genellikle en azından küçük kişisel eşyanız için bir yer bulmaya çalışacaklar, ancak herhangi bir yolcu çantalarını üst bagaja koymak yerine kontrol etmeleri istenebilir.\nHavayolu bagaj sınırlamasını uygulamamış olabilir, ancak üst bagajlar sınırlama sıkı bir şekilde uygulansa bile kolayca dolabilir. Her yolcu, hatta çoğu yolcu, tam dolu bir uçuşta düzenlemeye uygun bir el bagajı getirirse, çantaların birçoğunun üst bagaja sığmayacağı açıktır ve kontrol edilmeleri gerekecektir.\nBazı durumlarda, üst bagajlar birinci sınıf veya premium ekonomi yolcuları (veya güvenlik ekipmanı veya yastık ve battaniye) için ayrılmış olarak işaretlenebilir. Buna rağmen, kabin ekibi mümkün olduğunca çok yolcuyu ağırlamak için bu bagajları diğer çantalarla doldurabilir ve geç bir yolcu hiç yer olmadan kalabilir.\nBirinin çantasını çıkarıp kontrol etmek için muhtemelen zor olacağını hayal etmek zor. Üst bagaj alanı genellikle ilk gelen ilk hizmet alır ve bir noktada, bagajlar dolu olarak ilan edilir ve çantaların kontrol edilmesine başlanır (bazen üst bagajlar gerçekten dolmadan bile). Çantanızın kontrol edilmesi gerekiyorsa, ilaçlar, pasaportlar, anahtarlar vb. gibi herhangi bir önemli eşyayı ve kontrol edilemeyen tehlikeli maddeleri (kurulmamış yedek lityum piller dahil) ve değerli eşyaları çantanızdan çıkarmanız gerektiğini unutmayın.\nMümkün olduğunca erken (bazı havayollarında sık uçan yolcu statüsü veya ek bir ücret ödeme gerektirebilir) uçağa binmek, üst bagaj alanınızı güvence altına almanıza yardımcı olacaktır." ]

[ "\"Canon EF 40mm f/2.8 lensin üzerinde STM bir işareti bulunmaktadır. Bu ne anlama geliyor? Onu sahip olmanın avantajları nelerdir ve eski bir teknolojiyi mi değiştiriyor?\"", "STM, Stepper Motor'ün kısaltmasıdır ve yeni bir Canon lens serisine uygulanmıştır. Bu yeni tasarıma sahip odak motorları ve yeni bir iris mekanizması, video kaydı sırasında (işitsel) gürültüyü ortadan kaldırmak için tasarlanmıştır.\nCanon, yeni tasarımın nasıl çalıştığı hakkında herhangi bir bilgi vermemiştir, ancak muhtemelen aynı tür motorun aynı tipi aynasız kamera lenslerinde kullanıldığı düşünülmektedir. Bu, normal bir DC motorun daha hassas bir versiyonudur, ancak hala lens odak grubuna doğrudan bağlantıya sahiptir, bu da manuel odaklama işleminin, odak halkasını el ile hareket ettirerek odak grubunu hareket ettirmek için motora bir sinyal gönderen bir odak-hareketli düzeni kullanılarak gerçekleştirilmesi gerektiği anlamına gelir.\nKarşılaştırma yapmak gerekirse, ultrasonik bir motor (Canon'un USM gibi) yüksek frekansta titreşen iki konsantrik halkadan oluşur ve ileri geri dönerek odak halkasını doğrudan hareket ettirmeyi mümkün kılan bir düzenektir, böylece kullanıcı motoru zarar vermeden tam zamanlı manuel odaklama yapabilir.\nStepper motorlar, kontrast algılama AF'si ve video sırasında gereken düzgün, hassas aşamalı hareketleri üretme konusunda daha iyidir. Ultrasonik motorlar ise bir faz algılama sisteminin bir parçası olarak doğru odak noktasına atlamada daha iyidir." ]

[ "\"Bir ```HTMLCollectionOf``` içindeki tüm öğelerin kimliklerini almak için deneme yapıyorum. Aşağıdaki kodu yazdım:\n```var list = document.getElementsByClassName(\"events\");\nconsole.log(list[0].id);\nfor (key in list) {\n console.log(key.id);\n}\n```\nAncak konsolda aşağıdaki çıktıyı aldım:\n```event1\nundefined\n```\nbu beklediğim şey değil. İkinci konsol çıktısı neden ```undefined``` ama ilk konsol çıktısı ```event1```?\"", "```NodeList``` veya ```HTMLCollection``` üzerinde ```for```/```in``` kullanamazsınız. Bununla birlikte, bazı ```Array.prototype``` yöntemlerini kullanabilirsiniz, yeter ki onları ```.call()``` ile çağırın ve ```NodeList``` veya ```HTMLCollection```'ı ```this``` olarak geçirin.\nBu nedenle, aşağıdaki kodu jfriend00'un ```for``` döngüsü yerine düşünebilirsiniz:\n```var list= document.getElementsByClassName(\"events\");\n[].forEach.call(list, function(el) {\n console.log(el.id);\n});\n```\nBu teknik hakkında iyi bir MDN makalesi var. Ancak tarayıcı uyumluluğu konusunda uyarılarını dikkate alın:\n\n [...] bir ```NodeList``` gibi bir ev sahibi nesneyi\n (örneğin ```forEach``` gibi) bir yerel yönteme ```this``` olarak geçirmek, tüm tarayıcılarda çalışması garanti edilmemekte ve bazılarında başarısız olmaktadır.\n\nBu yaklaşım kullanışlı olsa da, bir ```for``` döngüsü en tarayıcı uyumlu çözüm olabilir.\nGüncelleme (30 Ağustos 2014): Sonunda ES6 ```for```/```of``` kullanabileceksiniz!\n```var list = document.getElementsByClassName(\"events\");\nfor (const el of list)\n console.log(el.id);\n```\nBu, Chrome ve Firefox'ın yeni sürümlerinde zaten desteklenmektedir." ]

[ "\"21 yaşındayım ve Almanya'da büyük bir şehirde yaşıyorum, burada yerel pazarlarda sohbet etmek yaygın bir şey değil.\nYerel marketime yeni bir kasiyer katıldı. Sürekli olarak kasada duruyor ve ürünleri sıralama veya yerleri temizleme gibi işlerle uğraşmıyor, bu yüzden ona çıkma teklif edebileceğim bir durum oluşmuyor. İlişkiler konusunda oldukça yeniyim, ancak bana verdiği işaretler umut verici.\nSorum, kasada otururken ondan telefon numarasını nasıl isteyebilirim veya kahve için çıkma teklif edebilirim? Yani her zaman benimden önce ve sonra 5 kişi gibi bir sıra var ve müşterilerin arkamızda beklediği bir ortamda numaralarımızı değiştirmek garip olur diye düşünüyorum. Hatta daha da kötüsü, işaretleri yanlış okursam ve beni reddederse? Mağaza evimden sadece 5 dakika uzakta olduğu için düzenli olarak ziyaret ediyorum ve orada kötü bir izlenim bırakmak istemiyorum.\"", "Ona doğrudan çıkma teklif etmek iyi bir fikir gibi görünmüyor.\nBunun yerine, bu tür durumlarda hem sizin hem de onun için çok daha iyi çalışan bir şey buldum. Onunla konuşmanız sırasında, gelecekte olmayı planladığınız bir yerden bahsedin, böylece istediği takdirde sizi orada bulabilir.\nÖrneğin: &quot;[Beğendiğiniz Halka Açık Etkinlik] öncesinde burada öğle yemeği yemeyi seviyorum&quot;\nBu neredeyse herhangi bir şey olabilir, ancak işte bazı örnekler:\n\n* Grubunuzun çaldığı bir yer\n* Halka açık bir dans\n* Bir resim/seramik kursu\n* Bir şarap tadımı\n\nBu, gerçekten keyif aldığınız bir şey olmalı, bu yüzden bahsettiğinizde hobinizle ilgili heyecanınızı belli edin. Örneğin: &quot;Dünyanın dört bir yanından farklı şarapları deneme imkanı verdikleri için burayı seviyorum!&quot;\nEğer o da etkinliğe ilgi gösterirse, katılabilmesi için daha fazla bilgi verin: &quot;Evet, gerçekten eğlenceli. Her Salı ve Perşembe saat 19:00'da yapıyorlar - giriş ücreti 5 Euro. Bir ara uğramalısın!&quot;\nEğer ilgileniyorsa ve vakti varsa, muhtemelen bir zaman ayarlayarak etkinliğe gelecektir ve onu orada göreceksiniz. Bu tercih edilen bir durumdur çünkü işi için profesyonel davranma zorunluluğu yoktur ve eşitler olarak biraz zaman geçirebilirsiniz.\nVe eğer her şey iyi giderse, gerçek bir randevu için iyi bir fırsat yaratmış olursunuz. Eğer gelmezse, zaten gitmeyi planladığınız bir yer olduğu için gerçek bir kayıp yaşamazsınız - sadece zaten keyif aldığınız bir şey yapıp bir öğleden sonra/akşam geçirmiş olursunuz." ]

[ "\"1536 sayısıyla başlıyorsunuz. Amacınız mümkün olduğunca az adımda 1'e ulaşmaktır. Her adımda, sahip olduğunuz sayıyı 2 veya 3 ile çarparak veya bölerken, sadece sonucun ilk rakamının 1, 3, 4 veya 9 olduğu bir tam sayı olması durumunda yapabilirsiniz. Bu kadar.\"", "Jo zaten gösterdiği gibi, bunu \n\n 28 adımda başarabiliriz. Bu en az sayıdadır ve kanıtlanabilir.\n\nBu sorunu görselleştirmek için, \n\n Her bir noktanın $3^x2^y$ formunda bir sayı olduğu iki boyutlu bir ızgara/tabloyu düşünebiliriz, $(x,y)$ ilgili koordinatlar olarak kabul edilir. Sadece bir adım yukarı/aşağı/sola/sağa yaparak $(1,9)$ noktasından $(0,0)$ noktasına bir yol bulmak istiyoruz ve üzerinde adım attığımız sayıların en önemli rakamının {1,3,4,9} kümesinde olduğunu sağlamak istiyoruz.\n İşte $(0,0)$ ile $(10,10)$ aralığı için tablo nasıl görünüyor. Tireler, {1,3,4,9} ile başlamayan sayıları temsil eder ve bu nedenle yolumuzda kullanılamazlar.\n ```1024 3072 9216 ---- ---- ---- ---- ---- ---- ---- ---- .```\n ```---- 1536 4608 13824 41472 124416 373248 1119744 3359232 10077696 30233088 .```\n ```---- ---- ---- ---- ---- ---- 186624 ---- 1679616 ---- 15116544 .```\n ```128 384 1152 3456 10368 31104 93312 ---- ---- ---- ---- .```\n ```---- 192 ---- 1728 ---- 15552 46656 139968 419904 1259712 3779136 .```\n ```32 96 ---- ---- ---- ---- ---- ---- ---- ---- 1889568 .```\n ```16 48 144 432 1296 3888 11664 34992 104976 314928 944784 .```\n ```---- ---- ---- ---- ---- 1944 ---- 17496 ---- 157464 472392 .```\n ```4 12 36 108 324 972 ---- ---- ---- ---- ---- .```\n ```---- ---- 18 ---- 162 486 1458 4374 13122 39366 118098 .```\n ```1 3 9 ---- ---- ---- ---- ---- ---- 19683 ---- .```\n Buradan, 28 adımda iki farklı yol olduğunu görebiliriz: (1536->373248->93312->384->48->3888->972->36->9->1) ve (1536->373248->46656->3779136->944784->3888->972->36->9->1).\n\nEn azlık kanıtlama: \n\n 28 adımlık bir yol var olduğu için (iki tane bulduk), en kısa bir yol için kullanılamayacak kadar uzak olan her şeyi eleriz.\n (1,9) noktasından (0,0) noktasına gitmek en az on adım almalıdır, bu yüzden en fazla dokuz adımı tamamen yol dışına çıkabiliriz (ve dokuz adım geri). Bu bizi sadece x-koordinatlarını 10'a kadar düşünmeye zorlar; daha ileri gitmek en az on '*3' adımı, on bir '÷3' adımı ve en az dokuz '÷2' adımı gerektirir, bu da rotayı kesinlikle 28'den daha uzun yapar.\n X-koordinatımız [0,10] ile sınırlı olduğunda, şimdi darboğazlara bakıyoruz.\n En kısa yolun 1536'dan 93312'ye yedi adımda gitmek zorunda olduğu ve 3888'den 1'e dokuz adımda gitmek zorunda olduğu açıktır. Bunlar benzersiz darboğazlar tarafından zorunlu kılınır; bu aralıkta $(x,7)$ noktasından $(x,6)$ noktasına adım atmanın tek bir yolu ve $(x,3)$ noktasından $(x,2)$ noktasına adım atmanın tek bir yolu vardır.\n Bu, 93312'den 3888'e gitmek için en fazla on iki adım bırakır. Gözlemle veya $(x,6)$ noktasından $(x,5)$ noktasına gitmek için sadece iki yol olduğunu belirterek, 93312'den 3888'e tam olarak iki en kısa yol olduğunu görebiliriz ve her ikisi de on iki adım gerektirir.\n Bu nedenle, en kısa yol 28 adımdır ve bunu yapmanın tam olarak iki yolu vardır, her ikisi de Jo'nun çözümünde ve tablonun altında açıklanmıştır." ]

[ "\"Arka planda hiçbir şey görüntülemeyen basit bir JS kodu oluşturmak istiyorum. Resim öğesi bir izleme URL'si (örneğin Omniture) çağıracak ve basit ve sağlam olmalı ve IE 6'da çalışmalıdır = ```var oImg = document.createElement(\"img\"); oImg.setAttribute('src', 'http://www.testtrackinglink.com'); oImg.setAttribute('alt', 'na'); oImg.setAttribute('height', '1px'); oImg.setAttribute('width', '1px'); document.body.appendChild(oImg); ``` Bu yapmanın en basit ama en sağlam (hata içermeyen) yolu mu?\"", "```oImg.setAttribute('width', '1px');\n```\n```px``` yalnızca CSS için kullanılır. İster HTML üzerinden bir genişlik belirlemek için:\n```oImg.width = '1';\n```\nkullanın, ister CSS üzerinden belirlemek için:\n```oImg.style.width = '1px';\n```\nkullanın.\nDikkat edin, eski IE sürümleri ```document.createElement()``` ile düzgün bir resim oluşturmaz ve eski KHTML sürümleri ```new Image()``` ile düzgün bir DOM düğümü oluşturmaz, bu yüzden tam geriye dönük uyumluluk istiyorsanız şuna benzer bir şey kullanın:\n```// IEWIN önceden örneğin koşullu yorumlarla sızdırılmış boolean\nfunction img_create(src, alt, title) {\n var img = IEWIN ? new Image() : document.createElement('img');\n img.src = src;\n if ( alt != null ) img.alt = alt;\n if ( title != null ) img.title = title;\n return img;\n}\n```\nAyrıca, sayfa yüklenirken betik çalışabilirse ```document.body.appendChild```'e biraz dikkatli olun. Beklenmedik bir yerde resim oluşabilir veya IE'de garip bir JavaScript hatası alabilirsiniz. Yüklenme zamanında eklemek istiyorsanız (ancak ```<body>``` öğesi başladıktan sonra), ```body.insertBefore(body.firstChild)``` kullanarak ```<body>```'nin başına ekleyebilirsiniz.\nBunu tüm tarayıcılarda görünmez bir şekilde yapmak ve resmin gerçekten yüklenmesini sağlamak için, ```<body>```'nin ilk çocuğu olarak mutlak konumlandırılmış bir ```<div>``` ekleyebilir ve görünmesini istemediğiniz herhangi bir izleme/ön yükleme resmini içine koyabilirsiniz." ]

[ "\"Python'da ```%s```'nin ```+```'dan daha iyi olmasının nedenleri nelerdir?\"", "Python'da string birleştirmesi için ```%s```'nin ```+```'ya göre kullanılmasının birkaç avantajı vardır:\n* Okunabilirlik. Biçimlendirme dizesi sözdizimi, stil ile veriyi ayırırken daha okunabilir bir yapıya sahiptir. Ayrıca, Python'da ```%s``` sözdizimi, herhangi bir ```str``` olmayan türü otomatik olarak ```str```'ye dönüştürürken; birleştirme sadece ```str``` ile çalışır ve ```str```'yi ```int``` ile birleştiremezsiniz.\n* Performans. Python'da ```str``` değişmez olduğu için, birleştirmenin her çifti için sol ve sağdaki string yeni string'e kopyalanır. Eğer 10 karakter uzunluğunda dört string birleştirirseniz, sadece 40 karakter yerine (10+10) + ((10+10)+10) + (((10+10)+10)+10) = 90 karakter kopyalamış olursunuz. Ve stringlerin sayısı ve boyutu arttıkça durum karesel olarak kötüleşir. Java bazen bu durumu ```StringBuilder``` kullanarak optimize eder, ancak CPython etmez.\n* Bazı kullanım durumları için, günlükleme kütüphanesi, günlük giriş dizesini tembelce oluşturmak için biçimlendirme dizesi kullanan bir API sağlar (```logging.info(\"blah: %s\", 4)```). Bu, günlükleme kütüphanesinin mevcut günlük girişinin bir günlük filtresi tarafından atılacağına karar verdiği durumlarda performansı iyileştirmek için harikadır, böylece dizeyi biçimlendirmesi gerekmez." ]

[ "\"Bir yazılım tabanlı araç çözümü üzerinde çalışan bir işverenle bir mülakatım oldu.\nMülakat sürecinde daha ileri gitmeden önce, potansiyel bir müşterinin (otomotiv OEM'leri) ilgilenip ilgilenmediğini bulmam için bana bir görev verdi.\nSorum şu, bir potansiyel müşteriye nasıl yaklaşabilirim ve çözümü onlara sunmak için birlikte zaman ayarlayabilirim? Linkedin'i kullanmayı düşünüyorum, ancak nasıl ilerleyeceğimden emin değilim.\n\n* Kiminle iletişime geçmeliyim (yani şirketteki kişinin pozisyonu)\n* Talebi nasıl formüle etmeliyim?\"", "Koş (ve hızlı koş) - burada dikkate almanız gereken birkaç nokta:\n\n* Bu, hala mülakat aşamasında olan biri için çok alışılmamış bir görevdir.\n* Tanıdığınız bir çözümü nasıl sunacaksınız?\n* Henüz şirketin bir çalışanı olmadığınız için onları temsil etme veya ürünlerini pazarlama hakkınız yok.\n* Henüz maaşlı bir çalışanları olmadığınız için neden zamanınızı müşteri aramakla harcamalısınız?\n* Böyle bir 'görev' den kaynaklanan birçok yasal sorun vardır (NDA gibi düşünün).\n* Potansiyel işvereniniz görevinizin başarıyla yerine getirilip getirilmediğini nasıl belirleyecek?\n* Herhangi bir otomotiv şirketinin CEO'su/CTO'su veya daha üst düzey yönetimi, böyle bir konuşmaya rastgele bir yabancıyla girmeyecektir.\n* Bu tür profesyonel olmayan bir yaklaşım, potansiyel müşterinin zamanına son derece saygısızdır.\n\nBunlar tüm büyük kırmızı bayraklardır ve böyle görevler isteyen bir kişinin mantıklı olmadığı ve iş hakkında hiçbir fikri olmadığı sonucuna herhangi bir akıllı insanı götürmelidir.\nEk olarak - yukarıda bahsedilen noktaları dikkate alarak, sizin veya potansiyel gelecekteki işvereninizin ne tür bir izlenim bırakacağını düşünüyorsunuz?\nZamanları için teşekkür edin ve başka bir yere başvurmaya devam edin çünkü bu şirket bir çılgın evdir." ]

[ "\"Bir tüketilebilir roket aşaması yanma süresinin sonuna yaklaştığında, rehberlik bilgisayarı motoru belirli bir hız/yükseklikte görev için kapatır mı, yoksa aşama yakıtlarını tamamen tüketir mi?\"", "İlk aşamalar genellikle tükenmeye kadar çalıştırılır (ancak tamamen tükenmez). İlk aşama yükselmeleri genellikle atmosferden çıkmak için önceden programlanmış, açık döngü rehberlik sistemi kullanır ve iyi bir miktarda yatay hızla ilerler. Rüzgarlar ve diğer faktörler değişebileceğinden, ilk aşama performansı biraz farklılık gösterir.\nÜst aşama rehberliği neredeyse her zaman kapalı döngüdür ve belirli bir konum ve hız kombinasyonunu hedefler. Sonuç olarak, roketin üst aşamaları hedefe ulaşıldığında kapatılır ve yükseliş sırasında dağılmaları ve bertaraf yakıtı için bir miktar rezerv yakıt bırakılır.\nSıvı yakıtlı ilk aşamalar tamamen boşaltılmaz. Kesme, tankta bir miktar yakıt bırakılarak tetiklenir. Bu, türbopompaların saçma hızlarda çalışmasına ve belirli bir giriş basıncında pompalamak için bir şeye ihtiyaç duymasına bağlıdır. Pompayı çalıştıran ısı kaynağı (gaz jeneratörü, genleşme cihazı veya ön yanma) akış yolunda girişin aşağısında olduğu için, kesme basıncın düşmesi veya yakıtın tükenmesi öncesinde pompaya tahrik kuvvetinin kesilmesiyle gerçekleşmelidir.\nEğer basınç minimum özelliklerin altına düşerse veya giriş kurur ise, kavitasyon ve/veya aşırı hız koşulları oluşur, her ikisi de donanımın şiddetli bir şekilde yeniden yapılandırılmasına neden olur.\nKatı yakıtlı alt aşamalar bu konuda çok daha basittir. Bir noktada, itki ağırlığı desteklemeyi bırakana kadar itki azalır ve o noktada aşama atılır." ]

[ "\"&quot;ima&quot;, &quot;I must&quot;un gayri resmi bir yazılışı mıdır?\n\nMegaCharizardZord, COVID-19 aşısı hakkında @nytimes'a yanıt veriyor:\nUmarım alırken ölmem lol. Kanada hükümetine güveniyorum, ama bir şey alırsam onlara dava açarım lol.\n\n\nKaynak: Twitter\"", "Ima, gelecekteki bir yapıda kullanıldığında I'm going to'nun gayri resmi bir kısaltmasıdır - I'm going to London gibi cümlelerde değil. Gayri resmi konuşmalarda i'ma veya imma şeklinde de yazılır.\nI'm going to nasıl böyle telaffuz edilir/yazılır oldu?\nGündelik konuşmada, daha fazla çaba gerektiren ünsüzleri düşürme, yakındaki ünsüzleri birleştirme, zayıf ünlüleri düşürme vb. eğilimindeyiz, böylece telaffuz kolaylığı sağlanır. Kendi başlarına hiçbir anlamı olmayan dilbilgisi kelimeleri (işlevsel kelimeler?) olan have to, going to (şimdiki süreklilik değil), has, is, was, will vb., bu ses değişikliklerine son derece duyarlıdır. Örneğin, have to genellikle hafta olarak telaffuz edilir, trying to tryna olarak telaffuz edilir, want to wanna olarak telaffuz edilir vb. Aynı şey I'm going to ifadesi için de geçerlidir.\n\nI'm going to ifadesinin ima'ya indirgenmesinde birkaç süreç bulunmaktadır.\n\n* I'm going to → I'm gonna: t ünsüzü birçok diğer birleşik ve dilbilgisi yapılarında da düşürülür (tryna, wanna vb.). Burada düşürülür ve genellikle bir şwa [ə] olan to'nun ünlüsü önceki kelimeyle birleştirilir; going to → gonna: [ˈɡəʊɪ̃ŋtə] → [ˈgə̃nə]\n\n* /g/ ünsüzünün silinmesi: patlayıcılar (/g t d k/ vb.), telaffuzu kolaylaştırmak için büyük çaba gerektirir, bu yüzden insanlar /g/ ünsüzünü düşürdü: [aɪ̃m gə̃nə] → [aɪ̃m ə̃nə] (i'm ana)\n\n* I'm ve gonna'nın birleştirilmesi: Gündelik ve bağlantılı konuşmada, ünsüzler ve ünlüler genellikle birleştirme adı verilen bir süreçle birbirine bağlanır, bu yüzden hem I'm hem de gonna birleşir ve [aɪ̃mə̃nə] (i'mana) haline gelir.\n\n* İkinci hecede ünlünün düşmesi: Vurgusuz şwalar genellikle sinkopla kaybolur (örneğin, 'çikolata' çoğu konuşmacı için choc.late'dir). İkinci hecedeki şwadan kurtulsaydık, [aɪmnə] (i'mna) elde ederdik.\n\n* /n/ ünsüzünün silinmesi: Bu basit bir birleşik düşürmedir. İngilizcede birbirine bitişik iki nazal genellikle tek bir nazala indirgenir (damn gibi), bu yüzden /n/ silinir ve bu durumda [aɪ̃mə] (i'ma) elde edilir. Veya insanlar kolaylık için /n/ ünsüzünü düşürdü.\n\nBazı insanlar diphthong [aɪ] 'ı [a] gibi bir şeye daha da indirger, bu da [ãmə] (ama) ile sonuçlanır.\nBu yüzden insanlar onu bu şekilde yazıyor. Çok gayri resmi bir ifadedir ve TypeIA'nın bir yorumda belirttiği gibi genellikle sözlü bir şeydir ve yazılı formda genellikle bulunmaz. Genellikle sohbet dilinde veya lolspeak'te bulunur. Herhangi bir yazıda yazmamalısınız." ]

[ "\"Yerel olarak yemek/içmekten \"Delhi Belly\"yi nasıl önleyebilirim?\"", "Temel olarak, yapamazsınız.\nDünya, gelişmiş, Birinci Dünya ülkelerinde bile gastrointestinal (GI) hastalıklarla doludur. Maruziyetinizi en aza indirmek için bazı iyi adımlar vardır:\n\n* Yemeklerin düzgün pişirilmesi. Her şeyin uygun bir iç sıcaklığa ısıtılması (yemeğe bağlı olarak değişir, kılavuzlar için USDA'nın sitesini kontrol edin), çiğ tavuk yemeği tadına bakmama vb.\n* Meyve ve sebzeler için, soyamıyorsanız yemeyin. Birçok GI salgını et yerine meyve ve sebzelerden kaynaklanır. Bu, salatalar gibi şeyleri de içerir - çünkü marulu soyamazsınız, ondan kaçının.\n* Yerel suyun güvenli olup olmadığını kontrol edin. Şüphe durumunda, güvenmeyin. Şişelenmiş suya bağlı kalabilirsiniz, ancak her zaman kontamine bir kaynaktan şişelenme ihtimali vardır. Kola/Pepsi vb. ve bira iyi alternatiflerdir. Az bilinen bir gerçek, Coca-Cola şirketinin ürünleri için suya ihtiyaç duyduğu için dünya çapında temiz su programlarına büyük ölçüde dahil olmasıdır.\n* Buz. Buz kötüdür. Muhtemelen yerel musluk suyu kullanılarak yapılır ve bir buz makinesiyle karşılaşan birçok canavar vardır.\n\nAncak sonuç olarak, neredeyse her seyahat eden kişi, farkında olsalar da olmasalar da güvenli yeme \"hatası\" yapar. Gün sonunda, en iyi seçeneğiniz seyahat doktorunuzla konuşmak ve bir antibiyotik için reçete alıp alamayacağınızı görmektir. Bunu Imodium gibi bir şey ile birleştirerek kullanmak, muhtemelen seyahatinizi çoğunlukla düzgün bir şekilde sürdürecek ve antibiyotiklerin kaynağı tedavi etmesi için sorunu kapatmanıza yardımcı olacaktır. Tabii ki viral bir durum değilse - norovirüs, rotavirüs vb. Bu durumda, iyi şanslar.\nVe eğer olursa? Hidrate olun. Tuz ve su kaybediyorsunuz, onların yerine konması gerekiyor." ]

[ "\"İlk programlama işimde çalışıyorum. Patronum çok zeki bir yazılım mühendisi ve ona kıyasla çok az şey sunabildiğimi hissediyorum. Sorun şu ki, her zaman meşgul ve yardıma ihtiyacı var. Kendimi yeterince iyi hissetmiyorum ama yine de başarılı olmak istiyorum. Büyük bir programcı olmak istiyorum.\nOnu etkilemek için ne yapabilirim?\nTeşekkür ederim.\"", "Aladdin filminde Aladdin'in Jasmine'i etkilemek istediği sahneyi hatırlayın ve cin ona sadece kendine odaklanmasının daha iyi olacağını söyler. Burada da aynı prensip geçerlidir.\nEğer patron sizden çok daha iyi ise ve bunun farkındaysanız, muhtemelen o da bunun farkındadır. Sizden büyük programlama başarıları beklemiyor. İlk işiniz olduğu için, muhtemelen sizi iyi bir kod yazıcısı olma potansiyeli gördü. Bu yüzden gerçekten onu etkilemek istiyorsanız, öğrenin. Dil öğrenin, üzerinde çalıştığınız sistemi öğrenin, incelikleri ve karanlık köşeleri öğrenin. Doğru prensiplere odaklanın, onları iyi ve hızlı bir şekilde öğrenin, bu sırayla.\nVe unutmayın, öğrenmenin bir parçası başkalarının zaten sahip olduğu bilgileri kopyalamaktır. İş arkadaşlarınıza veya StackOverflow'da soru sormaktan veya Google'da araştırma yapmaktan çekinmeyin. Ne yaparsanız yapın, aptal görünmekten kaçınmak için gerçekten bilmediğiniz bir şeyi bildiğinizi taklit etmeyin. İyi bir geliştirici hızlı bir şekilde fark eder ve bu size daha da aptalca görünmenize neden olur. Mühendisler arasında hala bir erdem olarak kabul edilen alçakgönüllülüğü unutmayın.\nBunu iyi bir şekilde yapın ve patronu etkileyeceksiniz." ]

[ "\"Bir GNU Makefile'a komut satırı argümanları olarak değişken geçebilir miyim? Başka bir deyişle, Makefile'da sonunda değişken olacak bazı argümanları geçmek istiyorum.\"", "Makefile'ınızın dışından değişkenleri ayarlamak için birkaç seçeneğiniz var:\n\n* Çevreden - her çevre değişkeni, aynı ad ve değere sahip bir makefile değişkenine dönüştürülür.\n```-e``` seçeneğini (aynı zamanda ```--environments-override``` olarak da bilinir) ayarlamak isteyebilirsiniz ve çevre değişkenleriniz makefile içinde yapılan atamaları geçersiz kılacak (bu atamalar ```override``` yönergesini kullanmazsa). Bununla birlikte, bu önerilmez ve ```?=``` atamasını (koşullu değişken atama operatörü, değişken henüz tanımlanmamışsa yalnızca etkisi vardır) kullanmak çok daha iyi ve esnektir:\n```FOO?=çevrede ayarlanmamışsa varsayılan_değer\n```\nBelirli değişkenlerin çevreden devralınmadığını unutmayın:\n\n* ```MAKE``` betiğin adından alınır\n* ```SHELL``` ya bir makefile içinde ayarlanır ya da varsayılan olarak ```/bin/sh``` olarak ayarlanır (gerekçe: komutlar makefile içinde belirtilir ve bunlar kabuk özgüdür).\n\n* Komut satırından - ```make```, hedeflerle karışık olarak değişken atamalarını komut satırının bir parçası olarak alabilir:\n```make hedef FOO=bar\n```\nAncak, makefile içindeki ```FOO``` değişkenine yapılan tüm atamalar, atamada ```override``` yönergesini kullanmadıkça yoksayılacaktır. (Etkisi çevre değişkenleri için ```-e``` seçeneğiyle aynıdır).\n* Ana Make'den aktarma - Make'ı bir Makefile'dan çağırıyorsanız, genellikle bu şekilde değişken atamaları yazmamalısınız:\n```# Bunu yapmayın!\nhedef:\n $(MAKE) -C hedef CC=$(CC) CFLAGS=$(CFLAGS)\n```\nBunun yerine, daha iyi bir çözüm bu değişkenleri aktarmaktır. Bir değişkeni aktarmak, her kabuk çağrısının ortamına yapılır ve bu komutlardan yapılan Make çağrıları yukarıda belirtildiği gibi bu çevre değişkenlerini alır.\n```# Bunu yapın\nCFLAGS=-g\nexport CFLAGS\nhedef:\n $(MAKE) -C hedef\n```\nTüm değişkenleri ```export``` kullanarak da aktarabilirsiniz." ]

[ "\"Bazı oyunların \"pixel shader 3.0 veya daha iyisi\" gereksinimini belirttiğini fark ettim. Bir pixel shader nedir ve bu yazılım gereksinimleri mi yoksa donanım gereksinimleri mi?\"", "Basit cevap\nPixel shaderlar, ekrandaki tek bir piksel üzerinde işlemler yapabilen küçük programlardır. Bunun karşısında, geometrik şekilleri (üçgenleri) işleyen geometri shaderları ve vertex shaderları vardır. Pixel shaderların en yaygın kullanımı, gerçek dünya aydınlatmasına yaklaşan 'shading' işlemidir. Yaygın olarak kullanılan shading modeli Phong'dur.\nPixel shaderlar video kartınızda çalıştırılır, bu yüzden video kartınızın bunları desteklemesi gerekir. Her yeni sürüm daha fazla yetenek sağlar, bu yüzden eski bir video kartı yeni shaderları çalıştıramaz. Pixel shader spesifikasyonunun yeni bir sürümü (örneğin Pixel Shader 3.0), genellikle her yeni DirectX sürümü için yayınlanır (daha doğru bir ifadeyle Direct3D).\nYazılım Gereksinimleri\nShaderları kullanabilmek için doğru sürümde Direct3D (veya OpenGL) yüklü olmanız gerekir. Örneğin, Pixel Shader 4.0, en azından Direct3D 10 gerektirir. Normalde bununla ilgilenmenize gerek yoktur, Direct3D kullanan her oyun, oyunu yüklerken doğru sürümü sizin için yükler. Tek istisnalar, Windows XP veya daha eski sürümlerde çalışmayan Direct3D 10 ve sonraki sürümlerdir. Direct3D 10 veya 11 kullanan bir oyunu oynamak için en azından Windows Vista'ya ihtiyacınız olacaktır.\nWikipedia, Pixel Shader sürümlerinin, ihtiyaç duyduğunuz Direct3D sürümünün ve bunlarla çalışan grafik kartı türlerinin güzel bir listesini sunar.\n\nTeknik cevap\n3D bir renderleme boru hattının 'standart' aşamaları aşağıdaki gibi olabilir (biraz basitleştirilmiş):\n\n* Dönüşüm (Sahnedeki tüm nesnelerin hareket ettirilmesi, döndürülmesi ve ölçeklendirilmesi)\n* Aydınlatma\n* Yansıtma (3D dünyayı 2D bir düzleme 'sıkıştırma')\n* Kesme (Görüş alanının dışında kalan her şeyin kaldırılması)\n* Rasterleme (Vektör grafikleri (üçgenler vb.) raster grafiklere (pikseller) dönüştürme)\n* Doku verme\n* Görüntüleme\n\nPixel Shaderlar, standart doku verme aşamasının alternatifi olarak kullanılır. Rasterleme sırasında, her üçgen piksellere dönüştürülür. Bu piksellerin henüz nihai rengi yoktur, ancak bir dizi parametreye sahiptirler. Bunlar arasında temel renk, doku koordinatları, aydınlatma bilgileri vb. bulunur. Pixel Shader, bu parametreleri alır ve ekranda görüntülenen nihai rengi hesaplamak için kullanır. Pixel Shader, tüm doku verilerine erişebilir ve bunları, iki dokuyu karıştırma (kirli bir görünüm oluşturmak için), bir dokuyu kabartma haritası olarak kullanma (bir kabartma simülasyonu için) veya yansımaları simüle etmek için kullanabilir.\nDonanım\nDonanım tarafında, Pixel Shaderlar GPU'nuzdaki 'Shader Birimleri'nde yürütülür. Her Shader Birimi temelde çok basit bir CPU'dur, ancak modern bir video kartı binlerce bu tür birim içerebilir (AMD Radeon HD6990'da 3000'den fazla birim bulunur). Eski GPU'lar farklı görevler için farklı Shader Birimlerine sahipti: Pixel Shaderlar, Vertex Shaderlardan farklı birimlerde yürütülüyordu. Modern GPU'lar, tüm bu işlemleri gerçekleştirebilen 'birleşik shader birimleri' olarak adlandırılan birimlere sahiptir." ]

[ "\"Önünde kırmızı ışık mı var? Manhattan'da geceydi. Görünür olmak söz konusu olduğunda daha fazlası her zaman daha iyidir, değil mi?\"", "Hayır. Her zaman önünde beyaz bir ışık ve arkasında kırmızı bir ışıkla sürmelisin. Ek aydınlatma istersen, uygun yönde birden fazla beyaz/kırmızı ışık ekleyebilirsin. Ek görünürlük için, herhangi bir yöne bakacak şekilde amber/sarı ışıklar kullanılabilir.\nİlk neden, yasal bir zorunluluktur:\n\n (a) Her bisiklet, gün batımından yarım saat sonra ve gün doğumundan yarım saat önce kullanıldığında, önünde en az beş yüz feet mesafeden karanlık saatlerde görülebilen beyaz bir ışık ve arkada üç yüz feet mesafeden görülebilen kırmızı veya amber bir ışık ile donatılmış olmalıdır. İlk Temmuz bin dokuz yüz yetmiş altıdan itibaren, bu ışıklardan en az biri her iki taraftan da iki yüz feet mesafeden görülebilir olmalıdır.\n\nAncak daha önemlisi, bir ışığın rengi belirli bir anlam taşır. Sürücüler, yayalar ve diğer bisiklet sürücüleri kırmızı rengi arka lamba ve beyaz rengi ön farla ilişkilendirir. Yanlış yöne doğru yanlış renkte bir ışık koyarsan, insanlar senin ters yönde seyahat ettiğini düşünebilir. Bir araba bir araziye çıkıyor ve solunda yanıp sönen bir kırmızı bisiklet ışığı görüyor. Bu, bir bisikletin sol taraftan uzaklaştığını anlamına gelebilir. Ardından araziden çıkar ve sen gerçekten onlara doğru hareket ediyorsan, çarpılabilirsin." ]

[ "\"Eğer su iyi bir iletken değilse, neden elektrik yakınında suya dokunmamız önerilir (devrelerin yakınında ıslak eller vb.)?\"", "Saf\" su çok kötü bir iletkenidir (direncin aslında saflığın bir ölçüsü olarak kullanılır).\n\"Gerçek\" su saf değildir - elektrolitler içerir ve oldukça iletken bir yapıya sahiptir. Ayrıca - cildiniz ıslak olduğunda, direnci önemli ölçüde düşer.\nÖrneğin - \"saf\" suyun direnci (yaklaşık olarak) 18.2 M$\\Omega\\cdot\\rm{cm}$'dir. Çözünmüş 10 ppm NaCl ile (çok kaliteli musluk suyu 50 ppm'den az olurdu), direnç yaklaşık olarak $43~\\rm{k\\Omega\\cdot cm}$'ye düşer.\n\nDaha fazla ayrıntı \"Conduction of Electrical Current to and Through the Human Body: A Review\" (Fish ve Geddes, ePlasty 2009, 9, e44) makalesinde bulunabilir.\n\n> Neden çok düşük voltajlarla suya dalma ölümcül olabilir\n* Dalma cildi çok etkili bir şekilde ıslatır ve birim alan başına cilt direncini büyük ölçüde azaltır.\n* Temas alanı tüm vücut yüzey alanının büyük bir yüzdesidir.\n* Elektrik akımı ayrıca ağız ve boğaz gibi mukoz membranlar aracılığıyla vücuda girebilir.\n* İnsan vücudu elektriğe çok duyarlıdır. Çok küçük miktarlarda akım, yüzme yeteneğinin kaybına, solunum durmasına ve kalp durmasına neden olabilir." ]

[ "\"Kohesiyon ve bağlantı arasındaki fark nedir?\nBağlantı ve kohesiyon, iyi veya kötü yazılım tasarımına nasıl yol açabilir?\nİki arasındaki farkı ve genel kod kalitesi üzerindeki etkilerini belirten bazı örnekler nelerdir?\"", "Kohesiyon, sınıfın (veya modülün) ne yapabileceğine atıfta bulunur. Düşük kohesiyon, sınıfın birçok farklı işlem yapması anlamına gelir - geniş, ne yapması gerektiğine odaklanmamıştır. Yüksek kohesiyon, sınıfın ne yapması gerektiğine odaklandığı anlamına gelir, yani sadece sınıfın amacıyla ilgili yöntemler bulunur.\nDüşük Kohesiyon Örneği:\n```-------------------\n| Personel |\n-------------------\n| emailKontrolEt() |\n| emailGönder() |\n| emailDoğrula() |\n| MektupYazdır() |\n-------------------\n```\nYüksek Kohesiyon Örneği:\n```----------------------------\n| Personel |\n----------------------------\n| -maaş |\n| -emailAdresi |\n----------------------------\n| setMaaş(yeniMaaş) |\n| getMaaş() |\n| setEmailAdresi(yeniEmail)|\n| getEmailAdresi() |\n----------------------------\n```\nBağlantıya gelince, iki sınıf/modülün birbirine ne kadar bağlı veya bağımlı olduğuna atıfta bulunur. Düşük bağlantılı sınıflar için, bir sınıfta önemli bir değişiklik yapmak diğerini etkilememelidir. Yüksek bağlantı, kodunuzu değiştirmeyi ve bakımını yapmayı zorlaştırır; çünkü sınıflar birbirine sıkıca bağlı olduğundan, bir değişiklik yapmak tüm sistemi yeniden düzenlemeyi gerektirebilir.\nİyi yazılım tasarımı ***yüksek kohesiyon*** ve ***düşük bağlantı*** içerir." ]

[ "\"Romex (NM-B) kablosu boru içinden geçirilebilir mi?\"", "Evet, NM (Romex) kablosu boruda olabilir. Aslında, Ulusal Elektrik Kuralları (NEC), fiziksel hasardan koruma gerektiğinde boruda olmasını istiyor. Ama gerçekten değmez.\n\n## Çekmek kabus gibi\nNM (Romex) zaten katı tellerden oluşur, sadece büyük boyutlarda değil ve şimdi 3-4 tel bir araya bağlanmış durumda. Belki 14\" yarıçaplı dirseklerin etrafında bunu çekmeye çalışıyorsunuz ve NM içinde kıvrılmalar oluşursa (her zaman olur), gerçekten bu yerlerde sürüklüyor. Sadece sert, berbat bir çekme işi - \"sizi sonsuza dek borudan uzaklaştırır\" - ki bu bir şanssızlık, çünkü kolay çekilebilen çok telli kablo kullanıldığında boru harikadır.\n\nBu sert kabloyu çekmek, kabloya zarar verme riskini artırır. Dahası, \"boruda kablo\" genellikle kablo dışında başka bir formun olduğunu bilmeyen bir acemi tarafından tercih edilir. Bu da daha fazla hasar riskine yol açar.\n\n## Saçma derecede büyük boru gerektirir\nHala boru doluluk kurallarını hesaplamalı ve uymalısınız ve bunlar kablo için çok cezalandırıcıdır. Çoğu kablo oval şekildedir ve kurallar en büyük boyutu kullanmanızı ve onu o boyutta dairesel bir tel gibi ele almanızı söyler.\n\n* Tek bir \"tel\" için, boru doluluğuna %53 izin verilir. Bu, boru çapının kablonun büyük kesitinin en az %137 olması gerektiği anlamına gelir. Bu kadar da kötü değil, ama...\n* İki \"tel\" için, sadece %31 doluluk izin verilir. Bu, tellerin birbirine bağlanmasını engellemek içindir. Bu, boru çapının kablonun büyük boyutunun en az 2,54 katı olması gerektiği anlamına gelir.\n* Üç \"tel\" için, %40 doluluk izin verilir. Bu, borunun kablonun genişliğinin (3 telli durumda) en az 2,74 katı olması gerektiği anlamına gelir, daha fazla tel için daha büyük olmalıdır.\n\nÖrneğin, biri 3 adet #6 kabloyu 1\" boruya sıkıştırmak istedi. Şimdi bu, 6 adet ayrı #6 THHN tel ve 3 adet çıplak #10 toprak kablosuyla \"çok kolay\" olur. Ancak, üç adet #6 UF kablosuyla, boru boyutu 1\" yerine 3\" olması gerekiyordu. Vay be.\n\nKesinlikle yapabilirsiniz, ancak oldukça büyük bir boru kullanacak ve zorluk çekeceksiniz." ]

[ "\"Bir ```std::function``` alan bir fonksiyonum olduğunu varsayalım:\n```void callFunction(std::function x)\n{\n x();\n}\n```\n```x```'i const referans ile mi geçirmeliyim?:\n```void callFunction(const std::function& x)\n{\n x();\n}\n```\nBu sorunun cevabı, fonksiyonun onunla ne yaptığına bağlı olarak değişir mi? Örneğin, onu bir sınıf üye fonksiyonu veya üye yapıcı fonksiyonu olarak kullanıp saklayan veya başlatan bir durumda.\"", "Performans istiyorsanız, saklıyorsanız değerle geçirin.\n\n\"UI thread\" içinde bunu çalıştır adında bir fonksiyonunuz olduğunu varsayalım.\n```std::future run_in_ui_thread( std::function )\n```\nbu, bazı kodları \"ui\" threadinde çalıştırır ve ardından ```future```'ı tamamlandığında sinyal verir. (UI öğeleriyle uğraşmanız gereken UI çerçevelerinde kullanışlıdır)\nDüşündüğümüz iki imza var:\n```std::future run_in_ui_thread( std::function ) // (A)\nstd::future run_in_ui_thread( std::function const& ) // (B)\n```\n\nŞimdi, bunları muhtemelen aşağıdaki gibi kullanacağız:\n```run_in_ui_thread( [=]{\n // kod buraya yazılır\n} ).wait();\n```\nbu, anonim bir kapanış (bir lambda) oluşturacak, bunun üzerinden bir ```std::function``` oluşturacak, onu ```run_in_ui_thread``` fonksiyonuna geçirecek ve ardından ana thread'de çalışmasını bitirmesini bekleyecektir.\nDurum (A)'da, ```std::function``` doğrudan lambda'mızdan oluşturulur ve ardından ```run_in_ui_thread``` içinde kullanılır. Lambda, ```std::function```'a ```move``` edilir, bu nedenle taşınabilir durum etkin bir şekilde taşınır.\nİkinci durumda, geçici bir ```std::function``` oluşturulur, lambda ona ```move``` edilir ve ardından bu geçici ```std::function``` ```run_in_ui_thread``` içinde referans olarak kullanılır.\nŞu ana kadar her şey yolunda - ikisi de aynı şekilde performans gösterir. Tek fark, ```run_in_ui_thread```'ün işlev argümanını kopyalamak için kullanacağıdır! (onunla bitmeden önce döneceği için, sadece bir referans kullanamaz). Durum (A) için, ```std::function```'ı uzun vadeli depolama alanına ```move``` ederiz. Durum (B) için, ```std::function```'ı kopyalamak zorunda kalırız.\nBu depolama, değerle geçmenin daha optimal olmasını sağlar. Bir kopyasını saklama olasılığı varsa, değerle geçirin. Aksi takdirde, her iki yol da yaklaşık olarak eşdeğerdir: tek dezavantaj, aynı hacimli ```std::function```'ı alıp bir alt yöntemden diğerine geçirmenizdir. Bunun dışında, bir ```move```, bir ```const&``` kadar verimli olacaktır.\nŞimdi, ```std::function``` içinde kalıcı durumumuz varsa, ikisi arasında başka farklar da vardır.\n```std::function```'ın, ```operator() const```'a sahip bir nesneyi depoladığını varsayalım, ancak aynı zamanda değiştiren bazı ```mutable``` veri üyeleri de vardır (ne kaba!).\n```std::function const&``` durumunda, değiştirilen ```mutable``` veri üyeleri fonksiyon çağrısının dışına yayılır. ```std::function``` durumunda, yayılmazlar.\nBu, nispeten garip bir köşe durumdur.\n```std::function```'ı, diğer ağır, ucuz taşınabilir türler gibi ele almak istersiniz. Taşınmak ucuzdur, kopyalamak pahalı olabilir." ]

[ "\"İlgili bir modele sahip olan bir Eloquent modelim var:\n```public function option() {\n return $this->hasOne('RepairOption', 'repair_item_id');\n}\npublic function setOptionArrayAttribute($values)\n{\n $this->option->update($values);\n}\n```\nModeli oluşturduğumda, ilgili bir modele sahip olması gerekmez. Güncellediğimde, bir seçenek ekleyebilirim veya eklemeyebilirim.\nBu nedenle, ilgili modelin var olup olmadığını kontrol etmem gerekiyor, sırasıyla güncellemek veya oluşturmak için:\n```$model = RepairItem::find($id);\nif (Input::has('option')) {\n if () {\n $option = new RepairOption(Input::get('option'));\n $option->repairItem()->associate($model);\n $option->save();\n $model->fill(Input::except('option');\n } else {\n $model->update(Input::all());\n }\n};\n```\nBurada `````` aradığım kod.\"", "Bir İlişki nesnesi, bilinmeyen yöntem çağrılarını Eloquent sorgu Oluşturucusuna iletir ve yalnızca ilgili nesneleri seçmek için ayarlanır. Bu Oluşturucu da bilinmeyen yöntem çağrılarını temel sorgu Oluşturucusuna iletir.\nBu, bir ilişki nesnesinden doğrudan ```exists()``` veya ```count()``` yöntemlerini kullanabileceğiniz anlamına gelir:\n```$model->relation()->exists(); // bool: en az bir satır varsa true\n$model->relation()->count(); // int: ilişkili satır sayısı\n```\n```relation```'dan sonra parantezlere dikkat edin: ```->relation()```, bir işlev çağrısıdır (ilişki nesnesini alır), Laravel tarafından sizin için ayarlanmış bir sihirli özellik alıcısı olan ```->relation```'dan farklıdır (ilişkili nesne/nesneleri alır).\nİlişki nesnesi üzerinde ```count``` yöntemini kullanmak (yani parantezleri kullanmak), ilişkili nesnelerin tüm verilerini veritabanından çekmek yerine bir sayım sorgusu çalıştırdığı için ```$model->relation->count()``` veya ```count($model->relation)``` yapmaktan (ilişki önceden yüklenmediyse) çok daha hızlı olacaktır. Benzer şekilde, ```exists``` kullanmak da model verilerini çekmeyi gerektirmez.\n```exists()``` ve ```count()``` tüm denediğim ilişki türlerinde çalışır, yani en azından ```belongsTo```, ```hasOne```, ```hasMany``` ve ```belongsToMany```." ]

[ "\"NASA, Dünya'yı yabancı maddelerden korumak için yeni bir 'gezegen koruma görevlisi' işe alıyor ve maaş altı rakamlıdır: yılda 187.000 dolara kadar.\nYabancıların var olup olmadığından emin olmadığımızda, neden hala Dünya'yı korumak için personel işe alıyoruz? Önlem almamız gerektiğini anlıyorum. Ancak hiçbir kanıtımız olmadığında neden yılda 187.000 dolar harcıyoruz?\nKaynak: Nasa [sic] hiring new 'planetary protection officer' to defend Earth from alien matter - Times of India, 3 Ağustos 2017\"", "Utandırıcı derecede kötü gazetecilik yapıyorsunuz. Makalenin 'Öne Çıkanlar' bölümündeki 'Yabancıların Dünya'yı koruması' başlığı, Gezegen Koruma Görevlisi'nin gerçek rolünü ya cahilce ya da kasıtlı olarak çarpıtan bir editör tarafından oraya konuldu.\nHikayenin ilk paragrafı biraz daha yaklaşıyor:\n\nTam zamanlı 'gezegen koruma görevlisi' rolü, insanların uzayda gezegenleri ve ayları kirletmemesini sağlamakla birlikte, yabancı maddenin Dünya'yı enfekte etmemesini de sağlamayı içerir.\n\n'Gezegen Koruma Görevlisi' yeni bir pozisyon değil; mevcut olan emekli oluyor. Gezegen koruma ofisinin temel odak noktası, diğer gezegenlere ve ayarlara gidecek olan probaları sterilize etmektir. Bu, güneş sistemi dışında var olan herhangi bir yaşamı Terran rekabetinden korumak ve diğer cisimlerde yaşam bulduğumuzda, onu kendimiz getirmediğimizi bileceğimiz anlamına gelir.\nDiğer dünyalardan gelen mikropların Dünya'ya ulaşmasını önlemek de benzer nedenlerle endişe kaynağıdır.\nGezegen koruma ofisinin politikalarını geliştirmek ve uygulamak, geniş bir teknik ve insan becerisi yelpazesini gerektiren karmaşık bir iş olduğundan, bunun için 187.000 dolarlık bir maaş olağan bir durumdur:\n\nAdaylar sık sık seyahat etmek zorunda kalacaklar - ancak her iş gibi, önemli miktarda e-posta, teklif ve diğer okuma da olacak.\nAdayların en az bir yıl süreyle üst düzey sivil hükümet çalışanı olarak deneyime ve fiziksel bilim, mühendislik veya matematik alanında ileri düzey bir dereceye sahip olmaları gerekmektedir. Ayrıca gezegen koruma konusunda 'ileri düzeyde bilgi' sahibi olmaları gerekmektedir.\nPozisyon ayrıca 'son derece zor ve karmaşık çok taraflı görüşmeler sırasında kazan-kazan çözümlere yol açan diplomasi becerilerinin gösterilmesini' gerektirir. Yeni işe alınan kişi ayrıca 'gizli' güvenlik izni alacaktır. Sadece ABD vatandaşları ve ABD vatandaşlığına sahip olanlar başvurabilir." ]

[ "\"D&D'nin eski sürümlerinde megadungeon yapmak için geleneksel tavsiye, Canavarlar, Hazine, Tuzaklar veya \"Hileler\" ile ilgili odaların yanı sıra, hiçbir açık tehdit veya değerli şey içermeyen en az %50 ila %60 \"Boş\" odaların da bulunması gerektiğidir. Şimdi, boş odaları içermek için birkaç argüman var ve ben \"Boş odaları dahil etmeyin\" diyen bir cevabı kabul etmeyeceğim. Ancak, boş odalarla karşılaştığım temel sorun, onları dahil ettiğim şekilde sıkıcı olmalarıdır. Gerilimi artırmak için görevlerini yapmazlar ve etraflarında bulunan dekorasyon da oyuncularım için yeterince ilginç değildir. Sorum şu: Boş odaları nasıl ilginç hale getirebilirim, gerilimi artırarak veya kendileri başlı başına ilginç olacak şekilde?\"", "Tanım gereği, boş bir odada hiçbir şey olmayacak (ancak aşağıya bakınız). Gizli kapılar bulunmaz, çözülmesi gereken bulmacalar yok, savaşılacak düşmanlar yok. Peki ama amacı nedir?\n\n## Zindanı canlandırmak\nBütün orklar, PC'lerin ortaya çıkmasını beklemek için bir bekçi odasında oturabilirler, peki nerede uyurlar, ne yerler, çöpleri ne olur? Bir zindanı sadece savaşların yapıldığı bir yer olarak değil, gerçek bir amaca hizmet eden bir yer olarak düşünün. Bunu yaptığınızda, zindan anlam kazanmaya başlayacak. \"Boş\" odalar, oyuncular için içeriği artıracak ve aksi takdirde düşünmeyeceğiniz şeyleri düşünmenizi sağlayacak. Çöpleri yiyen bir evcil otyugh olmalı mı? Orklar yerel çiftçilerden \"koruma\" için inek talep ediyorlar mı? Onları nadir biftekler yapmak için köleleştirilmiş ünlü bir hobbit aşçıları var mı?\n\n## Önceden işaret etme\nZindan anlamlı hale geldikten sonra, daha derinlerde yaşayan şeyler için ipuçları yerleştirmek için bunu kullanabilirsiniz. Bir grup zombi, içerideki büyücünün ikametgahını korumak için geçti mi ve burada burada çürümüş vücut parçaları bıraktı mı? Kötücül bir güç çağrıldı ve zindandaki et ve sütü bozdu mu? Yağlamak için yağ, parlatmak için bez ve çılgın bir goblin mekanikçi olan bir golem bakım istasyonu var mı? Bunlar, PC'lerin zorlu bir savaşa hazırlanmaları için önemli ipuçları olabilir veya sadece teoriler oluşturup doğru olduklarında akıllı hissetmelerine izin verebilir.\n\n#Şu anda boş\nBu odalar şu anda boş, ancak öyle kalmak zorunda değiller. PC'ler bir odayı güçlendirmeyi seçebilir ve düşmanı kendilerine getirebilir - bu taktiksel seçimler, zindan keşfine önemli bir parça olabilir. Orklar PC'leri zindanın içinde kovalayabilir veya mutfakta rastgele karşılarına çıkabilirler çünkü acıkmışlardır.\nBazı fikirlerin, PC'lerin etkileşimde bulunabileceği yaratıklar veya şeyler getireceğini unutmayın, bu da onları boş olmaktan çıkarır. Bir şekilde bu sorun değil: boş bir oda ile başladınız, ancak sonunda içine koymak için ilginç bir şey buldunuz. Eğer bunu istemiyorsanız, goblinler veya hobbitler veya otyughlar koymayın. Vücut parçaları, yağlı tencereler, gölgeli portreler, kan lekeleri, kükürt kokusu ve taze çiçekler ve kırık aynalar ve...\n\nBoş odalarınızla bir hikaye anlatın veya taktiksel seçenekler sunun. Mümkünse ikisini de tercih edin." ]

[ "\"Laravel - Eloquent \"Has\", \"With\", \"WhereHas\" - Ne anlama geliyor? Bir örnek bağlamında açıklayın\"\n\"With\n```with()```, istekli yükleme için kullanılır. Bu temel olarak, Laravel'in belirttiğiniz ilişki(leri) ön yükleyeceği anlamına gelir. Bu özellikle bir model koleksiyonunuz varsa ve hepsinin bir ilişkisini yüklemek istiyorsanız yardımcı olur. Çünkü istekli yükleme ile koleksiyondaki her model için ayrı bir DB sorgusu yerine sadece bir ek DB sorgusu çalıştırırsınız.\nÖrnek:\n```User > hasMany > Post```\n```$users = User::with('posts')->get();\nforeach($users as $user){\n $users->posts; // posts zaten yüklendi ve ek bir DB sorgusu çalıştırılmadı\n}\n```\n\nHas\n```has()```, bir ilişkiye dayalı olarak seçilen modeli filtrelemek için kullanılır. Bu nedenle, normal bir WHERE koşulu gibi davranır. Sadece ```has('relation')``` kullanıyorsanız, bu, bu ilişkide en az bir ilişkili modele sahip olan modelleri almak istediğiniz anlamına gelir.\nÖrnek:\n```User > hasMany > Post```\n```$users = User::has('posts')->get();\n// sadece en az bir gönderisi olan kullanıcılar koleksiyonda bulunur\n```\n\nWhereHas\n```whereHas()```, temel olarak ```has()``` ile aynı şekilde çalışır, ancak ilişkili modele ek filtreler belirtmenize olanak tanır.\nÖrnek:\n```User > hasMany > Post```\n```$users = User::whereHas('posts', function($q){\n $q->where('created_at', '>=', '2015-01-01 00:00:00');\n})->get();\n// sadece 2015'ten itibaren gönderisi olan kullanıcılar döndürülür\n```\"" ]

[ "\"Diğerine göre kullanmanın bazı avantajları nelerdir?\"", "ASP.NET Web Forms ve MVC, Microsoft tarafından geliştirilen iki web çerçevesidir - ikisi de iyi seçeneklerdir. Web çerçevelerinden hiçbiri diğerinin yerini almak veya onları tek bir çerçeve olarak 'birleştirmek' gibi planlar yoktur. Microsoft tarafından sürekli destek ve geliştirme paralel olarak yapılmaktadır ve hiçbiri 'ortadan kaybolmayacak'.\nBu web çerçevelerinin her biri avantajlar/dezavantajlar sunar - bir web uygulaması geliştirilirken bunlar göz önünde bulundurulmalıdır. Bir web uygulaması her iki teknolojiyle de geliştirilebilir - belirli bir uygulama için geliştirme seçeneklerini bir teknolojiyi seçerek veya diğerini seçerek kolaylaştırabilir ve tam tersi.\nASP.NET Web Forms:\n\n* Geliştirme durumu destekler\n• Bir web uygulamasının kullanıcının ne yaptığını bildiği gibi bir yanılsama sunar, Windows uygulamalarına benzer. Yani 'sihirbaz' işlevselliğini uygulamak biraz daha kolaylaştırır. Web formlar, bu karmaşıklığın birçoğunu geliştiriciden gizlemekte çok iyi bir iş çıkarır.\n* Hızlı Uygulama Geliştirme (RAD)\n• Sadece 'atlayıp' web formlarını teslim etme yeteneği. Bu, MVC topluluğu tarafından tartışmalıdır, ancak Microsoft tarafından desteklenmektedir. Sonuçta, bu, geliştiricinin uzmanlık düzeyine ve neye alışık olduğuna bağlıdır. Web formları modeli, daha az deneyime sahip geliştiriciler için daha az bir öğrenme eğrisine sahip olabilir.\n* Daha büyük kontrol araç kutusu\n• ASP.NET Web Forms, daha büyük ve daha sağlam bir araç kutusu (web kontrolleri) sunarken, MVC daha ilkel bir kontrol setine sahip olup jQuery (Javascript) üzerinden daha zengin istemci tarafı kontrollerine daha çok dayanır.\n* Olgun\n• 2002'den beri var ve sorular, sorunlar vb. ile ilgili bol miktarda bilgi sunar. Daha fazla üçüncü taraf kontrolü sunar - mevcut araç takımlarınızı düşünmeniz gerekmektedir.\n\nASP.NET MVC:\n\n* Sorumlulukların Ayrılması (SoC)\n• MVC içinde kodun düzeni teknik açıdan çok temiz, düzenli ve granülerdir, bu da bir web uygulamasının işlevsellik açısından ölçeklenmesini (umuyoruz) daha kolay hale getirir. Geliştirme açısından harika bir tasarımı teşvik eder.\n* İstemci tarafı araçlarla (zengin kullanıcı arayüzü araçları) daha kolay entegrasyon\n• Web uygulamaları, masaüstünde gördüğünüz uygulamalar kadar zengin hale gelmektedir. MVC ile, bu tür araçlarla (örneğin jQuery) daha kolay ve daha sorunsuz bir şekilde entegre olma yeteneği sunar.\n* Arama Motoru Optimizasyonu (SEO) Dostu / Durumsuz\n• URL'ler arama motorlarına daha uyumludur (örneğin mywebapplication.com/kullanıcılar/1 - 1 ID'li kullanıcıyı alırken mywebapplication/kullanıcılar/getuser.aspx (oturumda geçirilen kimlik) gibi). Benzer şekilde, MVC durumsuz olduğundan, aynı pencereden birden fazla web tarayıcısı açan kullanıcıların baş ağrısını ortadan kaldırır (oturum çakışmaları). Aynı hatlar boyunca, MVC, durumsuz web protokolüne uyarken 'savaşmak' yerine ona uyar.\n* Yüksek kontrol derecesine ihtiyaç duyan geliştiricilerle iyi çalışır\n• ASP.NET web formlarındaki birçok kontrol, bir sayfa oluşturulduğunda gördüğünüz ham HTML'in büyük bir kısmını otomatik olarak oluşturur. Bu, geliştiriciler için baş ağrısına neden olabilir. MVC ile, neyin oluşturulduğu konusunda tam kontrol sağlamak daha iyidir ve sürprizler yoktur. Daha da önemlisi, HTML formlarının genellikle Web formlarından daha küçük olması performans artışına yol açabilir - ciddi şekilde düşünülmesi gereken bir şey.\n* Test Odaklı Geliştirme (TDD)\n• MVC ile, web tarafı için daha kolay testler oluşturabilirsiniz. Ek bir test katmanı, beklenmeyen davranışlara karşı başka bir savunma katmanı sağlar.\n\nKimlik doğrulama, yetkilendirme, yapılandırma, derleme ve dağıtım, iki web çerçevesi arasında paylaşılan özelliklerdir." ]

[ "\"Bir uçağın maksimum irtifasını belirleyen faktörler nelerdir?\nKanat tasarımı, motor itişi vb. ile sınırlı mıdır?\nBir uçağın ulaşabileceği maksimum irtifayı hesaplamak için bir formül var mı?\"", "Yükseldikçe, havanın yoğunluğu azalır. Bu daha düşük yoğunluk, aynı hava hızı ve saldırı açısı için daha düşük bir kaldırma kuvveti oluşturur. Etkili olarak, ne kadar yüksek uçarsanız, minimum hızınız o kadar yüksek olur. Bu nedenle tırmanırken, daha düşük hava yoğunluğunu telafi etmek için hızınızın artması gerekmektedir. Yüksek irtifada daha düşük yoğunluk telafi edilebilirken, daha hızlı uçabildiğiniz sürece.\nTemel olarak, maksimum hızınızı sınırlayan iki şey vardır: itiş ve ses hızı ve bununla birlikte maksimum irtifa.\nİlk olarak itiş; yükseldikçe, motorlarınızın sağladığı itiş gücü azalır. Hava yoğunluğu ile birlikte sürtünme kuvvetinin de azaldığını fark edebilirsiniz, ancak tırmanırken daha hızlı ve daha hızlı uçtuğunuz için sürtünme hiç azalmaz. Eğer maksimum irtifanız itiş tarafından sınırlanıyorsa, tırmanış sırasında itiş ve sürtünme birbirine yaklaşır ve bu da tırmanışın durduğu noktadır. Eğer dakikada 100ft'den fazla (pervaneli uçaklar için) veya dakikada 500ft'den fazla (jet / turbofan uçaklar için) tırmanamazsanız, hizmet tavanınıza ulaşmışsınız demektir. Eğer uçağın maksimum irtifası itiş tarafından belirleniyorsa, mutlak tavana ulaşmak çok uzun zaman alır.\nYüksek irtifalarda hava soluyan motorlar sonunda zorluklar yaşayacaktır. Daha düşük hava yoğunluğu nedeniyle motor içinden geçen kütle akışı azalır ve bir noktada motorun alev almasına neden olur.\nDiğer bir sınırlama, en azından süpersonik olmayan uçaklar için, ses hızıdır. Kaldırma oluştururken, kanadın üstünden akan hava hızlanır. Uçak hala ses hızının altında uçarken, şok dalgaları kanadın üzerinde oluşmaya başlar. Bu sürtünmeyi artırır ve kaldırma kuvvetini azaltır. Dolayısıyla, kullanılabilir motor gücünüz yeterliyse, minimum hızınızın aynı zamanda maksimum hızınız olduğu bir irtifaya tırmanabilirsiniz. Buna tabut köşesi denir. Tabut köşesinde:\n\n* Daha hızlı uçarsanız, uçağınızın maksimum Mach sayısını ($M_{mo}$) aşarsınız, bu da yüksek hızlı tırtıklanma, titreşimler ve olası kontrol kaybına neden olur.\n* Daha yavaş uçarsanız, kanadın sağlayabileceği maksimum kaldırma yetersiz olur ve uçak inişe geçer veya stall yapar.\n* Daha yüksek uçarsanız, aynı anda çok hızlı ve çok yavaş olursunuz.\n* Dönüş yaparsanız, kanat yüklemesini artırır ve gereken kaldırma kuvvetini oluşturmak için gereken minimum hızı artırır. Ayrıca dış kanat hızı hızla maksimum hızı aşarken, iç kanat stall hızının altında kalır. Bu hızla bir spin haline gelebilir.\n\nUçağın maksimum irtifasını türetmek için motor performansı, sürtünme ve kanat özellikleri hakkında doğru bilgi gerektiğinden, bir uçak için basit bir formül yoktur.\n\nYukarıdaki uçak performansıyla ilgili sınırlamaların yanı sıra, basınçlı kabin için sertifikalı maksimum işletme irtifası vardır. Bu, gövdenin yapısal özelliklerini (iç ve dış arasındaki basınç farkı) ve bir basınç düşmesi durumunda ulaşılabilir acil iniş hızını dikkate alır." ]

[ "\"Typescript ekibi neden ```infer``` anahtar kelimesini oluşturdu?\nBelgelere göre, bunu nasıl kullanacağınızın bir örneği şu şekildedir:\n```type ReturnType = T extends (...args: any[]) => infer R ? R : any;\n```\nBunu neden ihtiyaç duyulduğunu anlamıyorum. Neden sadece şu şekilde olamaz:\n```type ReturnType = T extends (...args: any[]) => R ? R : any;\n```\nNeden bu çalışmıyor? Neden ```infer``` anahtar kelimesi gereklidir?\"", "```infer``` ile derleyici, tüm tür değişkenlerini açıkça bildirdiğinizden emin olur:\n```type MyType = T extends infer R ? R : never;\ntype T1 = MyType // T1 { b: string; } olarak belirlenir\n```\nBurada ```MyType``` içinde ```R``` adında yeni bir tür değişkeni bildiriyoruz ve bu ```T```den çıkarılır.\n(Not: ```infer```, her zaman bir koşullu türün ```extends``` kısmında kullanılır.)\nArtık bildirilmemiş tür parametrelerinin kullanımı derleme hatasına neden olabilir:\n```type MyType2 = T extends R2 ? R2 : never; // hata, R2 bildirilmemiş\n```\n```infer``` olmadan, derleyici, ek bir tür değişkeni ```R2``` tanıtmak isteyip istemediğinizi (ilk durumda olduğu gibi) veya ```R2```'nin sadece yanlışlıkla yapılan bir yazım hatası olduğunu bilemez. Bu belirsizliği gidermek için ```infer``` kullanılır.\nDaha kesin olarak, ```infer``` atlanırsa, derleyici ```T```'nin ```R```'ye atananabilir olup olmadığını kontrol eder:\n```type R = { a: number }\ntype MyType3 = T extends R ? R : never; // T'yi R türüyle karşılaştır\ntype T3 = MyType3 // T3 never olarak belirlenir\n```\n```infer R```, eşit adlı bir tür bildiriminin tür referanslarını gölgeler:\n```type R = { a: number }\ntype MyType4 = T extends infer R ? R : never;\ntype T4 = MyType4 // { b: string; } olarak belirlenir\n```" ]

[ "\"Daha yaygın olarak desteklenen hangisi: ```window.onload``` veya ```document.onload```?\"", "Ne zaman tetiklenirler?\n```window.onload```\n\n* Varsayılan olarak, sayfa tamamen yüklenene kadar (resimler, CSS, betikler vb. dahil) tetiklenir.\n\nBazı tarayıcılarda ```document.onload```'un yerini alarak DOM hazır olduğunda da tetiklenir.\n```document.onload```\n\n* DOM hazır olduğunda çağrılır ve resimler ve diğer harici içerik yüklenmeden önce gerçekleşebilir.\n\nNe kadar desteklenirler?\n```window.onload``` en yaygın olarak desteklenen gibi görünüyor. Aslında, bazı en modern tarayıcılar ```document.onload```'u bir anlamda ```window.onload``` ile değiştirmiştir.\nTarayıcı desteği sorunları, birçok insanın belgenin hazır olup olmadığını kontrol etmek için jQuery gibi kütüphaneleri kullanmaya başlamasının muhtemel nedenidir, örneğin:\n```$(document).ready(function() { /* burada kod */ });\n$(function() { /* burada kod */ });\n```\n\nTarih amacıyla. ```window.onload``` vs ```body.onload```:\n\n Bir süre önce codingforums'da ```window.onload```'un ```body.onload``` üzerinde kullanımıyla ilgili benzer bir soru soruldu. Sonuç, yapınızı eylemden ayırmanız gerektiği için ```window.onload``` kullanmanız gerektiği gibi görünüyor." ]

[ "\"ABD topraklarında yaşayan Puerto Rikoluların başkanlık seçimlerinde oy kullanma hakkına sahip olmadığını öğrenmek beni şaşırttı.\nPuerto Riko'da yaşamalarına rağmen ABD vatandaşlarının dünyanın herhangi bir yerinden başkanlık için oy kullanmalarına izin verilmesi beni daha da şaşırttı.\nBunun hukuki/siyasi gerekçesi nedir? Puerto Riko'da ne vardır ki, birinin oy hakkını sihirli bir şekilde ortadan kaldırır? Bunu hiç kimse sorguladı mı?\"", "Bu, ABD'nin federal yapısı ve Puerto Riko'nun bir eyalet olmayan bir bölge olarak istisnai konumu nedeniyle bir tuhaflıktır. ABD'nin Eyaletleri ve Bölgeleri içinde oy kullanma hakkınız ikamete bağlıdır. Eyaletler ve Bölgeler arasında taşınırsanız, oy kullanma hakkınız eski ikamete veya mirasa bağlıdır.\n\nGenel olarak, ABD vatandaşlarının çoğu aynı zamanda bir ABD eyaletinin vatandaşıdır. Eyaletler kendi pasaportlarını vermediği için, bir eyaletin vatandaşlığı ikamete bağlıdır. Bir New Yorklu Florida'ya taşınırsa, Floridalı olurlar ve bu nedenle Florida'daki eyalet seçimlerinde oy kullanabilirler, ancak artık New York'taki seçimlerde oy kullanamazlar.\n\nŞimdi, New Yorklu biri Timbuktu'ya taşınırsa, bu biraz farklı şekilde ele alınır. Hala bir ABD vatandaşı ve New York vatandaşı olarak kalır ve bu nedenle New York seçimlerinde oy kullanma hakkını korur. Çocukları da New York vatandaşlığı iddia edebilir.\n\nAncak Puerto Riko, ABD'nin bir parçası olmasına rağmen bir eyalet veya ABD'nin bir eyaletinin parçası değildir. New Yorklu biri Puerto Riko'ya taşındığında, Puerto Riko seçimlerinde oy kullanabilir, ancak New York'taki başkanlık seçimlerinde oy kullanamaz.\n\nŞimdi ABD'deki seçimlerin doğası gereği ulusal seçimler yoktur. Senatörler, Valiler ve Başkanlık seçmenleri için eyalet çapında seçimler yapılır. Temsilciler için bölge seçimleri ve birçok çeşitli yerel seçimler vardır. New Yorklu vatandaşımız New York seçimlerinde oy kullanma hakkını kaybetmiştir (Florida'ya taşınmış olsaydı da aynı şey olurdu), ancak Puerto Riko'daki Başkanlık seçmenleri için oy kullanma hakkını kazanmamıştır (çünkü böyle bir seçim yoktur).\n\nBu garip olsa da, benzer bir durum New Yorklu birinin DC'ye taşınması durumunda da geçerlidir. Senato seçimlerinde oy kullanma hakkını kaybederler." ]