Datasets:

carbon225
/

poleval-abbreviation-disambiguation-wiki

text stringlengths 18 213	labels stringlengths 9 376
Grobowiec Cyrusa, <mask>me. Cua</mask> (perski: آرامگاه کوروش بزرگ trl. ārāmgāh-e kurosh-e bozorg) – grobowiec wzniesiony w VI w. p.n.e. dla władcy Persji Cyrusa II Wielkiego. Znajduje się około 1 km	mauzoleum Cyrusa; mauzoleum Cyrus
na południowy zachód od <mask>pu</mask> w Pasargadach w Iranie. Według źródeł greckich datowany na lata między zwycięstwem nad Astyagesem (550 p.n.e.), a począ	pałacu; pałac
tkiem panowania Kambizesa (529 p.n.e.). <mask>Wd. bń a. zsł</mask> wybudowany, tak jak całe Pasargady, po zdobyciu Sardes w latach 546-530 p.n	Według badań archeologicznych został; według badanie archeologiczny zostać
.e. Najobszerniejszy starożytny opis wyglądu i historii mauzoleum Cyrusa pochodził z zaginionej relacji , który, na rozkaz Aleksandra Macedońskiego kierował najpierw jego ozdabianiem, a <mask>pm</mask> naprawą	potem; potem
. Na jego relacji opierają się przekazy Strabona (przytacza dodatkowo bardzo krótko relację Onesikiritosa) i Arriana, w części także przekaz Plutarcha. O <mask>źłh</mask> opowieści Kwintusa Kurcj	źródłach; źródło
usza Rufusa, innego antycznego pisarza, który opowiadał o grobowcu, niewiele wiadomo. <mask>Ho.</mask> Po śmierci Cyrusa na wojnie, jego zabalsamowane ciało zostało dostarczo	Historia; Historia
ne do Pasargad i złożone w Mauzoleum, <mask>gze</mask> spoczywało nienaruszone przez niemal dwieście lat. Arrian podaje w Anabazie Aleksandra (gr. Ἀλεξάνδρου ἀνάβασις), że w Pasargadach w królewsk	gdzie; gdzie
ich ogrodach, otoczony gajem różnorakich drzew, <mask>nm</mask> strumieniami i łąką z trawą wysoką, znajdował się grobowiec Cyrusa. Wewnątrz znajdowała się złota trumna z ciałem Cyrusa, przy niej	nawadnianym; nawadniany
łoże z nogami kutymi ze złota, dywany z <mask>tan</mask> babilońskich, puszyste i szkarłatne, na łożu stroje przepięknej roboty: babilońskie, medyjskie, w	tkanin; tkanina
fioletach, purpurze i <mask>ih</mask> kolorach. Obok naszyjniki, szable i złote kolczyki wysadzane szlachetnymi kamieniami. Na łożu leżała także broń wielkiej wartości któ	innych; inny
rej używał Cyrus, oraz <mask>ia kt. de bee</mask> niestety zaginęło. Według Strabona napis brzmiał (Strabo. XV.3.7): Przechodniu! Jam Cyrus który stworzył Perskie I	inskrypcja której dokładne brzmienie; inskrypcja który dokładny brzmienie
mperium, i Azji był królem! Nie pozbawiaj mnie pomnika. <mask>Wsa at.</mask> wg Plutarcha brzmiała (Plut. Alex.69): O człecze, kimkolwiek jest	Wersja alternatywna; wersja alternatywny
eś, <mask>s.</mask> przychodzisz, a wiem, że przyjdziesz, jam Cyrus, który stworzył Perskie Imperium. Nie żałuj mi przeto tej ziemi odrobiny która otula/okrywa me członki/ciało. Podczas plądrowani	skądkolwiek; skądkolwiek
a i przygotowań do spalenia pałaców Persepolis w 330 r. p.n.e. Aleksander Macedoński udał się do <mask>Pa. odć</mask> grób Cyrusa Wielkiego (Stra	Pasargad odwiedzić; Pasargad odwiedzić
bo. XV.3.7) którego podziwiał (był zwany "philokyros" - "przyjaciel Cyrusa" ), a jego celem było <mask>pż.</mask> go w podbojach. Według Arystobula, zgo	przewyższyć; przewyższyć
dnie z <mask>prz. dó. gh</mask> autorów, była to pierwsza z dwóch wizyt Aleksandra w grobowcu Cyrusa. Wtedy Arystobul wykonał rozkaz – dostać się do środka i udekorować grobowiec, któ	przekazami dwóch greckich; przekaze dwa grecki
ry był jeszcze w idealnym stanie. <mask>Pf. gba</mask> Po raz drugi Aleksander odwiedził grobowiec po powrocie z wyprawy do Indii. W czasie jeg	Profanacja grobowca; profanacja grobowiec
o <mask>wy oka.</mask> się że grobowiec został splądrowany. O zbezczeszczeniu grobowca opowiadają antyczni historycy: Flawiusz Arrian, Kwintus Kurcjusz Rufus, Plutarch i Strabon,	wizyty okazało; wizyta okazać
przy czym historia opowiadana przez Kurcjusza mocno różni się od przekazu pozostałych. Według Kurcjusza rabusie wynieśli z grobowca całe złoto i srebro, a <mask>Aer</mask>	Aleksander; Aleksander
«poza zmurszałą tarczą króla, dwoma łukami scytyjskimi i akinakiem (sztyletem) nic nie znalazł» (sed praeter clipeum eius putrem et <mask>acs</mask> duo	arcus; arcus
s Scythicos et <mask>aim nhl</mask> repperit – Curt. X.1.31). W tym czasie satrapą Pasargad był "wyróżniający się wśród wszystkich barbarzyńców wysokim urodzeniem i b	acinacem nihil; acinace nihil
ogactwem" (nobilitate ac divitiis inter omnes barbaros eminens – Curt. X.1.22), <mask>kt. eu. Ae.</mask> Bagoas (mszcząc się za obelgi Persa) oskarżał o	którego eunuch Aleksandra; który eunuch Aleksander
"chciwość, czasem nawet zdradę." (avaritiae, <mask>im ei. dn.</mask> arguebat – Curt. X.1.29), w tym o splądrowanie grobowca. Ulegając kłamstwu rozzł	interdum etiam defectionis; interdum etiać Defectionis
oszczony <mask>As. poz. Bi oie zbć</mask> satrapę. Według relacji opartych na Arystobulu: wszystko zostało skradzione, oprócz p	Aleksander pozwolił Bagoasowi osobiście zabić; Aleksander pozwolić Bagoas osobiście zabić
ołamanych mar i trumny. Z trumny, którą próbowano rozbić, by <mask>ł.</mask> ją wynieść, wyjęto zwłoki, nadal widoczne były ślady uderzeń intruzów, którzy, najwyraźniej musieli uciekać nie realizując d	łatwiej; łatwie
o końca swoich zamiarów. Aleksander nakazał grobowiec uporządkować i przywrócić do stanu pierwotnego. Także i ten razem rozkaz wykonał Arystobul, który odnawiając grobowiec, <mask>zł</mask> pozo	zebrał; zebrać
stałe szczątki i kości do trumny, zamknął ją, naprawiając uszkodzenia, przywracając także całe pozostałe wyposażenie i ozdoby do stanu poprzedniego oraz dawnej świetności. <mask>Wce zł</mask> kamieni	Wejście zablokował; wejście zablokować
ami i gliną, zostawiając na nich <mask>kke</mask> pieczęcie (Arr. Anab. VI.29.9-10). Strabon i Arrian, nadal powołując się na Arystobula, podają, że grobowiec został splądrowany, mimo że był st	królewskie; królewski
rzeżony przez magów, dziedzicznych strażników i kapłanów, którzy otrzymywali jedną owcę i <mask>pwą</mask> ilość jedzenia i wina dziennie oraz jednego konia miesięcznie na ofiarę	pewną; pewien
dla Cyrusa (Arr. Anab. VI.29.7)(Strabo. XV.3.7). Aleksander pojmał magów i <mask>t.</mask> ich, by wydali tych, którzy dopuścili się grabieży. Jednak	torturował; torturować
poddani torturom, nie przyznali się, ani nie wydali nikogo innego. Nie zostało w żaden sposób dowiedzione, że byli współwinni zdarzenia. Więc <mask>zos. uoi</mask> (Arr. Anab.	zostali uwolnieni; zostać uwolnić
VI.29.11). Strabon wciąż za <mask>Atm</mask> stwierdza, że sprawcami grabieży w grobowcu byli raczej rabusie, a nie satrapa, ponieważ zostawili wszystk	Arystobulem; Arystobul
o, czego nie mogli łatwo wynieść, oraz że był to jeden z aktów wynikających z ogólnego rozprężenia spowodowanego wielkim oddaleniem Baktrii i <mask>Ind.</mask> oraz długim czasem nieo	Indii; Indie
becności Aleksandra i jego armii tam wojujących (Strabo. XV.3.7). Wszystko to w niczym nie <mask>zio</mask> losu Orksinesa, który mimo to został powieszo	zmieniło; zmienić
ny za <mask>se śtń</mask> i grobów królewskich oraz niesprawiedliwe i bezprawne skazanie na śmierć wielu Persów (Arr. Anab. VI.30.2). Z kolei według Plutarcha winnym grabieży i	splądrowanie świątyń; splądrowanie świątynia
za to <mask>sm</mask> był szacowny Macedończyk pochodzący z Pelli o imieniu Polymachos (Πολύμαχος). Plutarch oprócz podania własnej wersji inskrypcji z grob	straconym; stracoć
owca, twierdzi że sprawiła ona wielkie wrażenie na Aleksandrze, który nakazał wyryć obok jej greckie tłumaczenie (Plut. Alex.69.). O tym, co stało się z <mask>cam</mask> i wypos	ciałem; ciało
ażeniem grobowca po śmierci Aleksandra źródła milczą. <mask>Nj z. o. oy</mask> w czasie późniejszych wojen. Architektura	Najprawdopodobniej został ostatecznie ograbiony; najprawdopodobniej zostać ostatecznie ograbić
Grobowiec leży przy <mask>doe</mask> na południowy zachód od pałacu. Dominuje w południowej części doliny Morghab. Dzięki masywnej kamieniarce, gładkim powierzchniom i min	drodze; droga
imalnym dekoracjom grobowiec stwarza wrażenie dostojeństwa, prostoty i siły. Obiekt łączy w sobie dwa <mask>obe</mask> elementy: wysoki cokół złożony z sześciu z	odrębne; odrębny
wężających się kondygnacji oraz <mask>smą kaę</mask> grobową. Całość, pierwotnie mająca wysokość nieco ponad 11 m, o podstawie 13,35×12,3 m, zbudowana jest z dużych staranni	skromną komnatę; skromny komnata
e ciosanych wapiennych bloków. Najniższa kondygnacja cokołu ma <mask>ś.</mask> 1,65 m wysokości, dwie kolejne po 1,05 m, a trzy najwyższe po 57,5 cm (przy czym należy zauważyć, że dolna część najniższ	średnio; średnio
ej <mask>kd.</mask> jest niewykończona, bądź obrobiona inaczej, co zdaniem badaczy wskazuje, iż pierwotnie znajdowała się pod powierzchnią gruntu, któ	kondygnacji; kondygnacja
ra po wybudowaniu grobowca została podniesiona o 60 cm, co z kolei oznacza że trzy <mask>de</mask> kondygnacje miały identyczną wysokość po 1,05 m). W sumie cokół ma obecnie wysokość niemal 5,5 m	dolne; dolny
. Najwyższa kondygnacja ma wymiary 6,4×5,35 m. Na nim stoi komora grobowa o wymiarach wewnętrznych 3,17×2,11×2,11 m i ścianach o <mask>gui</mask> do 1,5 m. Nad komorą	grubości; grubość
grobową wydrążona mała komora w dwuspadowym dachu, częściowo podzielona na dwie części ze <mask>ww</mask> konstrukcyjnych, ma 4,75 m długości i 85 cm wysokości. Drzwi o w	względów; wzgląd
ysokości 1,39 m i szerokości 0,78 m z przejściem o długości 1,2 m. Za krótkim korytarzykiem wejściowym znajduje się cella - <mask>komo.</mask> grobowa: skr	komora; komora
omne pomieszczenie pierwotnie o gładkich, <mask>nagi.</mask> ścianach, z wyjątkiem wąskiego, zaokrąglonego gzymsu tuż pod sufitem. Płytka nisza modlitew	nagich; nagi
na, <mask>mrb</mask> w południowo-zachodniej ścianie komory oraz misternie rzeźbiony "kompas" wskazujący Mekkę w południowym rogu u góry są głównymi widocznymi znakami, że grób służył jako centr	mihrab; mihrab
alna część średniowiecznego meczetu, który został założony przez atabega Sa'd I b. Zangi, we <mask>wh lh</mask> XIII wieku naszej ery. Także wy	wczesnych latach; wczesny rok
strój zewnętrzny był bardzo prosty. Modelowanie ościeżnicy wokół drzwi obecnie słabo zachowane stanowiły dwie <mask>pk. lt.</mask> czołowe. Te płaskie podwójne listw	płaskie listwy; płaski listwa
y portalowe nad drzwiami zwieńczone zostały gzymsem z o <mask>pój k. górn.</mask> wypukłej, dolnej wklęsłej. Proste, gładkie ściany boczne pod	podwójnej krzywiźnie górnej; podwójny krzywiźna górny
obnie jak nad <mask>di</mask> zakończone u góry „cyma reversa” zwieńczoną geisonem lub koroną, czyli wystającym elementem gzymsu o pionowej powierzchni. Ponad drzwiami, pod szczytem znajdowała s	drzwiami; drzwi
ię półmetrowa kamienna rozeta z 24 płatków, <mask>o.</mask> z zewnątrz 24 promieniami, a wewnątrz z 12 płatków. Obecnie bardzo poważnie uszkodzona. Bloki kamienne łączone sta	otoczonych; otoczoć
rożytną techniką polegającą na kładzeniu kamieni bez zaprawy, lica łączonych bloków kamiennych wykańczano tylko wzdłuż dwóch lub <mask>teh</mask> brzegów, natomiast wnętrza przylegających lic były cofni	trzech; trzy
ęte i obrobione zgrubnie. Dodatkowo pionowe połączenia pomiędzy blokami były <mask>zmos.</mask> dwoma klamrami typu „jaskółczy ogon” (wykonanymi z żelaza	zmostkowane; zmostkować
i ołowiu) co było <mask>sm</mask> charakterystycznym dla czasów Cyrusa. Grobowiec jest jedyną budowlą w Persji z frontonem. W czasach późniejszych muzułmanie postawili szereg kolumn po bokach pomnika, kt	szczegółem; szczegół
óre zostały zebrane z terenów pałaców Pasargady. Obecnie nie ma śladów tych kolumn i innych konstrukcji wokół grobowca. Identyfikacja opisanego monumentu jako <mask>goa Cyr. oi.</mask> s	grobowca Cyrusa opiera; grobowiec Cyrus opierać
ię na <mask>pt. zn.</mask> ze starożytnymi opisami Arriana i Strabona. Lokalnie był znany jako Mašhad-e Mādar-e Solaymān (grób matki Salomona). Źródła architektoniczne. Pochodzenie. Mau	podstawie zgodności; podstawa zgodność
zoleum Cyrusa jest <mask>ot.</mask> dość wyjątkowym zarówno na tle wcześniejszej jak i późniejszej architektury perskiej, nie można bowiem wskazać żadnego oczywistego wzor	obiektem; obiekt
ca czy źródła. Z drugiej strony istnieją liczne, częściowe podobieństwa do wielu obiektów z całego imperium. <mask>Do pe</mask> architektoniczne grobowca od dawna budzi liczne kontrowersje. D	Dlatego pochodzenie; dlatego pochodzenie
la <mask>jnh</mask> cała budowla zarówno cella jak i cokół wywodzą się z elamickich zigguratów. Inni wskazują na źródła urartyjskie, lub podwójne, cella z dwuspadowym dachem wywodząca się	jednych; jeden
z Urartu, a schodkowa platforma z Mezopotamii. Na przeciwnym krańcu wskazywane jest <mask>pe ge</mask> lub zachodnio anatolijskie. A obok są też twierdze	pochodzenie greckie; pochodzenie grecki
nia o <mask>ly. rh</mask> tradycjach irańskich (Nylander sugeruje mezopotamskie pochodzenie cokołu, a celli, jako " tradycyjnego irańskiego grobowca - domu" z charakt	lokalnych rodzimych; lokalny rodzimy
erystycznym stromym dachem). Głównym problemem w tej dyskusji jest brak informacji z Iranu. Nie <mask>wo</mask> jak pochowano przodków Cyrusa, nie znamy sposobów pochówku władców Med	wiadomo; wiadomo
ów, zaś <mask>jyi zi sta.</mask> miejscowymi grobowcami są prymitywne ze spadzistymi dachami. A własne tradycje pogrzebowe i wierzenia religijne na pewno m	jedynymi znanymi starszymi; jedyny znanymi starszymi
iały wpływ na formę grobu. W stolicy Frygii, Gordion, jeden z poprzedników króla Midasa z końca VIII w.pne. <mask>zo. pwy</mask> w dużej drewnianej komorze z dwuspadowym	został pochowany; zostać pochować
dachem, w sercu wielkiego tumulusu, wiek później Lidyjczycy zastąpili drewniane komnaty mniejszymi kamiennymi z płaskimi dachami. Tu wyróżnia się <mask>grob.</mask> Alyattes	grobowiec; grobowiec
a, ojca Krezusa, z ok. 560 pne. Jego ogromne marmurowe bloki zostały obrobione z niesamowitą precyzją i doskonale wypolerowane. W <mask>nzm</mask> nie przypomina grobow	niczym; niczym
ca Cyrusa wyglądem zewnętrznym (tumulus), za to <mask>we ky</mask> grobowej jest niemal identyczne pod względem formy (nawet posiada podobny prosty gzyms pod sufitem) i rozmiarów (z dokładnością do kilku	wnętrze komory; wnętrze komora
cali). Tu jeszcze można wymienić lidyjskie kurhany grobowe BT62.4 i BK71.1 z Bin Tepe, <mask>kó.</mask> cmentarza Sardes. O zachowaniu frygijskiej tradycji architektury drewnianej po wprowad	królewskiego; królewski
zeniu <mask>kh knt</mask> grobowych w kurhanach zachodniej Anatolii świadczy tumulus Karaburun II (niedaleko ) z V w. pne. Jego kamienna komora ma dwuspadowy d	kamiennych komnat; kamienny komnata
ach naczółkowy z centralnym, wewnętrznym blokiem szczytowym, dzielącym strop na dwie części oraz <mask>ka in. mi. gw</mask> nawiązujących do frygijskiej tradycji dwuspado	kilka innych miejscowych grobowców; kilka inny miejscowy grobowc
wych dachów. Co wskazuje, że podzielony wydrążony dach grobowca Cyrusa jest także cechą anatolijską. <mask>Z.</mask> pochodzenie schodkowego cokołu grobowca	Zachodnie; zachodni
jest trudniejsze do udokumentowania. Grobowce frygijskie i lidyjskie nie miewały żadnego podium przed czasami Cyrusa. <mask>To kla gc.</mask> cypryjskich z ko	Tylko kilka grobowców; tylko kilka grobowc
ńca VII w. pne. posiadało schody przed główną fasadą, zaś wszystkie wolno stojące zachodnio anatolijskie grobowce z <mask>potr.</mask> cokołami (lub ich krotnością) pochodz	potrójnymi; potrójny
ą najwcześniej z końca VI w. pne. Wynika stąd, że źródłem pomysłu wysokiego cokołu o ile pochodził z Anatolii był jakiś rzadki rodzaj lokalnego pomnika. Tu <mask>pw.</mask>	pojawia; pojawiać
się enigmatyczny sześciostopniowy "Grobowiec Piramidowy" z Sardes, porównywany pierwotnie do cokołu z grobowca Cyrusa, a <mask>zna.</mask> z niezwykłego typu schodów w	znany; znany
ystępujących też na platformie Tall-i Takht w Pasargady. Niewyjaśnione do końca pozostaje jednak czy rzeczywiście był to grobowiec i czy <mask>ma</mask> go datować przed 546 pne. A to nadal oznacza brak l	można; można
okalnych wzorców. Wszystko to nabiera jeszcze większego znaczenia po uwzględnieniu niekwestionowanego podobieństwa sposobu budowy grobowca do <mask>thk</mask> budowlanych i	technik; technika
projektowych <mask>zoj</mask> Anatolii. Wkład grecki wyraża się na wiele sposobów poprzez jońskie jednostki metrologiczne i proporcje górnej części (Nylander). Inne zapożycz	zachodniej; zachodni
enia są widoczne w zewnętrznych listwach i użyciu ich do <mask>pa ee.</mask> konstrukcyjnych, zastosowaniu "cyma reversa" (kształt wypukło - wklęsły). Wyda	podkreślenia elementów; podkreślić element
je się, że rozwój "cyma reversa" i <mask>ph ew ba</mask> jońskiego, składającego się z gutt, kimationu i geisona, miał miejsce w latach 540-	podstawowych elementów belkowania; podstawowy element belkować
530 pne., więc dokładnie w czasie budowy grobowca. Z tego powodu jego belkowanie ma nieortodoksyjne cechy. Na przykład, "cyma reversa" bardziej niż zwykle dominuje inne <mask>cę.</mask> gzymsu i chociaż grobowi	części; część
ec ma geison lub koronę powyżej "cyma reversa" poniżej nie ma gutt. Także pierwotny trójdzielny podział: dolny cokół, górny cokół i cella wywodzi się z <mask>j.</mask> tradycj	jońskich; joński
i budowlanych. W odniesieniu do rozety nad wejściem, podobne dość często występują w <mask>se</mask> greckiej, frygijskiej i lidyjskiej. Klamry, typu „jaskółczy ogon” i anathyrosis są charakterysty	sztuce; sztuka
czne dla jońskich i lidyjskich technik budowlanych z <mask>c.</mask> Cyrusa. Podsumowując różne wpływy architektoniczne, mocne dowody wskazują na zachodnią	czasów; czas
Anatolię, przede wszystkim Lidię i Jonię. Pochodzenie schodkowego cokołu pozostaje niepewne i przez wielu kojarzone jest ze <mask>soi</mask> zigguratami. Gd	schodkowymi; schodkowymi
yby nie to grobowiec stanowiłby syntezę elementów greckich, <mask>al.</mask> i irańskich. Poszukując różnorakich źródeł architektonicznych nie można zapomnieć o najważniejszym: grobowiec został wy	anatolijskich; anatolijski
budowany dla Cyrusa i miał odzwierciedlać jego wierzenia, wybory, tradycje i standardy a także politykę. Zarówno architektura jak i <mask>st. ache.</mask> cechowała	sztuka achemenidzka; sztuka achemenidzek
się <mask>pm</mask> eklektyzmem o wymiarze politycznym. Zatrudnienie budowniczych z różnych krain imperium, wprowadzenie nowych wzorów, metod i materiałów budowlanych oraz	programowym; programowy
ostateczny <mask>wd</mask> miały przede wszystkim podkreślać wyjątkowy charakter Imperium Cyrusa. Dzień Cyrusa Wielkiego Dzień Cyrusa Wielkiego (perski: روز کوروش بزرگ trl. ru	wygląd; wygląd
z-e kuroš-e bozorg), zwany też krótko Dniem Cyrusa (perski:روز کوروش trl. ruz-e kuroš), jest <mask>nieo.</mask> świętem w Iranie, które obchodzi się w grobowcu Cyrusa 29 paźd	nieoficjalnym; nieoficjalny
ziernika czyli 7 dnia miesiąca Aban według kalendarza irańskiego, to <mask>ra w. Cu.</mask> do Babilonu – symboliczna rocznica powstania Imperium Perskiego. Irański Nowy Rok W Nowruz,	rocznica wejścia Cyrusa; rocznica wejść Cyrus
czyli Irański Nowy Rok zgodnie z prastarą perską tradycją sięgającą czasów Achemenidów składano hołdy władcy. Dziś Irańczycy przybywają do Grobowca Cyrusa by <mask>ra.</mask> się z okazji n	radując; raduć
owego roku uczcić pamięć i złożyć hołd Cyrusowi Wielkiemu jako <mask>tr. pańs.</mask> i narodu. Zobacz też Gur-e-Dokhtar Cylinder Cyrusa Naghsz-e Rostam Arystobul Kasandryjski Uwagi	twórcy państwa; twórca państwo
Nowy Świat (niem. Neuland) – historyczne przedmieście Kłodzka, położone w południowo-wschodniej części miasta, na <mask>pwm brz.</mask> Nysy Kłodzkiej,	prawym brzegu; prawy brzeg
wzdłuż <mask>keo</mask> biegu potoku Jaszkówka. Początki osady sięgają 1. połowy XVII wieku. Geografia Położenie geograficzne Przedmieście Nowy Świat leży w południowo-	końcowego; końcowy
wschodniej części Kłodzka. Na północy graniczy z <mask>oe. Ky.</mask> Góra. Na zachodzie poprzez rzekę sąsiaduje ono z Książkiem i Zagórzem, zaś na południu z Krosnowicami i na	osiedlem Krzyżna; osiedl Krzyżna
wschodzie z Jaszkową Dolną, wioskami znajdującymi się na terenie gminy wiejskiej Kłodzko. Od centrum miasta osiedle oddalone jest o około 1,5 km. <mask>Wn. nat.</mask> Przedmieście znajduje się w Kot	Warunki naturalne; warunki naturalny

End of preview. Expand in Dataset Viewer.

PolEval 2022 Task 2 Pretraining Dataset

Dataset Summary

Abbreviation disambiguation is the process of expanding abbreviations, e.g. "eng." to the full form "engineer". In the Polish language the task is further complicated because of the many ways to create abbreviations and additional inflected forms. Abbreviation disambiguation was the topic of the 2022 PolEval Competition Task 2. This is the dataset used for pretraining in Jakub Karbowski's competition submission.

Supported Tasks

The dataset contains data suitable for:

corrupted text restoration
base/inflected form prediction
abbreviation disambiguation*

*the abbreviations are not guaranteed to be gramatically correct

Languages

Polish

Dataset Structure

Fields

text -- a context of 140 to 200 characters where an abbreviation has been used
labels -- the inflected and base forms of the expanded abbreviation

Format

The abbreviation in text is surrounded with <mask> </mask>. The labels format is inflected form; base form.

Example

text	labels
`jest zgodny ze światem, w którym istnieje problem zła i cierpienie, a <mask>bs.</mask> miłość jest ukryta przed wieloma osobami. Podobną argumentację`	`boska; boski`